Chapter Eleven

Hello Sunset
Please Subscribe to read the full chapter

 

The two angels in heaven watched as Yerim slowly regained her memories from her past life with her father. The young girl remembered the times they had spent together, walking through fields of flowers and telling each other stories. Jophiel, the superior angel, shed tears as she watched her baby Yerim slowly remember everything. It was a beautiful sight and there was a part of her that even wished to be a part of it.

 

“Okay ka lang ba?” natatawang wika ni Gabriel habang inaabutan nito ng tissue ang umiiyak na anghel.

 

“Yeah, masaya lang ako na bumalik na ang memories ni Yerim kasama ang daddy niya.” sagot naman ng babae. Napataas naman ang kilay ang lalaki at may pang aasar sa mukha nito.

 

“Sigurado ka bang masaya ka?” pang aasar pa ng lalaki. 

 

Napabuntong hininga ng malalim ang babae, she is happy for Yerim but at the same time she is sad dahil alam niyang sa mga oras na 'yon ay paunting-unti na mawawala sa kanya ang nakakabatang anghel na kanyang inalagaan at minahal. Jophiel could see the love, joy and wonder in Yerim's eyes that she had not seen since before as she looked at her future mother, Bae Joohyun and now that the young angel already knew who is her real father, Jophiel and even Gabriel couldn't help but feel a sense of awe at the power of love and memory. They knew that even in the darkest of times, the love of family and the memories of joy could never be broken.

Pinagsisihan rin niya ang mga bagay na kanyang ginawa noon dahil sa pagiging sakim at maka-sarili niya at ayaw na niyang dumagdag pa sa mga sakit at paghihirap na nararamdaman ni Yerim. Jophiel knew that she couldn't be the only one who brought happiness into Yerim's life. she wanted her to be happy, truly happy and knew that she couldn't be the only one to make that happen. She wanted her to have the world, to experience all the joys and wonders that life had to offer. So, she made the decision to step back, to let the young angel go. It was the hardest thing she had ever done, but she knew it was the right thing to do. She didn't want to be a hindrance to her happiness, to be the one thing holding her back from the life she truly deserved.

 

 

Nakita naman ni Gabriel ang lungkot sa mukha ng babaeng anghel at kanya naman naiintindihan ang nararamdaman nito. 

 

“It's gonna be alright, you're gonna be fine because i'm here. I'm always here for you..” Gabriel lovingly smiled at her. She smiled back at him, her eyes twinkling. She is very thankful of him, for always there for her.

 

“What do you think will happen now, ngayong bumalik na ang lahat ng memories ni Yerim.” Nagkibit balikat lang ang lalaki at saka muling ngumiti sa kanya.

 

“Wala tayong ibang gagawin kundi panoorin, bantayan at hintayin ang susunod na maaring gawin ni Yerim.” sagot ng lalaki.

 

“What about Saeron? Hindi pa natin siya nakikita..” Hanggang ngayon ay wala pa rin nakakaalam kung nasaan ang nakatakas na anghel. May pag alala sa mukha ng babaeng anghel dahil nangangamba ito sa kaligtasan ni Yerim.

 

“For sure Saeron need to find a safe place soon dahil alam niyang hinahanap na natin siya and the only one she could turn to was her father. So kailangan natin bantayan si Lee Hyukjae.” sagot ni Gabriel sa babae.

 

“I still can't believe she took advantage of Yerim's situation. What if mag tagumpay si Saeron at nakuha niya si Bae Joohyun, i dont want to see Yerim get hurt. She loves her mother so much..” 

 

“Saeron planned this so well pinaghandaan niya talaga habang walang maalala si Yerim but even though Yerim don't remember her father she still has more advantages from Saeron.

 

“What do you mean?” naguguluhan at nagtatakang tanong ng babaeng anghel sa lalaki. Hindi naman sumagot ang lalaki at isang matamis na ngiti lang ibinigay nito sa kanya.

 

 

 

——

 

 

Going back to year 2011..

 

 

Yerim woke in a strange place, her heart racing and her mind foggy. She looked around, trying to remember where she was and how she got there. But everything was a blur. She didn't recognize the room, the bed she was lying on or even her own reflection in the mirror.

 

Sino ako at nasaan ako?

 

Panic set in as she realized she had no memory of the past. She didn't know her name, her age, or where she lived. The only thing she knew was that she was scared and alone. As she tried to piece together her memories, she become frustrated because she couldn't recall anything.

 

She started to cry, the sobs wracking her body as she struggled to come to terms with her situation.

 

But when hope is about to fade. Suddenly, a glint of light caught her eye. She turned to see a necklace shining. It was made of intricately carved silver and had a large, shimmering gemstone at its center. The young girl's heart raced as she approached the necklace, her hand reaching out to touch it. As soon as she touched it, her memories came flooding back. She remembered who she was, where she had come from and what had happened to her. She also remembered Gabriel who had erased her memories and even remembered her future mother Bae Joohyun but she doesn't remember anything about her father, she doesn't know who he is and that's why she is here in mortal world because she have a mission, a mission to find who is her real father.

