Winter's 

Nagising akong sobrang sakit ng ulo ko. Nagising na lang rin akong wala na si Luna sa tabi ko. Hindi naman siguro ako ganun kalasing kagabi hindi ba? Hindi ako nagha-hallucinate nung tinabihan niya ako di ba?

Napansin ko ang isang baso ng tubig at gamot sa may bed side table. Advil yata to. 

'Drink this before you go. '

Ah. Oo nga naman. Kay Karina 'tong unit, malamang ako ang aalis. Wala naman akong ibang gamit dito kasya naman sa isang buong duffel bag yung mga damit ko. Gitara, PS5, laptop at ipad lang rin naman ang nandidito. Pati yung iba kong work stuffs. Nasa bahay pa rin naman namin nila Aeri yung halos lahat ng gamit ko. 

After kong uminom ng gamot at mag-c.r, inayos ko na rin yung ibang gamit ko. 

Nakita ko sa cabinet yung isang hoodie ko. Ah. Ito yung paboritong hoodie ko ni Luna. Iiwan ko na lang siguro 'to dito. I know naman na baka hindi na rin niya gamitin 'to kasi nga hiwalay naman na kami. Pero, just in case lang naman. 

Iniikot ko muna ang paningin ko sa buong unit ni Karina. Sobrang dami naming memories dito. Kahit saang sulok yata ng unit na 'to may memories. 

Lalo na dito sa kitchen at sa may balcony. Our coffee sessions. 

Tapos na ba talaga kami? Eto na ba? Ganito na lang ba?

Bakit naman ganun? Mukhang hindi siya nanghihinayang sa pitong taong pinagsamahan namin? Itatapon na lang ba talaga niya 'to? 

Naiiyak na naman ako. Makaalis na nga. 

Hindi pala talaga madali. Ang sakit pala. Ito na ba yung sinasabi ni Aeri? Na kailangan talagang may matitira para sa sarili kapag nagmamahal? Paano ako? Binigay ko yata ng buong buo yung sarili ko kay Karina. Hindi ko alam kung may natira pa ba para sa sarili ko. 

"Wins, tama na yan. Bakit ka ba naglalasing? Nagaway ba kayo ni Karina?" tanong ni Soobin ng maibaba niya yung pangalawang bucket ng beer. Siya na kasi yung may handle nitong Naevis Bar. Family business nila.

"Ayun nga, Bin eh. Hindi kami nag-away. Pero wala na kami. Hindi ko maintindihan bakit ganun.." sagot ko saka ko nilaklak yung kakabukas ko palang na beer.

Hindi ko na rin alam kung naikwento ko ba kay Soobin. Medyo nalalasing na rin kasi ako. Hindi ko na rin kayang umiyak. Tangina, naibuhos ko na yata lahat kagabi. 

"Skie, get up. Skie!" 

Ha? Si Aeri ba yung naririnig ko? Nanaginip na ba ako? 

"Aeri?" saka ako nagmulat ng mga mata. Nasa harapan ko sila. Buong B.A.D. 

Nakatulog pala ako. 

"Wintong, anong nangyari ha? Bakit ka naglalasing? Did you two fight?" lapit ni Ning sakin. Umupo silang dalawa ni Heejin sa tabi ko. Yung dalawa naman nakatayo pa rin sa harap ko.

"We've been calling you and Karina hindi naman kayo sumasagot." nakapamewang na sabi ni Aeri.

"Oo nga, buti tumawag 'tong si Soobin kay Aeri. Napauwi pa tuloy 'tong dalawa." -Ryujin

"Ha? Teka? Umuwi pa kayo? , oo nga diba pupunta kayong Japan?" tanong ko naman pabalik.

"Yea, we just landed when Soobin called. You're drunk daw at walang pi-pick up sayo dahil wala si Karina. Where is she?"

"W-wala.. wala na kami."

"WALA NA KAYO?!" sabay sabay nilang sabi.

"What do you mean wala na kayo?" kunot-noong tanong ni Aeri.

"Break na kayo ni Karina?" -Ning

Tumango lang ako. 

Hindi rin nagtagal umupo na rin yung dalawa at umorder pa ng dalawang bucket para sakanila. I told them everything simula nung paskuhan, hindi ko rin talaga alam. Bigla na lang naging cold si Luna. Hindi naman nawawala sa everyday routine namin ang tanungin ko siya at yung araw niya kung kamusta ba. Pero tanging okay lang ang sinasagot niya. 

Alam kong may nag-iba bago pa nung paskuhan. Hindi na rin siya madalas magpasundo at magpahatid. 

Napaisip na rin ako na baka nagsawa na nga lang talaga siya. Inisip ko rin na baka may mali rin akong nagawa, pero wala talaga akong maisip anong nagawa ko o anong kulang? I did everything for us. Paano na lang yung Cafe Luna? That's our business. 

Hindi ko rin alam paano kakausapin o haharapin nito sina ate Seulgi. Si papa. Pati na rin sina tito Ravi. Sila Yeji? 

"Tangina? Ganun na lang yun?" -Ryujin

"Nagsawa? Gago? Okay pa kayo nung nakaraan ah?" -Heejin

"And it turns out na? Teka, am I hearing this right, bubba?" tanong ni Ning kay Aeri na tumango naman.

"So, may cheating na naganap?"

"I don't know, maybe.. H-hindi pa naman kami break nung aksidente ko silang narinig sa phone call namin ni Karina kagabi.."

--

"Hoy, Karina! What did you do?!" galit na sigaw ni Ning sa telepono. 

"Ning.." awat ko pero inagaw naman ni Aeri kay Ning yung phone. 

"Ikaw! Where are you right now? Huh? Karina, I did told you before not to hurt Winter!"

"Aeri, wag na, tama na yan."

"No, Skie! I won't. I know you're listening pero sige wag kang sumagot kung ayaw mo because I know, you knew what you did."

"Aeri naman, please.. stop. Hindi naman sinasadya ni Karina yun. I know she's hurt too. Wala naman kaming magagawa kung ayun ang nararamdaman niya."

"No, Skie. You shut up. At talagang ganyan pa iniisip mo? She cheated on you tapos siya pa nakipag-break and you still choose to think of her?! What about yourself, Skie? Be selfish naman kahit ngayon lang!"

"Hindi ko kayang magalit kay Karina, Aeri.. Alam mo yan. Mahal na mahal ko si Karina kahit masakit."

" it, Skie. So, ikaw.. you heard, Winter. I know narinig mo siya. I don't know kung anong iniisip mo right now. But did you just gave Winter a lame reason para makipagbreak sakanya? Hindi mo na siya mahal just because nagsawa ka lang? Kasi paulit ulit? That's why you cheated on her? Ganun ba? Tanginang reason naman yan, Karina?!"

"Aeri, ano ba?! Akin na yan! Tama na!"

"Don't you ever show up in front of Winter. And in front of me. I am telling you ako ang susugod sayo kung hindi lang niya ako pinipigilan ngayon."

Napabuntong hininga na lang ako matapos maibaba ni Aeri yung call. Lahat rin kami na nahimik. 

"Come on, let's all go home na. It's late na bubba." aya ni Ning samin lahat.

Umuwi na rin kami sa bahay namin nila Aeri. 

Tangina, pati ba naman dito sa bahay may memories namin ni Karina. Ultim