Chapter Four

Hello Sunset
Please Subscribe to read the full chapter

 

Clutching a phone in her hand while walking back and forth on the living room in their dorm like a crazy person, Irene can feel something bad is about to happen. It's a sensation that creeps up on her like a shadow, enveloping her with an uneasy aura. 

 

and it doesn't feel right..

 

“Unnie pwede bang huminahon ka at umupo ka muna rito sa tabi namin.” aniya ni Wendy na kanina pa pinagmamatiyagan ang mga kilos ng kanyang unnie.

 

“Bakit hindi na nila sinasagot yung tawag ko, anong oras na. Seungwan pakitawagan mo nga ulit yung dalawa.” sabi pa ng nakakatandang babae.

 

Nagkatitigan na lang si Joy at Wendy sa biglang pag iinakto ng kanilang unnie.

 

“Unnie halos kakatawag mo lang kanina, for sure pauwi na yung dalawa. Nagsabi na rin naman sila sayo, wag ka na mag alala diyan.” dagdag pa ni Joy.

 

But today it's different, Irene can't shake the nagging sense of foreboding when she called Yerim earlier and heard her voice like someone is gripping her chest. Kaya ganun na lang niya kagusto pauwiin ito kanina kahit alam niyang hindi siya papakinggan nito.

 

and she doesn't really like this feeling..

 

Inalalay naman ng dalawa ang kanilang unnie para paupuin ito, alam nilang sobrang nag aalala lang ito sa dalawa. Pagkatapos kasi maghanda ito ng dinner nila kanina ay bigla na lang nag iba ang kinikilos nito na para bang hindi mapakali.

 

“Okay unnie, ako na ang tatawag. Maupo ka muna rito dahil nanginginig ka.” aniya ni Wendy na hinawakan naman agad nilang dalawa ni Joy ang kamay ng kanilang unnie at napatitig na lang sila ng maramdamang malamig iyon.

 

“Relax ka lang unnie.” nag alala ng wika ni Joy.

 

The sound from Wendy's ringing phone stratled them.

 

“Oh it's manager oppa, sagutin ko lang to.” aniya ni Wendy at saka ito tumayo para sagutin ang tawag sa kanya.

 

“Hello oppa—” Hindi pa man natatapos ang sasabihin ni Wendy ng marinig niya ang tunog ng ambulance sa kabilang linya.

 

Wendy's heart raced as she heard the sound of their manager's trembling voice. 

 

“Ikaw ang tinawagan ko at baka hindi kayanin ng Irene unnie mo to.” panimula sambit ng lalaking nasa kabilang linya.

 

Napatingin agad siya sa gawi ng kanyang members at nagtatakang nakatingin lang ang mga ito sa kanya at nag aabang kung anong sasabihin ng kanilang manager. Hindi siya nagsalita at pinakinggan lang ang kausap sa kabilang linya.

 

Wendy gasped when their manager drop a bomb and told her that Yeri and Seulgi got into a car accident, she really can't believe this!

 

Her unnie's feelings earlier was right, she really sense when something bad is about to happen.

 

Terror clutched Wendy's heart as she keep listened to her manager as he describe the incident. Gripping the phone tightly, she strained to make out the words she was trying to convey but that words just turn into uncontrollably sobs as she put the phone down.

 

Instantly alerting Joy and Irene when they saw Wendy's crying, they already know that something was terribly wrong. 

 

“Unnie, anong nangyayari?! Bakit ka umiiyak?!” dinaluhan agad ni Joy ang nakakatandang babae.

 

Sa mga oras na yon hindi na alam ni Joy kung anong dapat gawin dahil alam niyang hinding magandang balita ang ibubungad sa kanila ng kanyang Wendy unnie.

 

“Seungwan anong sinabi sayo ni manager oppa?!!” halos hindi na makahinga si Irene sa sobrang kaba.

 

Hinawakan agad ni Joy ang nakakatandang babae para alalayan ito kitang kita niya ang panginginig ng katawan nito.

 

"U—unnie.." Wendy stammered struggling to compose herself as she approach the older girl.

 

“Seulgi and Yeri they got into an accident...” mahinang wika ni Wendy.

 

Irene's body froze when she heard that words from Wendy. Breath caught in as her mind raced through a series of terrifying possibilities and Joy began to cried loudly.

 

“Seulgi is okay, nagpapahinga na siya but Yerimie....” 

 

Tears automatically streaming down on Irene face and she clutched onto a necklace that Yerim gave it to her.

 

“Yerimie is still unco

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
yerimieseee
#1
Chapter 13: Im crying! the daddy and mommy are finally reunited :'(((( Im waiting for daddy brant vs. eunhyuk bcos that guy needs to be gone!😠
Kelllorente
#2
Chapter 13: Nagiging exciting na yung story
kugibearyass #3
Chapter 13: oh my goodness theyre finally reunited! nadech my man, its time to claim what’s really yours!

pero sana di totoo ung rumored gf :'3
sunnysideup01 #4
Chapter 13: finally u update! im so kilig uwu, nagkita na ulit sila 😭😭 please anong ginagawa ni eunhyuk sa thailand panira ka tlaga 🤮 nadech wag mo na pakawalan si irene plssss.....
chandyy
#5
Chapter 11: new reader here..
kimyeriana #6
Chapter 11: oh geeee, look at that! i will choose this man over eunhyuk.

joohyunnie dont make a wrong choice 😭🙏
barrykins
#7
Chapter 12: nadech's original nickname is brant and yeri meet her father on her 1st day in the mortal world 😳
bossbabyyr
#8
Chapter 8: thank god hindi si eunhyuk yung mystery guy, kinabahan pa naman ako ng konti 😅
bossbabyyr
#9
Chapter 3: finally found a yerene story na sila yung main characters & and its a time travel story! sobrang cute nla dito lalo na si yeri!😭😭🐢🐰
rvaesth
#10
Chapter 12: like father, like daughter parehong na love at first sight kay Irene :'(