 

 

...

 

 

 

Yerim looked around in awe at the towering buildings, crowded people and the busy streets. She had never seen anything like it before. As she wandered the streets, she encountered all manner of strange and wondrous things. She saw people rushing to and fro, their faces set in determined expressions, their eyes fixed on some unknown destination. She saw cars and buses and bicycles, all moving in a seemingly chaotic dance. She saw street performers and vendors, their colorful displays and lively music drawing the attention of passersby. 

 

Tuwang tuwa si Yerim sa kanyang mga nakikita. Noon napapanood na niya lang ito sa itaas, nung isa pa siyang anghel. Nakatanaw sa pang araw-araw na ginagawa ng mga tao, ngayon ay nasasaksihan na ng kanyang mga mata ng malapitan ang mga bagay na dating pinapanood niya lamang at masaya pala sa pakiramdam. Ngunit sa gitna ng lahat ng ingay at aktibidad, siya ay biglang nakaramdam ng pagkahilo. Wala siyang ideya kung anong dapat gawin sa bago niyang mundo, wala rin siyang ideya kung paano makihalubilo sa mga kakaibang nilalang na ito na kilala bilang mga tao. She felt like a lost child, stumbling through a dense forest, unsure of the way back home.

 

“Where do I start?” she asked aloud, her voice barely above a whisper. She had been given no instructions or no guidebook but she was surprised to find that the archangels had arranged everything for her, they given her a small apartment in the city, a cellphone and enough money to start her new life.

 

Habang siya ay abala sa pagtingin-tingin sa kanyang paligid at sa dinadaanan, hindi niya namamalayang may isang matandang lalaki na ang lumapit sa kanya. Napataas ang kanyang kilay nang magsimula itong kausapin siya.

 

“Hello there, little one. Naliligaw ka ba?” he said with a smile. “Anong pangalan mo?”

 

Paano nito nalaman na naliligaw siya? Mukha ba siyang naliligaw? Sa totoo lang ay kanina pa talaga siya naliligaw dahil balak sana niya pumunta sa SM Entertainment dahil naalala niya yung sinabi ni Ahjumma Taeyonnie sa kanya na may audition na magaganap ngayon sa company nila at gusto sana niya mag audition para makita niya ang kanyang mommy pero dahil hindi niya alam ang papunta roon at nahihiya rin siya magtanong sa mga tao kaya inaliw na lamang ang kanyang sarili sa mga bagong nakikita sa paligid.

 

“My name is Yerim..” she said softly. The old man smiled at her!

 

“Ah, a beautiful name for a beautiful girl,” the old man said, his eyes lighting up. 

 

“Saan ka ba pupunta? Gusto mo bang samahan kita?” pag anyaya nito sa kanya. Bigla siya nakaramdam ng takot. Napanood na niya ang mga ganitong scenario noong nagbabantay sila sa mga tao mula sa itaas. She had always been told before to be wary of these kind of human at hindi niya alam na mangyayari rin pala ito sa kanya.

 

“Okay lang po ako, kaya ko naman po ang sarili ko.” pagtatanggi niya sa matanda pero mukhang hindi nito nagustuhan ang sagot niya. Akmang lalayo na sana siya rito ng bigla siyang hilahin nito. 

 

“Ano ba bitiwan mo ko!” nagpumiglas siya sa hawak nito, she started to panic ng mapagtanto niyang walang katao-tao sa kanyang paligid.

 

“Walang magliligtas sayo ngayon, wala ka ng ibang magagawa kundi sumama sakin bata.“ the old man smile became creepy. She felt a chill down her spine, pero kahit puno na ng takot ang kanyang nararamdaman pilit niyang inalala ang mga self defense na itinuro sa kanila sa itaas, huminga muna siya ng malalim at kinalma ang sarili. When she was about to attack him, suddenly a young man holding a bouquet of tulips jumped on the old man and started punching him.

 

Nabitawan agad siya ng matandang lalaki at malakas siyang napaupo sa lupa. Napaawang na lang ang kanyang bibig habang pinapanood ang dalawang lalaki nagrarambulan sa kanyang harapan ngayon. Nagpumilit naman kumawala ang matandang lalaki sa hawak ng bagong dating na lalaki, nang bigla naman ito huminto sa pagsasakal sa matanda ng matitigan nito ang hawak nitong bulaklak, napailing ito bigla at binitawan ang matanda at saka ito lumapit sa kanya.

 

“Can you please hold this flowers for me..” mahinahong sambit nito sa kanya, kinuha naman niya agad ang hawak nito.

