Chapter XVII

If We Never Met
Please Subscribe to read the full chapter

Winter didn't go home again last night. 

 

 

I was actually waiting for her—ever since that night kasi nung nagkasagutan kami hindi ko na siya nakikita rito sa bahay. I mean I know it just happened few days ago pero alam ko naman na umiiwas si Winter, which is naiintindihan ko naman talaga kasi nasaktan ko siya. Wala atang araw o gabi na hindi ko naiisip kung paano ako magso-sorry sa kanya. I tried talking to her yesterday but hindi pa siya ready kausapin ako, gets ko naman yon pero di pa rin talaga ako mapakali.

 

 

Even si Giselle, nagtataka na bakit hindi umuuwi si Winter. Iniisip niya tuloy na baka may ano na namang kalokohan na ginagawa ang pinsan niya. Maybe I should tell what happened to Giselle, hindi ko alam ang dahilan bakit di nagkekwento si Winter pero I think much better kung ako na magsasabi kay Giselle tutal kasalanan ko naman lahat to. 

 

 

 

Bumangon na ako sa higaan ko para makapaghilamos at makapag-breakfast na mabuti na lang talaga at sabado ngayon, hindi ko kailangan magba-babysit and makaka-focus lang ako sa theLink. Excited na ako for their performance later, it's a big deal for all of us of course big event yon e. Paglabas ko sa kwarto ko ay naabutan ko si Winter sa labas na pinapakain ang aso niya, may bitbit din siyang isang duffel bag. 

 

 

Pagtayo niya ay napatingin siya sa akin. Her eyes, it's still the same—empty. I want to say something to her pero hindi ko alam bakit walang salitang gustong lumabas sa mga bibig ko. We were just looking at each other for almost a minute na ng bigla siyang magsalita. "Hi, I'll be leaving na rin." she smiled at bit pagkatapos ay nilagpasan niya na ako. 

 

 

"Winter." I finally called her, tumigil naman siya at nilingon ulit ako. "Good luck mamaya." 

 

 

"Thanks, manonood ka ba?" 

 

 

"Syempre naman." 

 

 

"Okay, I'll see you then." after that ay lumabas na rin siya ng bahay. 

 

 

 

Napatingin ako sa envelope na nasa ibabaw ng cabinet, hindi niya pa rin kinukuha to? Ito kasi yung 50K na ibinibigay niya sa akin that night when she confessed. Kinuha ko ito at itinabi ako na lang magbabalik nito kay Hendery para makuha ko na rin yung gitara ni Winter sa kanya. I heard Ryujin and Hendery talking kasi about it, the next day. Isinangla daw ni Winter yung favorite guitar niya kay Hendery para sa pera na yon—di ko rin alam anong trip ni Winter sa buhay at ginawa niya yon. 

 

 

 

"I'm sorry..Karina for breaking that deal. I really don't want to be just friends with you." 

 

 

 

I smiled unconsciously with that thought. 

 

 

 

"Gusto kita, Karina. Sobrang gusto kita..hindi lang bilang kaibigan." 

 

 

 

 

"Huy ngiti ngiti mo dyan?" napatigil ako sa pag-iisip ng marinig ko ang boses ni Giselle, kalalabas niya lang din sa kwarto niya. 

 

 

"Hi, good morning." bati ko sa kanya. 

 

 

"Good morning, mukhang maganda gising mo ah?" sinundan ko si Giselle papunta sa kusina. "Coffee, gusto mo?" alok niya sa akin. 

 

 

"Sure, thanks Gi." naupo ako sa isang chair habang pinapanood siya sa pagtitimpla ng kape. I should tell Giselle about Winter, I mean about what happened between us.

 

 

"Hindi mo ba napansin kung umuwi si Winter?" tanong niya sa akin ng mailapag niya ang kape sa table. "Parang ilang araw ko na hindi nakikita yon sa bahay e, though nagme-message naman siya sa akin pero still nakakapanibago na di ko man lang siya naabutan dito or whatsoever." 

 

 

"Uhm, about that Giselle. I want to tell you something." umpisa ko, confused naman na tumingin sa akin si Giselle bago niya ibaba ang hawak niyang cup. "I could be the reason bakit..bakit hindi umuuwi si Winter dito." 

