Chapter 6

Right Kind Of Love

  TAEYEON POV


 

 Habang binabaybay namin ang Seoul ,napansin kong itinatago ni Tiffany ang mga paa nya sa upuan at mukhang hindi sya mapakali. 


 

She's not even saying a word so tried to speak to her. 






 

 "San ba tayo pupunta?" 








 

 "Hindi ko alam, Basta mag drive ka lang." 








 

Sagot nya habang nakatingin sa bintana ng kotse. 








 

 This girl is really something. She entered my car and asked me to drive immediately ,yet she doesn't know where to go? 








 

 "Uhm, ano kasi, kanina pako nagmamaneho, kung hindi mo sasabihin kung saan tayo pupunta baka maisama kita sa bahay, 'cause I was actually about to go home when you entered my car and told me to JUST drive." 


 

Pabiro kung sabi sa kanya. 


 

 She suddenly looked at me like she really wanted to beat me then rolled her eyes away. 

As in ang sama ng tingin nya. 

Gosh! 

What did I do to her? 












 

 "Sa-sabi ko nga magda-drive Lang ako." *gulps* 










 

 Ilang minuto pa ang lumipas at napansin kong Hindi talaga sya mapakali, 

her legs seems to be shaking. 

I rolled my eyes down to her feet again thinking that there might be something in them kaya nya itinatago at kaya sya Hindi mapakali, when suddenly ..... 




















 

 "Hahahahahahahaha" 
 

Natawa ako sa nakita ko. 










 

 I burst out laughing when I saw it. 


























 

 SHE'S BAREFOOTED! Hahahaha 












 

 So kaya pala sya Hindi mapakali at di makapag salita. XD 


















 

 "What are you laughing at?" 

She asked while giving me a "fighter look" again. 








 

 "Ah, Hindi wala. May maalala Lang ako." /trying not to laugh/ 










 

 So, she ran outside the building and entered my car barefooted? 
 

Seriously, why in the world she did that? 
 

What is she up to? 

Gusto nya Lang bang mag joy ride or something? Hahaha 


















 

 Masyado ng mahaba ang minaneho ko, 

feeling ko nga palabas na kami ng Seoul eh. 












 

habang tumatagal kumukunot ang noo nya and she no longer seem to be okay. 




















 

 Nakakita ako ng mall, 










 

I turned the car and stopped nearby. 
















 

 "Teka, bat ka huminto?" 












 

 "Wait for me here, I'll be back in few minutes" /sabay labas ng kotse/ 






















 

 [30 MINUTES LATER] 








 

 I went back in my car and I saw her sleeping in an uncomfortable way. 




 

She'll break her neck pag tumagal ng ganyan yung pwesto nya. 












 

 I was about to hold her head to at least straighten it, 










 

I came close to her ... 




















 

And closer .... 












 

And ...... 














 

 I was captured by her beauty again. 
















 

 I was just really planning to fix her head so she'd be comfortable 


 

but I ended up looking at her. 












 

 By just looking at her is already giving me a goosebumps. 
















 

 Feeling ko kahit ilang Oras o araw pa lumipas Hindi ako mapapagod titigan sya. 


















 

 But I think I have to wake her up para maisuot nya 'tong sapatos, 




 

kanina pa nalalamigan mga paa nya eh. 




















 

 "Ahem!!" /cough , cough /












 

 Aba, 
 

effective mukhang nagising agad sya. kkk~ 














 

 She opened her eyes and looked at me. 












 

My face is only few inches away from hers kaya medyo nagulat sya, 
 

but she didn't even move her head away. 










 

 I showed her what I bought while smiling and looking at her that close. 
















 

 "Ano naman yan?" 

Tanong nya 






 

 "Sapatos. Can't you see?" 








 

 "Alam ko. Di ako tanga." 












 

 "Eh bakit ka nagtanong?" /smiles/ 












 

 "Pwede ba, wag ka ngang pilosopo" 










 

 This time she already moved her head away, 
 

and so I did as well. 












