[TAEYEON POV]

 

everyone seems to be just enjoying the conversation except me. How Taecyeon and Nichkhun reacted when they saw tiffany keeps on bothering me. A lot of questions have been bothering my mind., pano nilang nakilala si Tiffany?? At bakit parang ayaw ni nichkhun na pag usapan ang bagay na yon?? Gusto ko syang tanungin but it'll just make an awkward atmosphere, kaya pinigilan ko ang sarili ko. I tried to joined their conversation but I couldn't really act like nothing happened.

 

Is there something between Tiffany and Nichkhun??? I don't wanna jump into conclusions but it seems that there really is. Gusto kong lumabas para hanapin si tiffany kaso siguradong magtataka sila kaya nanatili ako sa kinauupuan ko. 
 

Hanggang sa napansin ko na hindi din mapakali si Nichkhun, he kept on looking at the door as if he's waiting for someone. 

 

Maya-maya pa ay tumayo sya at nagpaalam na pupunta ng cr.



 

Nagmamadali syang tumayo at lumabas ng kwarto which made everyone wonder.


 

As he leaves the room napansin kong napailing si Taecyeon at napabuntong hininga.


 

"Aigoo, he finally lost his mind again."

 

Dinig kong pabulong na sabi ni Taecyeon.






 

Doon ay di kona napigilan magtanong at alamin ang totoo.
 

"Oppa, soljiki malhaebwa. (Tell me honestly) , is there something between Tiffany and Nichkhun?"
 

Diretsong tanong ko kay Taecyeon.

 

Napansin kong parang nagulat sya sa tanong kong iyon. 




 

Lahat kami ay naghihintay ng sagot mula sakanya.


 

"Uhm .. Well ... I'm not in the position to tell you everthing ---"


 

"I need to know everything, so tell me!" 


 

Pagputol ko sa salita nya. Sa kagustuhan kong malaman ang lahat ay medyo napalakas ang boses ko dahilan para mapatingin silang lahat saakin.
 

" Yah, Wae irae??" - Gyuri


 

Agad naman akong tiningnan ni manager Han na para bang sinasabi niya na huminahon ako kaya sinubukan kong kumalma.


 

"Malhae. Road manager ko sya, kaya kailangan kong malaman kung ano ba talagang nangyayari."


 

"Okay .. Since mukhang malalaman nyo din naman sooner or later, tingin ko wala namang kailangang itago. But all I can say is that, She was Nichkhun's girlfriend, and Nichkhun broke up with her before we went to thailand."

 

"Bwo??!"

Gulat kong tanong.



 

"Jeo---jeongmal?? Pero bakit di namin alam tungkol dito??" -Gyuri


 

"Well, it was part of  nichkhun's private life. The rest, siguro mas okay kung sakanila na mismo manggagaling." -Taecyeon


 

Agad akong tumayo para lumabas at hanapin si tiffany.




 

"Yah odiga???" -Manager Han
 

"Mag ccr!!"

Pasigaw kong sagot habang palabas ng pinto.


 

I ran everywhere to look for tiffany. I want to see her. I don't care about their past anymore, Whatever the reason was, ramdam kong di maganda ang naging dahilan ng break up nila, at alam kong hindi madali para sakanya ang makita ang ex boyfriend nya ...



 

Alam kong nahihirapan sya ngayon ...







 

Ang tanga tanga ko! Bakit hindi ko agad napansin yon sa reaction nya??
Bakit hindi ko manlang naramdaman na nasasaktan na pala sya!?





 

Ughhhh!!!!!!!!!








 

I was looking for her when I saw a guy in front of women's rest room with a girl.










 

It's them ....










 

It's nichkhun and tiffany .. 








 

And they seem to be talking about something serious.






 

Nichkhun was holding tiffany's arm .... 





 

and I can see an apologetic reaction to him .... As if he's trying to say his sorry ....





 

Nung mga oras na yon bigla akong nakaramdam ng bigat sa dibdib ko.












 

Sinubukan kong lumapit ...






 

Gusto kong lumapit at hilahin palayo salanya si tiffany pero di ko magawa ....







 

I can't ....









 

I just can't .....








 

Ni hindi ako makagalaw ...







 

I saw Tiffany took her arm back from nichkhun's hand and walked away towards my location which made me see her face.














 

She was crying ....









 

I saw her tears falling as she tries to wipe them with her hands.








 

Nasasaktan ako sa nakikita ko ..









 

Nasasaktan akong makita syang nasasaktan dahil sa iba ...












 

She was still crying when she saw me standing few meters away from her.









 

sandali syang napahinto ng makita nya ako. 






 

Napatingin sya sa kanyang likuran na para bang nag aalala na baka nakita at narinig ko ang lahat ng pinag usapan nila.







 

I held back my tears and slightly smiled at her para sabihin at iparating sakanya na "okay lang".







 

Dahan dahan akong naglakad palapit sakanya.







 

She was just looking at me while her tears keep on falling from her eyes.








 

Ayoko ng magtanong...







 

Ayoko ng pabigatin pa lalo ang nararamdaman nya .....






 

" kanina pa kita hinahanap, andito ka lang pala."

I just said as I smiled to her.









 

"Uwi na tayo? 'Di masarap pagkain nila dito eh."

I added as I hold her right hand.







 

Napangiti sya na para bang natawa sa sinabi ko habang may bumabagsak pa din na luha sa mga mata nya.

 

"Oh bakit ka umiiyak?? Naligaw ka ba? Aigoo ... (Wipes tiffany's tears) don't worry, uuwi na tayo. Okay? (Smiles)"





 

She just nodded as she shows her eye smile.





