Chapter IX

If We Never Met
Please Subscribe to read the full chapter

Netflix and Chill my . 

 

 

I checked the time on my wrist watch, almost 7 AM na pala. Agad kong dinampot ang t-shirt ko nang makita ko ito sa sahig at sinuot ito. Dumiretso din ako sa bathroom sa kwarto ni Minju para makapaghilamos, I checked myself sa mirror and I noticed the red mark on my neck. 

 

 

Goddamn. 

 

 

I really hate girls who puts mark on my neck as if they own me. 

 

 

I looked around the bathroom, I don't want to go out with this mark showing on my goddamn neck. I checked the first aid kit and gladly may band aid kaya agad akong kumuha para ilagay sa leeg ko then after that ay lumabas na rin ako. I almost forgot my watch na nakalagay sa bedside table ni Minju, hindi ko na siya gigisingin kasi di naman required. 

 

 

Paglabas ko ng condominium ni Minju ay agad akong nag-book ng angkas, tinatamad na kasi akong mag-commute bukod pa doon nagugutom na talaga ako. I was thinking na dumaan sa shop ni Giselle but for sure sarado pa yon so uuwi na lang ako diretso para makapag-breakfast. When Minju said netflix and chill, hindi na ako nag-expect na manonood lang talaga kami, why? I've been with I don't know how many girls, I know how their mind works and I never been wrong when it comes to them. 

 

 

I get it, hindi naman talaga made-deny na attractive ako sabi ng mga nakasama ko and ang gaganda din naman nung mga lumalapit sa akin, it's just that I don't find someone attractive enough to make me fall in love or maybe ako na mismo problema? Call it a commitment issue or what I don't really care mas nakakatakot pa rin maiwan. Imagine, you give them eveything, sacrificed a lot for them tapos ang ending iiwan ka pa rin? Ayan ginawa ng tatay ko sa nanay ko e, through up and downs si mommy yung nasa tabi niya tapos nung nagsucceed na siya sa buhay biglang hindi niya na mahal nanay ko? what a jerk and a ing user. 

 

 

"Tabi na lang boss." pagkahubad ko ng helmet ay agad din ako nagbayad doon sa angkas rider, "Salamat po." hindi ko kinuha yung sukli at pumasok na ako diretso sa bahay, too early pa I bet wala pang breakfast hay sana may cereal pa sa ref. Pagpasok ko ay hindi ko nakita ang aso ko well baka nasa kwarto ko siya, mamaya ko na lang siya pupuntahan sobrang gutom na ako. 

 

 

"Hi, Good morning." natigilan ako sa paglalakad nang makita ko si Karina sa kusina, nakasuot ng apron at mukhang katatapos lang magluto. Hindi ko na lang siya pinansin at agad akong nag-check sa cabinet kung may cereal pa kaso wala na, I should go to grocery later. "Gutom ka ba? I made breakfast." nakangiting tanong ni Karina sa akin, the hell is wrong with her? 

 

 

Napatingin ako sa mga pagkain na nasa lamesa nothing fancy egg and tocino lang naman and fried rice. "Ayos ba? Giselle got home really late last night e so naisip ko baka super pagod siya kaya ako na naghanda ng breakfast." kumukulo na talaga yung tiyan ko. 

 

 

"Kain na, umupo ka na. I'll get you a plate." the egg looks delicous kahit na scrambled egg lang naman siya, nanalo ang gutom ko kaya naupo na ako. Mukhang maganda gising ni Karina ah? I wonder what happened last night kasi naalala ko nagsusungit yan bago umalis ng studio kahapon. Inilapag niya yung plate sa tapat ko. "Gusto mo ng coffee?" this is really weird. 

 

"Anyare sayo? Why are you being nice?" straightforward kong tanong sa kanya. 

 

"I'm always nice, Winter." sagot niya naman habang nagtitimpla ng kape. "Ikaw lang naman yung hindi tsaka isa pa we're friends diba! Nice kaya ako sa mga friends ko." kumuha na ako ng rice, tocino at egg pagkatapos ay nagsimula na akong kumain. 

 

Kanina ko pa gustong tikman yung itlog kasi for sure nothing could go wrong sa pagluluto ng itlog. Napatigil ako bigla ng matikman ko yung itlog, literal na napatigil ako sa pagnguya. 

 

What the is this? 