 

 

"What?" 

 

 

 

I started telling her everything mula sa pagko-confess ni Winter hanggang sa pagkakasagutan namin that night na magsa-samgyup dapat kami. I admitted na sobrang reckless ko dahil sa mga pinagsasabi ko kay Winter, nasaktan ko pa siya physically. Sobrang guilty ko talaga ng gabing yon, I could have just told her na naniniwala ako kay Jungwoo period pero kung ano ano pang nasabi ko and now nasaktan ko siya. 

 

 

 

"Oh God." napabuntong hininga si Giselle. "I'm glad you told me kasi una sa lahat hinding hindi magkekwento si Winter sa akin about that." hindi ko alam kung galit ba si Giselle, she took a sip from her coffee bago magsalita ulit. "So it means..hindi kayo okay na dalawa?" 

 

 

"Ayaw niya pa akong kausapin." napayuko ako, ayokong maiyak dahil sa katangahan ko. 

 

 

"Karina, here's the thing." napatingin ako kay Giselle. "I'm not mad na hindi mo pinaniwalaan si Winter, naiintindihan ko kasi kung ako rin nasa sitwasyon mo? hindi ako maniniwala sa bagay na ayokong maging totoo. Of course, maniniwala ako sa jowa ko." 

 

 

"Pero alam mo saan ako naiinis? the way you acted towards her after, and you slapped her habang nandito yung boyfriend mo. Una sa lahat, mali na sinaktan mo siya physically, pangalawa sa harap ng ibang tao, pangatlo..this is her house Karina, siya pa yung nag-adjust for you?" hindi na ako nagsalita pa at hinayaan ko na lang si Giselle kasi pakiramdam ko wala na rin naman akong sasabihin, hindi ko na ide-defend sarili ko kasi wala namang pwedeng magjustify sa ginawa ko. 

 

 

"Alam mo ang swerte mo e, Winter never acted that way sa ibang tao. Heck, she doesn't even care sa kahit na sino I mean except me and her friends pero si Winter yung tipo ng tao na kung wala naman magiging apekto sa kanya hindi niya pakikialaman at mas lalong hindi sinungaling si Winter."  Giselle sighed. "Kilala ko si Winter Karina yes maloko siyang tao but Winter will never lie lalo na sa mga ganong bagay." 

 

 

"I'm..I'm really sorry, Gi." hindi ko na napigilan ang pagbagsak ng luha ko, I couldn't even look at Giselle right now kasi tama naman yung mga sinasabi niya. 

 

 

"And isa pa Karina, Jungwoo went here right away ibig sabihin nagkita talaga sila ni Winter that night. He defended himself after siya makita ni Winter na may kasamang iba, and..hindi mananakit si Winter ng walang dahilan Karina. I'm not saying this dahil pinsan ko siya, I'm saying this kasi I know Winter so well. Hindi yan gagawa ng gulo ng walang valid reason." 

 

 

"Ayaw ni Winter sa lahat yung ginagago yung mga mahahalagang tao sa buhay niya. She cares for you, Karina." 

 

 

 

I know—I'm just so stupid na late ko na-realize na talagang concern lang siya kaya niya sinabi yon.

 

 

 

"Give her some space, kakausapin ka rin non." nag-nod na lang ako kay Giselle. "Tsaka wag ka mag-sorry sa akin, kay Winter ka dapat mag-sorry." 

 

 

"Still, gusto ko pa rin humingi ng pasensya sayo. I was..I was really thinking about moving out na lang din kasi enough na nasaktan ko si Winter pero ayoko na siya pa yung maga-adjust para sa akin." actually kahapon ko lang naisip yon, maybe better kung wala ako rito or else mas lalo lang di magiging okay si Winter. 

 

 

"Saan ka pupunta?" worried na tanong ni Giselle. "I don't think kasi makakakuha ka na ng place sa salary from your babysitting job e, I mean don't get me wrong sadyang ang mahal lang ng places sa area na to." 

 

 

"Jungwoo..asked me to move in with him." 

 

 

"What? Karina, hindi naman kita pinapaalis dito and isa pa..aren't you worried? what if..may ginagawa talagang kalokohan yang boyfriend mo? tapos you'll move in with him? and hindi ba mabilis masyado?" 