 

Napamaang siya nang matitigan ng mabuti ang mukha ng lalaki. He looked like a foreigner, he's probably not korean. Pero ang gwapo ni kuya!

 

Madali naman nitong binalikan ang matandang lalaki na ngayon ay medyo hinang-hina na sa sinapit nito sa gwapong lalaki. Akmang sisipain pa sana ng lalaki ang matanda nang bigla ito nagmamadaling tumakbo papalayo sa kanila. 

 

“Wag ka ng babalik dito!” sigaw ng gwapong lalaki. 

 

“Wow! You're so cool!” puri niya ng papalapit muli ang gwapong lalaki sa pwesto niya. Ngumiti naman ito ng malaki sa kanya at lumabas ang dalawa nitong dimples.

 

Oh my god ang gwapo niya!

 

Pumalakpak pa siya sa sobrang tuwa dahil gwapong-gwapo talaga siya sa lalaki. He is so handsome and that charming smile add a beauty on his beautiful face. Para siyang knight in shining armor kanina na bigla na lang sumulpot out of nowhere.

 

“Thank you kuya sa pagligtas sakin.” nakangiting wika niya rito. Nakatitig pa rin siya mukha nito.

 

“Sa susunod huwag ka makikipag usap kapag hindi mo kilala okay. Kapag naramdaman mong may sumusunod sayo, tumakbo ka sa maraming tao para makahingi ka agad ng tulong..” biglang pangaral nito sa kanya. Kinuha naman nito ang hawak niyang bulaklak. Marahang tumango naman siya biglang sagot rito

 

“Bakit ikaw lang mag isa rito? Nasaan ang parents mo?” sunod-sunod naman na tanong nito sa kanya. Hindi naman niya alam kung paano iyon sasagutin dahil siya rin ay hindi alam kung nasaan ang kanyang magulang ngayon at kung anong ginagawa ng mga ito.

 

“Naliligaw ka ba?” biglang tanong pa nito. Nakatitig na pala ito sa kanya, may pagtataka na sa mga mukha nito. 

 

“Opo..” mahinang sagot niya rito. Alam niya kung saan ang apartment na tinutuluyan niya pero dahil masyado na siyang napalayo, hindi na siya pamilyar sa lugar kung nasaan siya ngayon. Kita naman niya ang pag alala sa mukha nito.

 

“Ano number ng parents mo, tawagan natin para makauwi ka na sa inyo.” wika pa nito at saka kinuha ang cellphone sa bulsa nito. Nasapo naman niya ang kanyang noo ng maalalang naiwan niya sa apartment yung cellphone na iniwan para sa kanya, wala siyang kahit na anong dala ngayon kundi pera pangbili ng pagkain niya.

 

“W—wala kong dalang cellphone kuya eh, tsaka hindi ko alam number nila..” nahihiyang sagot niya. Napakamot na lang sa ulo ang kausap niya at mukhang nag iisip kung anong dapat gawin sa sitwasyon nila ngayon.

 

“Saan ba nag work ang parents mo? Doon na lang kita ihatid.” wika nito. Panay naman ang tingin sa suot nitong relo. “Kailangan ko na rin kasi umalis, ayaw naman kitang iwan dito na mag isa..” dagdag pa nito. Napatingin muli siya sa hawak nitong bulaklak.

 

Mukhang may date si kuya pogi..

 

“Sa SM Entertainment nag wo-work mommy ko.” sagot niya sa tanong nito. Biglang nanlaki ang mga mata nito.

 

“S—sure ka doon nag wo-work mommy mo?” pag uulit pa nito. Tumango naman siya rito, hindi naman niya inaasahan ang susunod nitong sasabihin.

 

“Malapit rin sa SM ang pupuntahan ko ngayon..” napangiti siya ng malaki at alam na niya ang kanyang gagawin. She felt safe and comfortable with him kaya dito na lang siya sasama papuntang SM Entertainment.

 

“Sayo na lang ako sasama kuya!” nae-excite na wika niya at kumapit pa siya sa braso nito. Hindi naman ito naka-kilos agad at mukhang naguguluhan pa rin sa sitwasyon niya.

 

“Anong work ni mommy mo dun?” may pagtataka pa rin sa mukha nito. Napaisip naman siya sa tanong nito dahil ang alam niya ay trainee pa lang ang mommy niya sa taong 2011. 

 

“She's a t—trainee..” mahinang sagot niya, hindi sigurado kung tama ba ang sinabi niya.

 

“Huh? Trainee ng alin?” naguguluhan pang tanong nito.

 

“A trainee to become an idol.” The man just made a funny expression with her answer.

 

“An idol?! Ano na bang age ng mommy mo?” Kaagad naman siyang nagbilang sa kanyang isipan, kung 2011 pa lang ngayon at 1991 pinanganak mommy niya..

