Summary: Mas napansin ni Winter ang mga pagbabago.

Tag: mature language




 

Winter

Yung sest time.

Ito ang unang pumasok sa isip ko nung nahimay himay ko na ang chicken.

I mean, nung nahimay himay ko pala yung sinabi ni mama sa akin na mararamdaman ko daw na bigat ng pagbabago.

Kung sinabi ko dati na walang gaanong nabago sa amin ngayong mag-asawa na kami ni Karina, wala naman talaga.

Pero meron naman din.

Mga maliliit na bagay lang naman.

Mga bago kong natuklasan at natutunan tungkol sa asawa ko at sa pakikitungo namin sa isa’t isa sa araw araw naming pagsasama.

Ngayon ko lang nakita at na-realize ang mga yun ngayong mas napagtuunan ko na ito ng pansin.

Ang mga pagbabago.

Yung 5 kilogram na pagbabago.

Una yung sabi ko nga, yung about sa sest time or babe time naming dalawa.

Dati strict pa kami ni Karina sa ganun, meron talaga kaming nakalaan na oras para gawin yung “sest time”.

Yung quality time ba together.

Now that we’re married… everyday is sest time.

Kagaya ngayon, naghihimay lang ako ng manok na isasahog sa pancit para iluto mamaya at si Karina naman ay naglalaro nung bago niyang mobile game sa phone.

Lumapit ako kung saan nakapwesto si Karina habang naka-upo sa dining table.

Nandito kami ngayon sa kitchen.

May hawak akong bowl habang naghihimay ng manok.

Inusisa ko mula sa likod kung ano ang ginagawa niya.

Naglalaro siya nung pang-tita na game, yung kinokonek konek na gems.

Pang-tita na pang bata na laro.

Pero kung saan siya masaya.

Busy siya at hindi niya ako pinapansin.

Napunta tuloy yung pansin ko sa naka-expose na leeg niya.

Dahan dahan akong lumapit at sinimulang dampian yun ng halik.

“Mhmm.” Pag-react ni Karina sa ginawa ko.

Mas lalo naman akong na-encourage kaya ginapang ko pa nang mabagal ang mga labi ko sa makinis na balat niya.

Hinawi naman ni Karina sa isang side yung buhok niya at mas hinilig ang ulo sa gilid para mahalikan ko pa lalo ang leeg niya.

I kissed her neck for a few minutes. Malalim lang ang ginagawang paghinga ni Karina habang patuloy pa rin sa paglalaro.

I kissed her on her cheek pagkatapos.

Back to himay ng manok.

See?

Everyday, anytime, anywhere… sest time!

Pangalawa, maraming nagsabi sa amin nito nung bago pa man kami ikasal at nung mga baguhan pa lang kami na mag-asawa.

Palagi kaming binibiro ng mga kamag-anak namin at mga kaibigan na hindi na raw kami makakasama madalas sa mga lakad dahil kailangan pa… magpaalam kay misis.

Napatingin kami ni Karina nun sa isa’t isa.

Parang deep inside, inaalam namin kung sino yung laging magpapaalam kay misis.

Eh parehas kaming misis?

Pero sa totoo lang sa aming dalawa ni Karina, parehas kaming mahilig lang manatili sa loob ng bahay.

Sino ba namang hindi gugustuhin na sa bahay lang kung andun lahat ng mga gusto ko?

Yung mga games at console ko.

Yung mga pets namin.

Yung mga pagkain, madali lang naman. Uso na ang delivery.

Nandun sa bahay ang maganda kong asawa.

Sino pa gugustuhin lumabas diba?

Kidding aside, balik tayo dun sa sinasabi nila about sa pagpapaalam kay misis.

Nalaman ko na ngayong mag-asawa na kami ni Karina, hindi naman pala totoo yun.

Kung lalabas ako ay syempre… sasabihan ko lang si Karina.

Kung saan ako pupunta, sino ang kasama ko, anong gagawin ko dun, etc.

“Sest, labas lang ako, bilin ko lang ‘to.”

“Babe, samahan ko lang si Selle dito.”

“Sest, punta lang ako dun.”

Ganun din naman siya sa akin.

Kumbaga, FYI lang, okay na.

Hindi kami yung, “Payagan mo na ako parang awa mo na.” “Ayoko. Bawal kang umalis!” “Please, wala na akong time with my friends!” “No. Not when Amanda, your ex, is there!”

Pangatlo, dito ako natatawa sa nadiscover ko.

Grabe na talaga.