 

"How was it? I know egg lang yan but come on compliment me!" Karina giggled habang nilalagay ang cup ng coffee sa tabi ng plato ko, pikit mata kong nilunok yung itlog na niluto niya. "Was it good?" halatang sobrang excited niya sa isasagot ko. 

 

"It's..good yeah thanks." I hope I sounded sincere somehow, I grabbed the cup beside my plate at kahit mainit ay uminom ako ng kape. 

 

"Go go kain ka pa!" I smiled at her lightly, help me God. 

 

Did she mistakenly put sugar instead of salt? Well, that really explains bakit ang tamis ng itlog ni Karina. Napatingin ako sa kanya kasi kumukuha na rin siya ng plato niya. I quickly took all the egg bago pa siya makakuha. 

 

"Huy! magtira ka naman?!" pigil niya sa akin pero agad kong sinubo lahat ng itlog, it's a mess but who cares. "Oh my God, Winter. Wala na kayang egg sa ref, hindi mo kami tinirhan ni Giselle!" I just gave her a thumbs up dahil hindi ako makapagsalita dahil puno ng itlog ang bibig ko. I feel like I'm punishing myself by eating this , what the hell am I doing? 

 

"Magdahan dahan ka nga, gutom na gutom ka ba?" nag-thumbs up lang ulit ako kay Karina habang inaabutan niya ako ng tubig, matamis na itlog tastes so bad. Matapos kong malunok yung nasa bibig ko ay kinain ko pa yung natira sa plate ko, next time I'll make sure may label ang asukal at asin sa kusina talaga. 

 

"Hay grabe ganon ba kasarap? sus ako lang to Winter." napailing na lang ako sa kayabanagan niya pasalamat siya wala ako sa mood mang-realtalk kasi baka umiyak siya pag nalaman niya gaano siya ka-tanga for putting sugar instead of salt. 

 

"Yeah, pwede ka na mag-chef." I said nonchalantly bigla niya naman sinuntok ang braso ko pero di naman ganon kasakit but still nagulat ako. 

 

"Grabe namang compliment yan! sobrang sarap ng egg ko to the point na napaamo kita? ha!" she's spitting nonsense talaga. 

 

"Sige kung saan ka masaya." tipid kong sagot pagkatapos ay kumain na ulit ako di ko rin alam pinagagawa ko sa buhay ko or sadyang gutom na gutom lang ako kaya palag palag na sa kung anong nasa mesa. 

 

 

"Hi, Good morning guys." napalingon kami kay Giselle na kakalabas lang ng kwarto niya. 

 

"Good morning Giselle! kain ka na I cooked breakfast!" excited na pagmamalaki ni Karina, hindi naman makapaniwala si Giselle kasi nga as far as we know e prinsesa tong tropa niya. 

 

"Wow, I did not expect this but thank you Karina." Giselle smiled at her bago siya kumuha ng plato niya. 

 

"Yun nga lang yung isa diyan inubos yung itlog so tocino na lang naiwan." sinamaan niya pa ako ng tingin, just be thankful I ate it my goodness. 

 

"Si Winter? I thought you don't like eggs." taas kilay na tanong ni Giselle sa akin. 

 

"It was delicious though." sagot ko na nagpatawa sa kanya. 

 

"Mukha nga, naubos mo e." 

 

 

Bigla naman nag-ring ang phone ni Karina kaya nag-excuse siya at lumabas ng bahay. "Kauwi mo lang?" tanong ni Giselle sa akin habang kumakain. I forgot to message her pala about last night e kasi di ko naman inexpect na makakatulog ako doon atsaka that's one thing na inask sa akin Giselle yung sabihin ko lang kung uuwi ako or hindi at kung nasaan ako kasi mabilis mag-alala yung pinsan ko plus she said na responsibility niya ako kaya ganon. 

 

"Yeah sorry forgot to message you." 

 

"No worries, super sarap ba nung egg para ubusin mo?" Giselle chuckled, she never saw me eat a plate of egg in this lifetime kaya siguro curious siya. I looked at the window just to make sure na di pa papasok si Karina. 

 

"It ." natigilan si Giselle sa pagkain niya atsaka niya ako tiningnan ulit. 

 

"Huh? pero naubos mo?" 

 

"I had to, hindi na dapat yon matikman ng iba." depensa ko sa sarili ko. "She put a goddamn sugar instead of salt, imagine gaano katamis yon?" I stopped talking when I noticed Giselle staring at me habang nakangiti. "What?" 

