Winter's Phone
My Luna 🌙

K: Baby, I failed my exams today :(
Are you coming home? :(
I miss you. :((

W: what? wait, baby.
tawag ako. layo lang ako saglit.

K: okay... 

Winter's 
"Pa, saglit lang po. Tawagan ko lang po si Karina mukang kailangan ako eh."

"Sige, Winwin." tumango lang din siya saka bumalik sa kausap naming architect dito. 

Nasa La Union kasi ako ngayon dahil sa renovation dito sa resort na ginawa ko. Pinalaki rin kasi kaya kailangang ayusin talaga at pagandahin, bukas siguro tapos na rin 'to.

Umupo ako sa may hammock malapit sa may dalampasigan bago ko tawagan si Luna.

"Luna? San ka?"

"Baby..." mahinang tawag niya,

"Ingat pauwi, teh! Oks lang yan, bawi tayiz!" rinig ko sa kabilang linya.

"That's fine, Rina. 1st term palang na naman, we can make bawi."

"But, Yuqi.."

"No buts! Takecare on your way home! Tara na, Yu!"

"Luna? Pauwi ka palang? Kaya mo ba mag-drive?"

"Hey, baby. Sorry, sila Dae kasi yun.. Hmm. yea, i'm walking na sa parking." mahinang sabi niya, rinig ko pa ang pag-buntong hininga niya, sounded sad. 

"Its okay, wag mo na lang ibaba 'tong call hanggang sa makauwi ka."

"Okay.."

"Rina! I heard what happened kila Daehwi. Are you okay? Well, of course you're not. Don't worry, 1st term palang naman." 

"I'm not really fine, Jae.. but I guess, it'll be."

"We can do a group study ulit. We'll help each other. Take a rest muna. You deserve it."

Uhm? Nandito po kaya ako?

"Baby?"

"Thanks, Jae. Sige, I'll go ahead na."

"Ingat ka."

Narinig ko ang pagsara ng car door at ang pag-start ng makina nito.

"Baby?" tawag ko ulit dito.

"Oh, baby. Sorry. I'm driving na. I'll just put you na lang on speaker."

"So, how's my girl po?"

"Baby, I told you I failed my exams.. I'm not feeling good today. I need your hug."

Napakagat naman ako ng labi, dahil parang medyo kumirot naman yung dibdib ko sa narinig ko. Kailangan ako ni baby ngayon, she needs my hug pero ang layo ko. Ah, bahala na. 

"Aw. Sorry, baby. Pero I'll try umuwi ng maaga okay?"

"It's okay, uuwi ka naman na friday right? You're working with tito Art dyan.."

Agad akong tumayo at nagsimulang maglakad pa balik kung nasaan sila papa.

"Tatapusin ko agad today yung mga kailangan dito, baby. Uuwi ako ngayon."

-

Hanggang sa makauwi at makatulog si Karina hindi ko pa rin binaba yung call kagabi. Narinig ko pa siyang umiyak pero sabi niya hindi naman daw, eh ayaw niya ngang makipag-facetime. Hays.

Halos umaga na rin nang makauwi ako ng Manila. 2am na kasi ako natapos dun sa mga papeles na kailangan ng pirma ko. Tinapos ko na rin bago ako bumalik, dapat talaga kasi bukas pa ako makakauwi but my baby needs me. So..

Pagpasok ko ng kwarto nakita kong nakahiga at nakaharap sa side kung saan ako humihiga si baby yakap yakap ang unan ko. I smiled a bit. Halos 3 days rin pala akong wala dito, na dapat 5 days talaga. Napauwi lang ng maaga. 

Agad naman akong lumapit at humiga sa tabi niya. I kissed her forehead, gumalaw naman siya pero hindi pa rin siya nagigising.

"Baby.. Luna, I'm home.." sabi ko habang hinahaplos haplos ang buhok niya.

"Hmmmm.."

"Andito na ako, baby."

"Baby?" mulat niya ng mga mata niya, she frowned. Ha? Bat galit to? 

"Hmm?"

"Aray ko, baby! Bakit nanghahampas?"

"Told you! You don't need to come home if you're still working pa! Baby naman!"

"Tinapos ko naman na, baby. Saka hindi ko matiis, hindi kita matiis, sabi mo kailangan mo ak-"

"Winter Sky! Gosh. You're so! Go out, naiinis ako sayo!" she started crying. Napakunot naman ako ng noo. Muka ngang inis siya, pero umiiyak 'to. Pinunasan ko naman agad yung luha niya pero tinabig niya to. 

"Go out."

I pressed my lips together saka ako tumango. 

"Okay.. pero wag ka ng umiyak, ha?"

I know her. Ganyan talaga 'to. Teka, anong araw na ba? Ah. Red days rin nito panigurado. 

Lumabas na rin muna ako saka pumunta sa may living area, umupo na rin muna ako. Hihintayin ko na lang muna kumalma yung isa. Kilalang kilala ko na yun, tignan mo siya pa lalabas dyan para hanapin ako. 

Nagmulat ako nang may maramdaman akong may nakayakap sakin. Ah, nakatulog pala ako? Nakayakap? 

I saw her looking at me, pouting while hugging me.

See? 

"I'm sorry." napangiti naman ako saka ko binigyan ng mabilis na halik ang naka-pout niyang labi.

"It's okay, baby." 

Hinawakan ko naman yung mukha niya. Hay.. 

"Naku, tignan mo yung eyes mo, ang red na tapos maga na. Para ka tuloy koryanang hilaw!" natatawang sabi ko.

Nagpout siya ulit, "Am I panget na ba?"

Umiling ako, "Anong klaseng tanong naman ba yan, baby? Never kang papanget!"

"Sorry ulit. I'm just frustrated and mad at myself lang kasi that I failed my exams, bumagsak ako, baby."

"Eh, bat mo muna ako pinalabas?"

Hindi ko rin alam bakit ko pa tinanong since alam ko naman na rin yung sagot dito. 

"Nagsabay lang, sorry. I thought kasi di mo se-seryosohin yung paguwi ng maaga. And that maaga pala is right this time.. I told you kasi diba? Finish your works muna before me."

"Baby, I know hindi ako magaling mag-multi task pero lahat yan gagawin ko para sayo. Alam ko naman na ayaw mo yung napapabayaan ko yung pansarili ko pero I'm trying na pagsabayin yan hmm?"

"And about dyan sa exams mo? Hindi ko alam sasabihin ko dyan dahil nga hindi ko nafe-feel yang nararamdaman mo. Pero, I know naman na ayaw na ayaw mo yan, ang mag-fail.."

"..but baby, allow yourself to make mistakes, okay lang mag-karon ng mistakes, that's life at parte talaga yan, kasama yan and everything happens for a reason.."

"I know