Word of the Day: Akala

love you to the moon and to kwangya
Please Subscribe to read the full chapter

a/n: English italic, means they're speaking in Minjeong's native language 

 

“Where's uncle?” tanong ni Minjeong sa kanyang tagapagturo na si Taeyeon.

 

Pareho silang nagtungo sa opisina ng Local Council dahil sa hindi tumpak na kahilingan ni Taeyeon. Hindi alam ni Minjeong kung bakit nagpasya ang kanyang tagapagturo na dalhin siya rito. Alam kasi ng lahat na ang mga kabataan na nasa edad ni Minjeong ay hindi talaga pinapayagan na humakbang sa loob ng konseho. 

 

Ngunit naisip niya, marahil ang pagiging pamangkin ng isa sa mga miyembro ng High Council ay nagbigay sa kanya ng ilang mga pribilehiyo.

 

Nang hindi sinagot ni Taeyeon ang kanyang tanong, at binigyan siya ng hindi maintindihang tingin, nagpasya si Minjeong na magsalita muli. 

 

“Why are we here, miss?” Hinatak niya ang manggas ni Taeyeon. “And where is everybody?” dagdag niya nang mapagtanto na wala ang mga karapat-dapat na nakaupo sa upuan ng bawat miyembro ng konseho.

 

Binaba ni Taeyeon ang tingin kay Minjeong at nagmasid masid sa bawat sulok ng konseho. Kita na Minjeong ang pagkabalisa nito.

 

“They really...” napaatras nang kaunti si Taeyeon, dismayado ang tono nito. Hindi niya natapos ang kanyang nais sabihin at binalik nalang ang atensyon kay Minjeong. “Did your uncle... say anything to you?”

 

“About what?” Medyo nalilito pa si Minjeong. Bihira na nawawala ang buong Konseho nang sabay-sabay sa isang araw. 

 

Umiling lang si Taeyeon sa tanong ng bata, “Nevermind, then. We shall go back to Kandor.”

 

“But why did we come here?”

 

“Your parents are still in Kandor, correct?” Hindi sinagot ni Taeyeon ang kanyang tanong.

 

“Yes,”

 

“It's happening today.” malabo niyang sabi.

 

“What is?”

 

“We should hurry now, Minjeong. I have enough time to get you home—”

 

“What's going on, miss?”

 

“I don't have time to explain. But as soon as I get you home, immediately run to where your parents are and tell them that it's starting now.” Sabi ni Taeyeon na may halong kaba sa boses. “While I... I'm going to Maltus.”

 

“Maltus?” tanong ni Minjeong. Ang Maltus ay sister planet ng Kwangya, at walang sinuman ang maaaring pumunta doon maliban na lang kung gagamit sila ng spaceship.

 

“Yes. Come, Minjeong. We don't have enough time.”

 

 

 

 

 

“Minjeong,” pagtawag ni Taeyeon sa kapatid ko.

 

Naka-tayo lang si Winter sa pwesto niya. Nilalaro niya rin ang mga daliri niya kaya alam ko na wala siyang ideya kung ano ang dapat niyang gawin sa sitwasyon ngayon.

 

“Nɑn rip vrroshokh?” 

 

Nævian. 

 

Ngayon ko nalang ulit siya narinig gamitin ito. 

 

Taeyeon nodded. “Zhi, Min–” 

 

“ʒ–ʒæ, iovis nim zha vroʃox... Rip– rrip dhehriv! ʤu im– dhehraogh!”

 

Kalmado ang boses ni Winter, ngunit rinig ko ang pagkabalisa ng tono ng boses niya. Hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na aralin ang mother tongue niya kaya hindi ko siya naiintindihan ngayon – pero kilala ko ang kapatid ko. Dahil sa tunog ng pagkakasabi niya, alam ko na hindi siya masaya sa nakikita niya ngayon – gusto ko siyang yakapin. 

 

 

Hindi ko alam kung tama ba ang ginawa ko na dalhin dito si Taeyeon.

 

Pagkatapos makita ni Winter ang dating mentor niya, agad siyang tumakbo papalabas na tila pang naluluha ang mata. 'Di na ako nagtangka na habulin siya dahil alam ko naman kung saan siya pupunta. 

 

Kay Karina.

 

Naiwan kami dito ni Dr. Yu at Taeyeon sa bahay, tahimik lang at naghihintay kung sino ang unang magsasalita.