 

"But you still ate it..?" 

 

"Like what I said hindi na siya dapat matikman ng iba, I swear to God you won't be able to swallow it once matikman mo." 

 

"Why didn't you tell her? sobrang straightforward mo pa namang tao." 

 

"I.." napatigil ako. 

 

I don't know. 

 

"What?" tanong ulit ni Giselle. 

 

"Wala lang ako sa mood, I guess." dahilan ko but for sure that's not the thing. 

 

"..or maybe, you don't want to ruin Karina's mood so naging considerate ka sa mararamdaman niya plus nag-effort siya and you just want to make her feel na na-naappreciate mo yung ginawa niya." I scoffed because of what my cousin had just said.

 

"That's not it." depensa ko sa sarili ko, I don't want Giselle to think  that way ma-issue pa naman yang tao. 

 

"Oh come on, Karina's a nice person okay? hindi kasalanan kung i-aadmit mo yung totoo, as if naman ija-judge kita no? I'm glad nga na medyo nagkakasundo na kayong dalawa." 

 

"Whatever you say." binitbit ko na yung plate ko atsaka inilapag ito sa may sink pagkatapos ay dumiretso na ako sa kwarto ko, mamaya pa naman tanghali practice namin so I'm gonna do the arrangement na muna. 

 

 

Pagpasok ko sa ay sinalubong ako ng aso ko so I gave her a hug and hinalikan siya ulo. "Gutom na ikaw? Come on, you should eat na." sumunod naman siya sa akin palabas kukuha sana ako ng dog food niya pero pagtingin ko sa bowl niya ay may laman na ito, hinayaan ko na si Kari kumain at bumalik na ako sa kwarto ko. I went to my table, inilabas ko ang notebook ko at kinuha ko na rin yung gitara ko. I actually have 3 guitars, yung isa yung madalas kong dala na gamit ko rin sa mga gig namin, itong isa naman dito lang sa kwarto ko and yung isa acoustic. 

 

 

 

 

 

Nasa gitna ako ng pag-aarrange ko ng bigla na lang nag-ring ang phone ko, unknown number na naman. Agad kong ni-reject ang call at bumalik na sa ginagawa ko pero nag-ring na naman ulit ang phone ko with the same phone number calling, the hell. I rejected the call ulit pero tumawag na naman kaya sinagot ko na ang tawag. 

 

 

"Whoever you are stop calling me!" inis kong sabi, di kasi makaintindi na pag ni-reject yung call meaning ayaw kausap okay? 

 

"Oh, you didn't save my number?" , si Minju pala. 

 

"Why are you calling?" 

 

"I just wonder where you are bigla ka na lang umalis e." 

 

"Why? required ba magpaalam pa ako sayo pag aalis?" 

 

"It's not that but..well I hope we could have at least breakfast together." 

 

"Di na kailangan, Minju." 

 

"What? is that a one night thing?" 

 

"I'm busy, bye." 

 

"Winter---" 

 


I ended the call, I don't have time for her drama and kung kukulitin niya pa ako about us she should stop calling me or better wag na ulit siya magpapakita sa akin pero kung magiging mapilit then I'll tell it straight to her face para tapos na agad. I don't get those people din kasi na nagbibigay pa ng mixed signal sa ibang tao e, pwede ka naman maging honest umpisa pa lang. 

 

 

 

✦✦✦

 

 

I expected na wala pang tao sa tambayan namin dahil maaga akong pumunta para tapusin ang arrangement kaya nagulat ako nang mapansin kong naka-unlock na yung door, pagpasok ko sa loob ay naabutan ko si Ryujin habang pinaglalaruan ang bass niya. 

 

"Aga mo ah." napabalikwas naman siya ng tayo, hindi niya rin ata inexpect na maaga akong pupunta dito. 

 

 

"Aga mo rin bossing." I looked at her, there's something wrong with her. Umiwas ng tingin si Ryujin nang mapansin niyang nakatitig ako sa kanya. 

 

 

"What happened?" tanong ko sa kanya habang tinotono ang gitara ko. 

 

 

"Wala ah. Wala lang ako magawa sa apartment kaya nagpunta na ako rito." what a liar. 

 

 

"Sa akin ka pa magsisinungaling? you obviously cried, namumula mata mo." 