 

“She's 20 years old na kuya!” she answered loudly. Nanlaki naman ang mga mata ng kanyang kausap.

 

“W—what?! Ka-age ko lang mommy mo?!?” Hindi makapaniwalang sambit nito. “Ilang taon ka na ba?” tanong ulit nito sa kanya.

 

“I'm 12 years old now hehe..” napabuntong hininga ng malalim ang lalaki at saka ito natatawang umiling sa kanya.

 

“Pinagloloko mo na lang ata ako pero dahil hindi kita kayang iwan mag isa dito at kailangan ko na rin talaga umalis, sumama ka na lang sakin at ihahatid kita doon.” napatalon naman siya sa tuwa.

 

“Thank you kuya!” natatawa naman ito sa inakto niya at sabay gulo sa kanyang buhok.

 

“Ano pala name mo?” biglang tanong nito sa kanya.

 

“My name is Yerim but you can call me Yerimie!” magiliw naman na sagot niya rito. Ngumiti naman ito sa kanya.

 

“Okay Yerimie let's go..” at saka inilahad nito ang kamay sa kanya at masaya naman niyang hinawakan 'yon.

 

Yerim and the man walked down the street, the warm summer air filled with the sweet scent of blooming flowers and the sound of children playing in the distance. 

 

“Kuya, para ba sa girlfriend mo yang dala mong flowers?” Yerim asked. The man smile so big and nodded to her.

 

“Yes, this is for my girlfriend. Tulips is her favourite flower..” the man happily answered. She could see the look in his eyes. He was clearly in love. Yerim bet the girl was so beautiful because the man looked so smitten and shy at the same time.  

 

As they continue to walk, they chatted about everything and nothing. They talked about their hobbies, friends and they also talked about the things they liked and the things they didn't like and their favourite music.

 

“What if mag audition ako sa SM, sa tingin mo kuya, makakapasa kaya ako dun?”

 

The man chuckled and shook his head. “I don't know, hindi pa naman kita naririnig kumanta or nakitang sumayaw.” the man answered.

 

And then Yerim suddenly started singing and dancing in front of him like she was auditioning for a show, the man couldn't help but make a few jokes. He started clapping in time with her beat but then he started adding some extra flourishes to make her laugh. He started singing along with her and then changed the words in the lyrics to make her giggle. He even started dancing with her, doing some silly moves that made her laugh even harder. 

 

“We look stupid kuya!” Yerim laughed but still continue to sing and dance in the middle of busy street and people are looking at them like they're crazy.

 

They laughed and joked around and Yerim couldn't help but feel grateful for the special bond they shared even though they had just met like a few hours ago but it felt like she has always known him for a long time.

 

When they arrived at their destination, napansin agad nila na maraming tao ang nakapila at mukhang may pa audition ngang nagaganap. Walang atubiling pumila agad si Yerim dahil ito lang ang tanging alam niyang paraan upang makalapit  sa kanyang mommy.

 

“Hey, seryoso ka talaga na mag a-audition dito?” natatawang tanong ng lalaki nang makita siyang nakapila na. Seryoso naman siyang tumango biglang sagot rito.

 

“What about your m—mom? Are you sure na nandito talaga siya kasi hindi talaga ako naniniwalang 20 years old lang siya—” 

 

“Kuya, sure akong nasa loob lang siya just wait and see, maipapakilala ri

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
yerimieseee
#1
Chapter 13: Im crying! the daddy and mommy are finally reunited :'(((( Im waiting for daddy brant vs. eunhyuk bcos that guy needs to be gone!😠
Kelllorente
#2
Chapter 13: Nagiging exciting na yung story
kugibearyass #3
Chapter 13: oh my goodness theyre finally reunited! nadech my man, its time to claim what’s really yours!

pero sana di totoo ung rumored gf :'3
sunnysideup01 #4
Chapter 13: finally u update! im so kilig uwu, nagkita na ulit sila 😭😭 please anong ginagawa ni eunhyuk sa thailand panira ka tlaga 🤮 nadech wag mo na pakawalan si irene plssss.....
chandyy
#5
Chapter 11: new reader here..
kimyeriana #6
Chapter 11: oh geeee, look at that! i will choose this man over eunhyuk.

joohyunnie dont make a wrong choice 😭🙏
barrykins
#7
Chapter 12: nadech's original nickname is brant and yeri meet her father on her 1st day in the mortal world 😳
bossbabyyr
#8
Chapter 8: thank god hindi si eunhyuk yung mystery guy, kinabahan pa naman ako ng konti 😅
bossbabyyr
#9
Chapter 3: finally found a yerene story na sila yung main characters & and its a time travel story! sobrang cute nla dito lalo na si yeri!😭😭🐢🐰
rvaesth
#10
Chapter 12: like father, like daughter parehong na love at first sight kay Irene :'(