 

Three days ago, nakatanggap ako ng tawag mula sa tatay ni Karina. Si Dr. Yu, isang scientist na madalas nakakasama na rin ni Winter dahil sa kaibigan. Ayon sa kanya, may nakapasok daw na Kwangyan pod sa atmosphere ng Earth. May access siya dito dahil may pag-aari siyang malaki at pribadong laboratoryo na lubos na pinag-aaralan ang mga bagay sa outer space at anything extraterrestrial, gaya ni Winter. 

 

Ever since nung nalaman ng pamilya nila Karina ang tungkol sa tunay na pinagmulan ni Winter, mas lalong inaral ni Dr. Yu ang lahat ng bagay relating intercosmic. He was so fascinated of Winter's being at kaya siguro parang anak niya na rin ang turing sa kapatid ko. 

 

With that being said, marami siyang inaral na patungkol din sa Kwangya with the help of Winter herself. Pareho naman silang magaling sa science, kaya madalas ay sila lang talaga ang nagkakaintindihan pagdating dito.

 

At about naman sa Kwangyan pod na nadiscover niya, pinuntahan niya kung saan ang location nito at doon niya na nga nakita si Taeyeon.

 

Surprisingly, marunong siya mag Tagalog – at ang unang salita na lumabas sa bibig niya ay ang pangalan ng kapatid ko. Minjeong. 

 

Agad naman akong pinapunta ni Dr. Yu sa lab niya kung saan temporaryong nananatili si Taeyeon. Kinausap ko siya, at nalaman ko na isa siya sa mga mentors ni Winter sa Kwangya. 

 

Wala siya nung panahon na sumabog ito. Isa raw kasi siya sa mga miyembro ng intercosmic researchers sa Kwangya kaya noong araw na 'yon, nasa planeta siya ng ‘Maltus’ upang mag research tungkol sa species nito. Nung papauwi na siya, nabalitaan niya na lang daw na wala na ang planeta kung saan siya nagmula. 

 

Nag decide siya na magstay muna sa Maltus. For three years. Wala siyang ginawa kung hindi mag research at hanapin ang mga bakas na naiwan ng Kwangya at ito ang naging dahilan kung paano niya nahanap kung nasaan si Winter. Nakita niya ang location ng pod na sinakyan ni Winter at hindi nagdalawang isip na puntahan ito. 

 

Marunong rin siyang mag Tagalog dahil sa universal translator na nakasabit sa leeg niya na parang kwintas. Lahat ng sasabihin niya in Nævian, lalabas sa bibig niya nang Tagalog o kaya kung ano man ang pinili niyang language. 

 

“Saan siya pumunta?” simula ni Taeyeon na nasa harap ko na. 

 

“At my house. My daughter's room, to be exact.” sagot ni Mr. Yu then he chuckled humorlessly.

 

Hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam kung ano ang nararamdaman ko sa presence niya. Dapat ba akong mag worry? 

 

Pero mentor siya ni Winter. Lahat ng nalalaman niya ngayon, natutuhan niya mula kay Taeyeon. 

 

“Bakit siya pupunta doon?” 

 

“Karina has always been her safe place. Pumupunta siya dun kung kailangan niyang mag-isip. Or kumalma.” Ako na ang nag explain.

 

“Lugar ba 'yung Karina?”

 

Tumawa nang kaunti si Dr. Yu at tumayo mula sa pagkakaupo. “No, Karina is my daughter.” Inadjust niya ang cuff ng polo shirt niya at tumingin sa'kin then kay Taeyeon. “Anyway, Taeyeon, we better get going. You need to go back to the lab since you still don't have a place to stay. Maybe you can just talk to Winter tomorrow? She was s

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
howdoyouknowmee
538 streak #1
🥺🥺🥺🥺
howdoyouknowmee
538 streak #2
Babalik pa kaya ulit
howdoyouknowmee
538 streak #3
When kaya again
gorjus_huya #4
Chapter 9: oh, minjeong. so dense.
gomtokkim
2149 streak #5
Chapter 9: Karina ayaw matawag na ate hahahahaha
TakuyaKen
#6
Chapter 9: haha when will Win gain feelings or haha baka di pa lang nya alam but she love Karina
idk7564 40 streak #7
Chapter 9: sana magets mo winter HAHAHAHA
yukimin
#8
Chapter 9: ayan nakakaramdam na siya BWHAHAHAH
dork_seulgi_k
860 streak #9
Chapter 9: geh kayanin niyo mga ante hsjshskshsk
yeppeungom
#10
Chapter 9: Jusko ang dalwa sana kayanin mo wintot