Sa dami ng bukang-liwayway na sabay nilang sinilayan, lagi pa ring nanghihinayang si Akira tuwing hindi niya katabi si Kali upang mapanood ang paglubog ng araw.

Lagi namang sinusubukan ng arkitetkto na maagang puntahan ang kasintahan ngunit sa oras na ito kasi pinakatuso ang mabigat na lagay ng trapiko sa siyudad.

Kaya heto si Akira, nagluluto ng paborito nilang balanseng asim at anghang ng Sinigang na hipon. Natutuwa siya dahil ala-singko pa lang ng hapon, at malapit na raw sa condo si Kali.

Ngayong araw ay naimbitahan siyang magsalita ng UST CFAD, at tumanggap rin siya ng gawad parangal sa CCP kung saan nakita niyang sumaglit si Kali.

Gusto nga ng arkitekto na lumiban muna sa trabaho ngunit pinagalitan lang siya ni Akira. Bago ito magmaneho pabalik sa site ay inayos muna ni Akira ang nakapatong na jacket sa paboritong itim na shirt ni Kali. "Uwi ka nang maaga, okay?" agad na tumango si Kali.

Nginitan naman siya ni Akira bago hilahin upang mahalikan ang kasintahan sa noo, "Sige na, shoo." Sumimangot naman si Kali, at pabirong umirap, “Sobrang proud ako sa ‘yo, Akira,” halik niya sa likod ng palad ng pintor bago maglakad paalis.

Dinig niya mula sa kusina ang pagbukas ng pinto, at mahinang pagyabag ni Kali. Dumiretso ang arkitekto sa kinaroroonan ni Akira upang hilahin papunta sa balkonahe, "Kali, kumalma ka nga," natatawang komento pa nito.

“Congratulations po, Miss Akira,” sandal ni Kali sa kanyang braso sa railings ng balkonahe. Sakto ang pagtama ng masiglang kulay kahel sa mukha ng nakangiting Akira.

Mga matang nagtatago sa talukap habang masayang tumatawa ang pintor.

Pagdilat niya’y nakalahad na ang palad ni Kali, hawak ang isang kahon.

Napatakip ng bibig ang pintor. Nginitian lamang siya ni Kali bago buksan ang nasabing kahon. Laman nito ay isang manipis na gintong pulseras. Nakaukit dito ang araw ng kapanganakan ng arkitekto.

Iniangat ni Kali ang kaliwa niyang kamay upang ipakita kay Akira ang kanya na birthday ng pintor ang nakaukit.

Hi