 

 

"I don't know..If I can't afford one then wala naman akong ibang choice kundi sumama sa kanya." 

 

 

"You do have a choice. You can stay here." 

 

 

"How about Winter? ang dami ko ng atraso sa kanya, if ayaw niya ako makasama sa iisang lugar then ako na mag-aadjust for her." 

 

 

"Karina, malaki na si Winter. Alam niya ang ginagawa niya. She might even feel bad kung aalis ka because of her." 

 

 

"Pero Giselle." 

 

 

"I'd rather have you here, Karina kaysa kasama yung Jungwoo na yon. I'm sorry okay? I don't want to doubt him but naniniwala ako kay Winter, you better be careful na lang din just in case totoo yon." 

 

 

"Thank you, Giselle. I really appreciate you a lot, kayo ni Winter." nginitian lang ako ni Giselle. 

 

 

After namin mag-usap ay nagpaalam na rin si Giselle sa akin kailangan niya kasi maaga magpunta sa shop para matapos lahat ng gawain niya dahil maaga sila magsasara para sa kyusiklaban mamaya. Free admission naman kasi kaya inaya niya na rin manood yung mga staff niya dahil ang tagal na nila gusto panoorin ang theLink and tingin niya deserve naman ng mga ito ng break mula sa work and sa mga school stuff nila. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kanina pa ako tingin ng tingin sa oras sa phone ko—almost 3 pm na kasi and I'm still here with Jungwoo. He invited me kasi na kumain sa labas but he had to go back nung nasa mall na kami sa site kung saan siya naka-assign dahil nagkaproblema and halos isang oras na kami rito hindi pa rin ata nila naaayos yung problema. Kanina pa nag-sstart yung kyusiklaban and Ryujin told me they'll be performing ng 4:30 kaya kailangan ko na talaga makaalis dito or else mala-late talaga ako. 

 

 

"Jungwoo, babe." I called him, humarap naman siya sa akin pero ang mata niya ay nasa cellphone niya pa rin. "I..I need to go na, let's just do this some other time." hindi niya pa rin tinigilan ang phone niya. 

 

 

"Just wait, Karina. It'll be fix soon, then we can go out na." he said without looking at me. 

 

 

"No, I need to go somewhere okay? let's cancel na lang tutal mukhang busy ka pa rin naman dito." paliwanag ko sa kanya. 

 

 

"No, we're not gonna cancel this.Saan ka ba pupunta?" 

 

 

"I already told you diba? Kyusiklaban ngayon, I invited you pa nga pero sabi mo ayaw mo?" 

 

 

"You don't have to be there naman di naman ikaw magpeperform." naiirita na ako sa tono ng pananalita niya. 

 

 

"I need to be there, Jungwoo." 

 

 

"Okay, bahala ka sa buhay mo." pagkatapos niyang sabihin yon ay iniwan niya na ako sa loob ng office niya. 

 

 

What the hell? 

 

 

I don't even know this place? 

 

 

Wala na akong oras para mabwisit pa sa kanya kaya agad din ako umalis sa lugar na yon, may nakita akong guard so I asked him kung anong lugar to para makapag-book ako ng angkas. Giselle messaged me na nandoon na sila nagreply naman ako na on the way na ako, I just hope may mag-accept agad ng booking ko.

 

 

 

 

 

 

 

 

I arrived at exactly 4:30 pm sa QC Memorial Circle, nag-sstart na yung event pero mukhang hindi pa tumutugtog ang theLink dahil saktong kakaakyat pa lang nila sa stage. I messaged Giselle na nandito na ako, she told me na nasa may unahan daw sila. Ang daming tao I don't think makakarating pa ako doon. Maybe, I'll meet them later na lang.

 

 

 

Ipinakilala muna ng theLink ang sarili nila, iilan sa mga tao ang nagre-react so they probably know them prior pa sa event na to. After their short introduction ay nagsimula na silang tumugtog—Neverland ang una nilang kanta. Inilabas ko ang phone ko para mag-take ng video, todo zoom ko na pero parang ang layo layo ko pa rin talaga. Sana nagta-take ng video sila Giselle para yun na lang ang ipo-post ko.  

