59 - Forget Me Not

Dusk Till Dawn
Please Subscribe to read the full chapter

Months later...


Winter's


'My oh my, you're in my head
Making your way right to me
No warning
I'll go back to bed

Thinking of me and you
This slow morning, yeah

Thinking of you
Like how I do slow mornings
Thinking of me and you
You've been running in my head'

 

 

Napatingin na lang ako sa isang napakagandang babae na nasa crowd. Malayo siya pero siya yung pinaka nangingibabaw.

 

 

 

 

 

 

 

 

"Winter!"
"Hey, Winter!" rinig kong tawag sakin.

 

 

 

Familiar..

 

 

"Here.." sabay abot niya nung calculator.

 


"Pano mo-?"
"Giselle texted me. She said na you have quiz in 30 minutes. Well, more like less than a 20 now." Sagot niya habang nakatingin siya sa relo niya. 

 

"Thank you. Ibabalik ko na lang mamaya after ng quiz." 

 

 


"What are you waiting for? Go na! You have 15 minutes papunta sa gokongwei building. Don't run okay?"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


"..hindi mo naman ako kilala? Bakit hindi mo na lang ako iniwan?"

 


"Winter, I know you remember? And I told you, hindi ko din alam. I just can't leave you here alone knowing your situation, mamaya kung ano pang gawin mo."

 


"Then that's good. Para mawala na lang ako sa mundong to at sumunod na lang ako kay mommy.." 

 


"What? Don't say that. There's a lot of beautiful things in this world."

 

"Beautiful? There's none of that exist, Miss Karina."

 

"You are really something.."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Nakita kong may hawak akong papel na may mga sulat? Index cards? Notes ba 'to? Reviewer?

 


Napaka-ganda ng sulat niya. 

 


Nabasa ko yung pangalan niya sa itaas na parte ng index card.

 

 

 

'Cortez, Katarina Luna Y.'

 

 

Katarina Luna. 

 

 


Luna?

 

 

 

 

 

 


"I think.. I am liking someone- though mom, hindi ako sigurado. I've never felt that before." 

 

 

 

 

 


'How would you feel, if I told you I loved you?
It's just something that I want to do

I'll be taking my time, spending my life
Falling deeper in love with you

So tell me that you love me too'

 

 

 

 

 

"What the? You're not even looking at the view, Winter Sky! You're missing it." Lingon niya sakin. 
"Im not missing the prettiest view, Luna."

 

"What do you mean? Eh sakin ka nakatingin?" napangiti ako, she looks really confused.

"You are the prettiest view, Karina." 

 

"You're so mabola ah!"

 

 

'Then that's good. Para mawala na lang ako sa mundong to at sumunod na lang ako kay mommy..' 

 


'What? Don't say that. There's a lot of beautiful things in this world.'


'Beautiful? There's none of that exist, Miss Karina.'

 

 


"I'm not. You're my prettiest view. Gusto kita, Luna. Simula nung makita kitang nakatingin sakin habang tumutugtog ako.. Hindi ka na mawala sa utak ko.. Gusto kong lagi kang makita kada tumutugtog ako. Gusto kong sa akin ka lang nakatingin habang tumutugtog ako. I feel like I am lost in your eyes.. Gusto kita, Luna.."

 

You exist, Luna. You saved me.

 

 


I saw how she purses her lips, I know its her habit. Nakatulala lang siya na parang pino-proseso pa ang mga sinabi ko. Nakaramdam ako ng takot. 

 

 

 

"Hindi mo naman kailangan sagutin ang mga sinabi ko, Karina. Hindi naman tanong yun.. Okay na sakin na naka-amin ako sa kung ano talaga ang nararam-- "

 

 


Hinalikan niya ako.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"AAAHHH!!! BABY, I MADE IT, I MADE IT!" sabi niya as she hugged me. Niyakap ko rin siya pabalik. 

 

"Yes, you did, Luna! Happy birthday, I guess?"

 


"OHMYGOD! Best birthday ever!!!" sabi na maluha luha pa. 

 


"I'm so proud of you, baby." I kissed her forehead. She smiled. Umiiyak na nga siya.

 

 

 

 

 

 

 

 

"OMG BABY!!!"

 

"THEY'RE SO CUTE!!!"

"OMG! OMG!"

 

"LOOK AT THOSE BABY SHARKS!"

 

"AWW. LOOK AT THEM, SO ADORABLE!"

 

"Baby, I want to feed them!"

 


"Feed? Papakainin mo? Baby naman, wag na! Nakakatakot baka bigla ka niyan sunggaban!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


"Thank you, Sky. I- mean, thank you for everything. You don't know how happy I am right now, baby. Hindi lang right now. I am happy, more than happy ever since I've met you.." 

 

 


"No, thank you, Luna. Salamat kasi I am learning to see the good things in me, in life na hindi ko naman nakikita dati.. and I know masyado pang maaga para sa ganto pero, Luna.. gusto kong kasama kita sa lahat.. gusto kong maging better and maging successful with you.." 

 

 

 

Yumakap naman siya at naramdaman kong tumango, "Me too, baby. I want that."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


"How can you be so sure na ganyan pa rin kayo, in the future? I mean- no offense ha? It was just a random question."

 


"One thing's for sure. I can't imagine my life without Winter. So, I can be so sure na siya pa rin and I don't see my future without her in it."

 

"Wow! I never imagined na ganyan pala mainlove ang isang Karina Cortez! Anong masasabi mo about this Winter?"

 

"Ayun rin po ang gusto kong sabihin, siya lang ang gugustuhin kong makasama at wala naman akong nakikitang ibang kasama in the future, kung hindi siya lang."