 

 

"Grabe umiyak agad? di ba pwedeng ano..." 

 

 

"Ano? shabu? di ka nag gaganon dahil alak at babae lang bisyo mo." natawa naman si Ryujin sa sinabi ko, at least that made the mood lighter. 

 

 

"Hay okay you got me, bossing." napabuntong hininga si Ryujin habang nakatingin sa phone niya. 

 

 

"Yeji?" sigurado ako dahil kay Yeji lang naman siya nagkakaganito. 

 

 

"Hm." 

 

 

"Ghinost ka na naman? Ano bang bago doon?" napatingin si Ryujin sa akin, parang iiyak na naman siya kaya inunahan ko na at inabutan ko ng tissue. 

 

 

"Hindi bossing..actually.." napasandal si Ryujin sa kinauupuan niya, seems like naghe-hesitate pa siya kung sasabihin niya ba or what e pero di ko naman siya pipilitin. 

 

 

"If you're not ready to talk about it then--" 

 

 

"I asked her about us." ibinaba ko muna ang gitara ko dahil pakiramdam ko magiging seryoso ang usapan naming dalawa. 

 

 

"Like..?" 

 

 

"Kasi bossing alam mo naman diba? ilang beses ko na sinabi na iba siya, hindi siya yung pang usual lang kaya nga kahit ilang beses na ako ghinost e tinatanggap ko pa rin. It might sound so stupid but I think I love her." pinigilan ko ang sarili ko na matawa dahil sa sinabi niya. "Bossing naman! alam kong weird but..I never felt this way before..she's making me feel things differently."  

 

 

"I..I just didn't expect na maririnig ko sayo yon na you're.. in love?" 

 

 

"Di ko rin naman inexpect bossing e alam mo yun? gusto ko akin lang siya, it's not that may iba siyang kinikita bukod sa akin pero..I somehow want it to be official yung kung ano man meron sa aming dalawa."  paliwanag ni Ryujin, damn tinamaan malala kaibigan ko. 

 

 

"Okay fine so sinabi mo sa kanya? and seems like it didn't go well I guess?" Ryujin nodded. "Why? I thought goods naman siya sayo? hindi ba mutual feelings?" napasandal na rin ako sa kinauupuan ko, invested na ako sa kwento niya. 

 

 

"Well..she said na na-appreciate niya ako and hindi naman daw ako mahirap magustuhan kaso..." napayuko si Ryujin, "Mahal niya pa rin yung ex niya." 

 

 

 

The bomb just dropped.

 

 

 

"You mean her ex-boyfriend na sinasaktan siya physically? napaaway ka pa sa gagong yon diba kasi sinasaktan niya si Yeji in public?" I don't get it e? kasi sinasaktan ka physically that's enough reason already para ma-turn off and para iwan yung tao kasi sinong

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
coffeefrappucino
false alarm guys hindi ko napindot yung draft sorryy! but i'm working sa update ^^

Comments

You must be logged in to comment
natcheeey 0 points #1
skeri
winrinasaurus
#2
Chapter 30: omg nakakatakot naman parang the calm before the storm 'to kaksgshs
f8nt_echo
#3
Chapter 30: I binged read this in one night. Ang ganda 🥹. They've come so far, from clearing misunderstandings, to being vocal about their feelings. Pero yung tatay talaga ni Karina, sobrang epal. Kung may gawin man yun, sana ma mitigate ng mama ni Karina. Walang kakampi si Karina sa pamilya niya, sana naman ipaglaban din siya ng mama niya sa daddy niya.
karinasaurus11
52 streak #4
Chapter 30: Oh bitin yung dulo 🫣 pero nakakakaba kasi sabi ni Winter sa umpisa di siya pinapansin ni Karina then bigla silang nag-aminan ng feelings. Hmmm.
winter1205
#5
oh no..pareho kayong may di sinasabi. 😕
angsaya nila sa chapter nato ,parang war na next😬
Kelllorente
#6
Chapter 30: hay naku😞 masaya na lang sana sila palagi.
congrats na lang sa inyo.
zxyhruu #7
Chapter 30: kapag talaga ’to angst sinasabi ko na sayo
ryujinie__
693 streak #8
Congrats <3
oofiee 1045 streak #9
Chapter 30: masyado mapride ung tatay 💀
iamriou_
1160 streak #10
Chapter 30: angst era is coming sdfdjkdlfjsadljfd