 

 "Kanina ko pa Kasi napapansin na Hindi ka mapakali, at Wala ka din kahit anong suot sa paa mo kaya binili kita. You don't want to go home barefooted, do you? "












 

"Psh. Whatever." /takes the shoes/ 










 

 "Kukunin mo din pala magpapabebe ka pa. Oh Ito pa." /inabot ang plastic/ 
















 

 "Ano na naman yan?" 














 

 "Aish, pagkain. Hindi mo ba talaga nakikita?" 












 

 "alam ko.pero bakit ang dami naman yata?" 












 

 "Kunin mo nalang.okay? Isuot mo na din yang sapatos,pagtapos mo kumain ituro mo sakin kung saan ka nakatira,ihahatid na kita." 




 

 "Ha?bakit?" 












 

 "Anung bakit? Gabi na, unless you want to walk or commute para makauwi. Gusto mo? Then I'll drop you here nalang. Madali naman akong kausap."












 

 "Mga 2kilometers away lumiko ka sa pangalawang kanto,may pink na gate dun, dun moko Ibaba."/sabay kuha ng pagkain/ 










 

 "Yun naman pala eh." 














 

 Habang kumakain napapansin kong nangingiti sya,






 

Hindi ko alam kung gutom Lang sya o sadyang natutuwa Lang sya titigan yung nga pagkain.Bigla syang tumungin sakin. 










 

 "Gusto mo?" 










 

 "Ah Hindi sige,Busog ako. Kumain ka Lang. In fairness sayo ah,kanina ka pa kumakain pero ngayon ka Lang nang-alok. Iba ka." 




 

 Biro ko sakanya. 










 

 Bigla syang natawa,mahina pero obvious na natawa sya. 










 

 "Pasensya na,gutom talaga ako eh." 
 

Sagot nya habang puno ng pagkain ang bibig. 














 

 Pagtapos nya kumain hinatid kona sya pauwi. 


 

 Binaba ko sya Harap ng bahay nya. 






 

 Maliit Lang ang tinutuluyan nya,sakto Lang sa isang pamilya. 


 

Pink ang kulay ng gate pati ang bakod. 










 

 *DING DONG , DING DONG* 












 

 Mukhang may kasama naman pala sya sa bahay since kinailangan nya pang mag doorbell para makapasok.






 

 "Sinong kasama mo sa bahay?" 




 

 "Kapagtid ko." 


 

 "Ah."







 

"Seohyunaaahh!!! Buksan mo yung gate!!!"  Sigaw nya. 








 

 "Ah, sige na umuwi ka na, okay nako dito." 








 

 What?? Ganun Lang yun?? 














 

 "Alam mo nakakatawa ka, pagtapos mong pumasok sa kotse ko, utusan ako mag drive, binili kita ng sapatos at pagkain,at ihatid sa bahay mo, yan lang sasabihin mo?? Umuwi nako? Hahaha Hindi mo manlang bako papapasukin sa bahay mo para makapag kape? WOW IBA KA TALAGA!" 












 

 "Ah ... Eh .. Gabi na Kasi eh, pero sige .. Pwede ka Namang pumasok kung gusto mo talaga." 








 

Biglang may lumabas sa gate. 










 

 "Eonni! Sinong kausap mo?" 








 

Tanong ng isang babae sakanya. 










 

 Mukhang kapatid nya yung babae since tinawag syang eonni. 












 

 "Hindi na. Next time nalang. Sige aalis nako./starts the car/ next time make sure to wear your shoes. Bye!" /sabay Alis/ 










 

 She is really something. Hahaha 


 

I didn't even receive a simple thank you from her, 

she didn't even explain why she entered my car and asked me to drive. 
 

Aigoo. Haha 




 

but it was actually a great ride, 


 

It felt like I really had a great time with her kahit halos hindi naman kami nag usap the whole time. Hahaha 














 

 Tiffany ..... 














 

 Tiffany Hwang ..... 
























 

 Seems like her name is gonna be my most favorite word from now on.  


 

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
shajanie
#1
Chapter 22: Sana maka update ka na soon author-shi...