 

 

 

Hindi ko mapigilan ngumiti ng marinig kong sumasabay sa kanta yung mga tao malapit sa akin—they know the song.It means napakinggan na nila ito either sa spotify or Youtube. In fact, last time I checked their spotify account meron ng 9K followers doon. I hope mas dumami after this event. 

 

 

 

They also performed "Cause You Have to." after ng Neverland. Actually kahapon ko lang narinig yung kantang yan during their rehearsal. Sobrang talented talaga ni Winter, she wrote that song when she was 17 years old. Ano pa yung kaya niyang isulat ngayon? malaki talaga ang future ng theLink. After nila magperform ay nagsigawan naman lahat ng tao, I thought tapos na nga kasi ang alam ko two songs lang sila but bigla ulit silang tumugtog. 

 

 

 

"Yeah you!" nagsigawan naman ang mga tao pagka-umpisa pa lang ni Winter—I know this song e, wait I just forgot the title but for sure The Vamps yung kumanta nito. "Yeah you!" 

 

 

I used to wanna be
Living like there's only me
But now I spend my time
Thinking 'bout a way to get you off my mind (Yeah, you!)
I used to be so tough
Never really gave enough
And then you caught my eye
Giving me the feeling of a lightning strike (Yeah, you!) 

 

 

 

Everyone was having fun nakadagdag sa performance nila yung mga pailaw sa stage, ang saya nilang tingnan lahat habang nagpe-perform. 

 

 

Look at me now, I'm falling
I can't even talk, still stuttering
This ground I'm on, it keeps shaking
Oh, oh, oh, now! 

 

 

Ang dami sa crowd ang nakakaalam sa kanta kaya naman sumasabay sila, right before chorus ay bigla silang nagtalunan habang kumakanta. 

 

 

All I wanna be, yeah, all I ever wanna be, yeah, yeah
Is somebody to you
All I wanna be, yeah, all I ever wanna be, yeah, yeah
Is somebody to you
Everybody's tryna be a billionaire
But every time I look at you, I just don't care
'Cause all I wanna be, yeah, all I ever wanna be, yeah, yeah
Is somebody to you (Yeah, you!) 

 

 

Nag-start ulit  ako mag-take ng video nila hindi na para i-post but para na lang din may remembrance, nakakainis kasi na-late tuloy ako at nandito ako sa likuran ngayon. 

 

 

I used to run around
I didn't wanna settle down
But now, I wake each day
Looking for a way that I can see your face (Yeah, you!)
I've got your photograph
But baby, I need more than that
I need to know your lips
Nothing ever mattered to me mor

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
coffeefrappucino
false alarm guys hindi ko napindot yung draft sorryy! but i'm working sa update ^^

Comments

You must be logged in to comment
natcheeey 0 points #1
skeri
winrinasaurus
#2
Chapter 30: omg nakakatakot naman parang the calm before the storm 'to kaksgshs
f8nt_echo
#3
Chapter 30: I binged read this in one night. Ang ganda 🥹. They've come so far, from clearing misunderstandings, to being vocal about their feelings. Pero yung tatay talaga ni Karina, sobrang epal. Kung may gawin man yun, sana ma mitigate ng mama ni Karina. Walang kakampi si Karina sa pamilya niya, sana naman ipaglaban din siya ng mama niya sa daddy niya.
karinasaurus11
53 streak #4
Chapter 30: Oh bitin yung dulo 🫣 pero nakakakaba kasi sabi ni Winter sa umpisa di siya pinapansin ni Karina then bigla silang nag-aminan ng feelings. Hmmm.
winter1205
#5
oh no..pareho kayong may di sinasabi. 😕
angsaya nila sa chapter nato ,parang war na next😬
Kelllorente
#6
Chapter 30: hay naku😞 masaya na lang sana sila palagi.
congrats na lang sa inyo.
zxyhruu #7
Chapter 30: kapag talaga ’to angst sinasabi ko na sayo
ryujinie__
694 streak #8
Congrats <3
oofiee 1046 streak #9
Chapter 30: masyado mapride ung tatay 💀
iamriou_
1161 streak #10
Chapter 30: angst era is coming sdfdjkdlfjsadljfd