Kim Yerim

Kim Yerim can feel the grass in her back but her eyes are still closed, pinakiramdaman niya muna ang kanyang paligid. She can still feel the sun beating down but the wind is a bit warm, she slowly open her eyes then she blinked and blinked.

Nagtataka niyang tiningnan ang paligid nakahiga siya ngayon sa isang damuhan na pinalilibutan siya ng mga nakatanim na maliliit na bulaklak at sa kanyang harapan ay isang napakalaking building. Bahagya naman napaawang ang kanyang bibig ng mabasa ang malalaking letters na nakadikit sa taas ng building.

“S—M Entert—tainment...” dahan dahan niyang binasa, saglit siyang napahinto.
 

SM Entertainment..

She suddenly beamed and start to run and jump around on the front of a huge building.

“Wow this is amazing!!!” she scream loudly. Mabuti na lang ay walang tao sa kanyang paligid kung hindi ay mapagkakamalan siyang baliw.

“Yes! Yes! This is where my mommy works!” she excitedly said.

Tama siya ng napuntahan. Earlier when she enter a portal and escaped from her superiors who are chasing her, hindi niya alam kung saang lupalop siya mapapadpad at sigurado siya na matinding kaparusahan ang ibibigay sa kanya kapag nahuli siya.

“Uh bata okay ka lang ba?” napahinto siya sa pagtalon ng marinig ang isang boses sa kanyang likuran.

Agad naman siyang napatingin sa nagmamay ari ng boses at saka sinuri ang mukha nito then she grinned and smiled widely ng makilala ang babaeng nasa harapan niya ngayon.

“Ahjumma Taeyonnieee!!” she said loudly. Bigla naman nataranta ang babaeng kausap niya at nagmamadaling tinakpan ang kanyang bibig.

“Shhhh wag ka maingay baka may makilala sakin.” saway nito sa kanya. Muntik na niyang makalimutan na ang babaeng nasa harapan niya ngayon ay member ng isang top girl group na SNSD.

“At fyi kid hindi pa ako Ahjumma, i'm still young.” naiinis na pangaral pa nito sa kanya.

“But in future, you are old with a little bit of wrinkles on your face but you are still pretty though.” napasimangot naman ang kausap niya.

She recall a memories with Ahjumma Taeyonnie, super close siya dito dahil lagi siyang binibigyan ng candies and chocolates everytime na sumasama siya sa work ng kanyang mommy. Kahit na matanda na ito sa era niya kung saan siya pinanganak, active pa rin ito sa entertainment industry as a solo artist at maganda pa rin ito just like her mommy but her mommy is the prettiest of them all.

“and you also have 3 children—” hindi na niya natapos ang sasabihin ng bigla siyang tinalikuran nito.

“Wait wait Taeyonnieee! Wag mo ako iwan dito may tatanong pa ako sayo.” sigaw niya rito pero hindi pa rin ito tumigil sa paglalakad, patuloy pa rin niya ito sinusundan dahil hindi niya pa alam kung saan siya pwede pumunta. Wala man siyang naplano na kahit isa bago man lang siya pumasok ng portal.

“Ahjumma Taeyonnie!! Ahjumma Taeyonnie!—” paulit ulit na sigaw niya sa nakatandang babae na ngayon ay inis na tumigil sa harapan niya.

“Kung pwede lang kumurot ng bata, nakurot na kita kanina pa!” inis na inis na ito sa kanya na ikinatawa naman niya ng malakas dahil sobrang funny ng expression ng mukha nito ngayon.

“Ano ba kasi itatanong ng makaalis ka na dito!”pagalit naman tanong nito sa kanya.

Saglit siyang natigilan at napaisip ng mabuti. Ano ba dapat ang itatanong niya rito?

“Bilisan mo bata at busy ako ngayon.” dagdag na wika pa nito.

“Uh eh... My question is— What is the date today?” she grinned shyly dahil hindi niya pa alam kung anong exact year siya napadpad.

Lalo naman napasimangot ang kanyang kausap.

“What the— ayan lang ba itatanong mo sakin at hindi mo alam kung ano date ngayon?!” inis na napapailing naman ito sa kanya. She just shake her head as response.

“Today is wednesday kid.” maikling sagot nito.

“No, anong exact date ngayon araw kasama year?”

“What the— tsk you're so weird you know!” naguguluhang wika pa nito.

Tinitigan muna siya ng matandang babae na may pag aalinlangan bago sinabi sa kanya ang excact date ngayong araw.

Nanlaki naman bigla ang mga mata niya sa sagot nito.

2011?!

What the hell?!?

Totoo ba talaga nasa Year 2011 siya?

Oh no!

Napapailing na lang ang nakakatandang babae sa biglang pag inakto niya.

“Maiwan na kita diyan bata.” paalam ng kausap niya hindi naman na niya ito pinigilan dahil hindi pa rin napa-process ng utak niya na nasa Year 2011 siya, napasobra ata siya ng balik sa nakaraan.

Please Subscribe to read the full chapter