Katipunan Avenue

Kalachuchi
Please Subscribe to read the full chapter

 

“Kali! My little girl!” bungad na bati sa kanila ng kanyang mommy. Patakbo itong yumakap sa arkitekto bago hawakan ang magkabilang pisngi at pupugin ng halik.

 

Rinig niya ang tawa ni Akira sa kanyang gilid, “Ma naman,” pabirong pagtulak ni Kali sa kanyang ina na ikinasimangot ng ginang.

 

Ngunit nang dumapo ang paningin nito kay Akira ay agad na nanumbalik ang ngiti sa kanyang mga labi. Lumapit ang pintor sa kanya upang magmano ngunit pinigilan siya nito, “Ikaw na ba si Akira?”

 

Nahihiyang ngumiti ang pintor, “Yes po, ma’am.” Sinunggaban niya ng beso ang mga pisngi ni Akira. “Kay ganda mong bata!”

 

Ikinawit nito ang kanyang braso sa dalaga upang sabay silang maglakad papasok sa bahay. “Don’t call me ma’am nor tita! Call me mommy or mama, okay?”

 

Nalimutan na ng dalawang binibini si Kali na naiwan upang magbitbit ng gamit at magsara ng gate. Napakamot na lamang ito sa batok, natatawang sumunod na papasok.

 

Naabutan niya silang nag-uusap sa kusina habang kumukuha ng tubig ang may-bahay. “Be comfortable sa pagtawag sa ‘king mommy or mama Anj, ha, Akira?” malambing ang tono ng ginang.

 

“Sure po, mommy Anj,” malawak ang ngiting ibinigay ng dalawa sa isa’t isa. Pagbalik nila sa salas ay bumungad sa kanila ang nakahanda nang agahan na binili nina Kali at Akira sa daan, “Sorry, mommy. Late na ‘kong nakapagmessage,” yakap ni Kali sa magulang.

 

“Ano ka ba?” magaang tapik nito sa braso ng anak, “Ang mahalaga, you brought Akira with you.” Ngumuso si Kali isa narinig na ikinatawa naman ng dalawa.

 

Kasalukuyang nasa Pampanga ang magkasintahan. Sumaglit sila sa bahay ng mga Lopez para kummustahin si mommy Anj at para pormal na ring maipakilala si Akira.

 

Naupo ang pintor sa tabi ni Kali habang katapat naman niya si mommy Anj. Tuloy lang sila sa pagku-kwentuhan habang pinapalamanan ni Kali ang mga pandesal. Tinapik niya muna ang kandungan ni Akira bago tumayo; tinanguan lamang siya ng kasintahan.

 

Nagtungo siya sa kusina para magluto ng itlog at timplahan ng kape ang dalawa.

 

Nagawa niya pa ngang dumaan sa pagitan ng mga ito ngunit hindi pa rin siy

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
snackmachine
Hi! Medyo late na pero thank you sa comments. Kinikilig ako, wag kayong ganyan! Salamat rin sa subscriptions hihi, parang mga gago naman, nangingiti tuloy ako. Hindi ito na seryoso na so may Director's Cut nga ako sa notes. If ever lang na gusto n'yong basahin, where would you guys like to read it?

Comments

You must be logged in to comment
longgadog #1
happy may 1st 🥹
unonea #2
Chapter 23: hindi ko talaga ni-expect 'yong angst part, napaiyak tuloy ako nang wala sa oras T^T totoo nga 'yong sinabi nung nakita ko sa twt na nag-recommend nito, ang ganda nga siguro kung magiging film ito tapos sila winter at rina rin ang bida. grabe, uulit-ulitin ko 'tong basahin, i enjoyed reading this fanfic so much. maraming salamat sa pag-gawa nito, tor, see you sa iba mo pang likha ^^
mjkin_ #3
Chapter 23: This is honestly one of my favorite winrina angst fanfic I've ever read. The way it's narrated perfectly and the way the angst just angst in a heart shattering gut wrenching way 🥹. Thank you for writing a masterpiece. Babalikan ko talaga tong fic na to kapag trip kong saktan sarili ko. HAHAHAHA
tententen10
#4
balik ako rito kasi may bagong kanta si toneejay (dating vocalist ng munimuni) yung 7/11.

parang gusto ko na lang ibigay yung buhay ko kay Aki para mabuhay siya ulit. ang sakit pa rin kasi HAHHAHAA
tententen10
#5
Chapter 23: reading this reminded me of my stay in baguio. that place is really magical 'no? there's just something about the place that makes you want to come back.

dumagdag pa yung sabi ni Kidlat tahimik, yung duwende. i remember hearing those directly from him tapos we're having lunch sa bahay nila hahaha ang kapal lang ng mukha namin ng friend ko noon.

thanks for the story otor! tuloy mo lang, hayaan mo ang duwende mo ang mag-guide sa'yo. sa susunod na istorya ulit!
carrotmsav #6
Chapter 22: kali, dadamayan kita alalahanin si akira araw-araw TT
jheycelpelobello #7
Chapter 23: sakit naman parang kagat ng dinosaur :((
xcvryl_
#8
mapanakit po, pero nabawasan ng kaunti dahil sa dulo
Gungdaengie
51 streak #9
Chapter 23: Finally had the courage to read this after ilang times ko iniwasan hahaha .. ang sakit sakit hayss pero medyo nabawasan kasi sa dulo :)
Gungdaengie
51 streak #10
Chapter 19: Ang sakit sakit