 

 

 

 

 

 

 

 

 


"I really love it when you're talking about your field like the structures of the buildings and all that.."

 


"I know.. pero bat nga ba? Hindi ka ba nabbore? Dati bagot na bagot ka sa mga alaga kong formulas." 

 


"No, not really. I love it because I find it y. You look so attractive, when you talk about it."

 


"You mean? Nakaka-y ang pagiging engineer?"

 


"Yeap. Especially when you're wearing your white polo and tie with your white hard hat."


"New kink mo ba yan, baby?"

"Psh. You do also find me attractive whenever I'm wearing my white uniform though, pano na lang if I'm wearing a white coat na?"

 

"That.. Uh- sobrang hot mo nun, naiimagine ko na agad- aray ko naman!"

 

"Ayan, dyan ka magaling!"

 

"Arigatenks- oww! masakit, baby ha? Hindi na nga oh." pinagha-hampas naman niya ako. 

 

 

 

 

 

 

 

'Mahiwaga
Pipiliin ka sa araw-araw
Mahiwaga
Ang nadarama sa yo'y malinaw'

'Mahiwaga
'Wag nang mawala araw-araw oh
Mahiwaga
Pipiliin ka araw-araw'

 

 

 


"Sleepwell, my prettiest Luna."

 

 

 

 

 

 

 

 

 


'Thank you, next (next)
Thank you, next (next)
Thank you, next


I'm so grateful for my ex


Thank you, next (next)
Thank you, next (next)
Thank you, next (next)
I'm so'


"Let's give it up for Karina Grande!"

 

 

 

 

 

 

 


"Thank you for everything, Luna. Thank you for saving me. Salamat kasi nakita ko kung ano yung worth at purpose ko sa buhay. Mahal kita palagi. At dahil dyan, pagtitimpla kita ng Kopi ala Winter-Baguio bukas."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Nagising akong parang ang sakit sakit ng ulo ko. Naramdaman kong may tumulo na luha sa mata ko kaya pinunasan ko na rin muna. Pinatay ko muna yung alarm kong kanina pa natunog bago ako tumayo at uminom ng pain killers na nireseta sakin ni Karina.. I mean, ni Luna.

 

 

Nakaka-alala na yata ako?

 

 

I remember her. I even remember our babies..

 

 


Saebok, Gungdaengi and Gyeollie. 

 

 

Agad akong nagmadaling maligo hindi na rin ako nakakain. Kailangan kong makita si Luna. Kailangan ko siyang makausap. 

 

 


Luna.. My Luna.

 

 


Sorry, nakalimutan kita. Pero nandito na ako. Uuwi at babalik na ako sayo, mahal.

 

 

 

 

Kinuha ko ang isang velvet box na nasa may locked na drawer ko. Naalala ko na rin yung password. It's her birthday. 041100. Matapos kong makuha dumerecho na rin ako papuntang hospital. Sa UST hospital kung saan siya resident doctor.

 


Finally. My Luna is a doctor now. My Doctora. 

 

 

 

 

 


--

 

 

 

 

 

"Nandyan po ba sa office niya si Doc Karina Cortez?" tanong ko dito sa nurse na nasa nurse station malapit sa clinic ni Luna.

 


"Ah, kayo po pala Miss Winter. Opo, kakatapos lang po ng surgery ni Doc baka po nasa shower room pa niya po. Sabihan ko po si Doc.."

 

 


"Sige, salamat."

 

 

 

Naghintay naman ako sakanya dito s

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
gayrightswrites
Hello! As promised, here's a double UD! Thank you so much for reading DTD! :) HBD siguro sakin hihi. Stay safe & stay hydrated! lablab. ♥ PS. HBD talaga since umuwi before my bidet si Hyun at Minjeong hihi. Plus the RV teasers. YAY. ♥

Comments

You must be logged in to comment
Trumfeet #1
Chapter 47: HooooooOOOOOO SHETt_t
Trumfeet #2
Chapter 43: GO! MARENG LIA IPAGLABAN MO!
Trumfeet #3
Chapter 41: OTOR WE/I DON'T MIND KUNG MAHABA ANG OTOR'S NOTE MI LALO NA KAPAG MAY KINIKWENTO KA🫶 OK LANG KAHIT MAHABA YAN BABASAHIN KO PA RIN YAN TOR🫶 AND TOR PLEASE DO NOT INVALIDATE YOUR FEELINGS 🫂🫶 PAGALING KA TOR AH?🫶 HART HART🫶
Trumfeet #4
Chapter 40: OTOR TAAS UPUAN! THANK YOU SA INFO NA TOH TOR! BERI MATS! HART HART KA SA AMIN🫶🫶🫶
Trumfeet #5
Chapter 32: Ama namin, sumasalangit Ka.
Sambahin ang ngalan mo.
Mapasaamin ang kaharian mo
Sundin ang loob mo dito sa lupa para nang sa langit.

Bigyan mo kami ngayon ng aming kakanin sa araw-araw
At patawarin Mo kami sa aming mga sala
Para nang pagpapatawad namin sa mga nagkakasala sa amin.
At huwag mo kaming ipahintulot sa tukso
At iadya mo kami sa lahat ng masama

Amen
Trumfeet #6
Chapter 23: sori teh terwin igop ehh,,,,,
Trumfeet #7
Chapter 17: amen? Amen.
Trumfeet #8
Chapter 17: amen? Amen.
Trumfeet #9
Chapter 16: Hoy! kaninong kanta toh? Kundiman by Silent Sanctuary? Ay kay ssob rj ba? Oh! ssob rj ibomba muna toh!
Trumfeet #10
Chapter 14: ebarg,,,,