 

Naglakad kami palabas ng restaurant ng magkahawak-kamay. 





 

Lahat ay nakatingin samin, and they even took a picture of us.







 

Pero wala akong pakealam.




 

Kung ano man ang mangyayari bukas, o sa mga susunod pa na araw wala na akong pakealam ....









 

All I care now is her ...









 

[NARRATOR]:

magkahawak ang kamay ni Taeyeon at Tiffany na lumabas ng restaurant, walang pakealam sa kung sino o ano man ang sasabihin ng mga makakakita sakanila.

Sumakay sila ng kotse at nag drive na para bang walang nangyari.

Nanatiling magkahawak ang kamay ng dalawa.

Palubog na ang araw ng hininto ni taeyeon ang kotse sa isang beach resort.

 

"Teka, akala ko ba uuwi na tayo? Hindi naman dito ang condo mo ah?"

Tanong ni tiffany.

 

"Oo nga. Uuwi na tayo, sa totoong bahay natin." /smiles/


 

Lumabas ng kotse si taeyeon at pinagbuksan naman ng pinto si tiffany.

 

"Di ko maintindihan ... San ba talaga tayo pupunta?"


 

"Basta .. Malalaman mo pag andun na tayo."



 

Hinawakan ni taeyeon ang kamay ni tiffany at saka pumasok sa resort.









 

Kasalukuyan silang nasa isang resort na pagmamay-ari ng pamilya ni Taeyeon. 



 

Sa beach ay may isang yate na punong puno ng mga ilaw.




 

Tumakbo ang dalawa papasok sa yate
At saka naglayag sa gitna ng dagat kasama lamang ang kapitan nito.






 

Sa gilid ng yate kung saan ineenjoy ng dalawa ang paglubog ng araw, nanatili ang mga kamay nito sa isa't-isa. Napalitan ng ngiti ang kaninang malungkot na mukha ni tiffany na sya namang napansin ni Taeyeon.



 

Mula sa pagkakahawak sa isang kamay ay lumapit ito saka dahan dahang niyakap mula sa likuran si tiffany, bahagyang inilapat ang kanyang baba sa balikat nito at saka ipinikit ang mga mata kasabay ng paghigpit ng kanyang yakap dito.



 

Kasabay ng paghampas ng mga alon ang hangin na dumadampi sa balat ng dalawa.



 

"Ganyan ka nalang ..."

Sambit ni Taeyeon habang nakaakap pa din kay tiffany.
 

"Hmm?"

Patanong na boses naman mula kay tiffany.

 

"Ngumiti ka nalang ... Ayokong makita ka ulit na umiiyak ... Gusto ko nakangiti ka lang palagi ..."

 

Ngumiti si tiffany at saka tumango matapos marinig ang sinabing iyon ni Taeyeon.


 

"Komawo ...."

Sambit ni Tiffany.


 

"Waeyo? I didn't do anything yet."

Sagot naman ni taeyeon.



 

Dahan dahang ibinaba ni tiffany ang mga kamay ni taeyeon mula sa pagkakayakap nito sakanya at saka unti unting humarap dito. 



 

Medyo malakas ang hangin ng mga oras na yon, dahilan para matakpan ng buhok ang kanilang mukha.



 

Hinawakan ni Tiffany ang isang kamay ni taeyeon at saka nakangiting iniayos ang buhok nito. 
 

"For making me smile, and for everything ... Thank you ..."
 

Napangiti ang dalawa habang nakatitig sa isa't-isa.

Inilapit ni tiffany ang mukha nito sa mukha ni taeyeon at saka marahan na hinalikan ito sa labi ng ilang segundo.

Di naman mapigilan ni taeyeon na mapangiti sa ginawang iyon ni tiffany, kita sa reaction nito kung paano syang kinilig sa nangyari.
 

"Ahe~~~ ano ka ba .... Di ako ready ..... *silly smile while swinging her body*"



 

Natawa naman si tiffany sa reaction niyang iyon. 



 

"Ayaw mo ba?"

Pabirong tanong ni tiffany habang halatang natatawa pa din kay taeyeon.


 

"Di naman. Di lang ako prepared ... (Expressing aegyo)"


 

Nagtawanan ang dalawa habang magkahawak pa din ang kanilang kamay na para bang sila lang ang tao sa mundo ng mga oras na yon.






 

[FEW HOURS LATER]

huminto ang yate sa pampang isang isla.


 

"Nasan tayo?"
Tanong ni tiffany.

"Nami ..."



 

Agad na hinila ni Taeyeon si Tiffany pababa ng yate at saka tumakbo papunta sa direksyon ng isang Rest house sa di kalayuan.






 

[SA LOOB NG REST HOUSE]

Currently, nasa isang rest house ang dalawa sa Nami Island na pagmamay-ari ni Taeyeon. Sa ngayon ay walang ibang nakakaalam na sakanya ang rest house na iyon maliban kay Manager Han na syang naglakad ng papeles para para mabili iyon.





 

Nakaupo si Tiffany sa Dining area habang si Taeyeon naman ay naghahain ng pagakin.


 

"Chaaa~~"

Sambit ni Taeyeon habang hinahain ang beef stew sa lamesa.



 

Bakas sa mukha ng dalawa ang kasiyahan, walang bahid ng takot o ano mang pag-aalala.



 

Habang Si Tiffany ay di naman maiwasan ni Taeyeon na mapatitig dito.


 

"Bakit hindi ka kumakain?"

Tanong ni Tiffany humihigop ng mainit na sabaw.

 

"Gusto kitang panoorin."

Sagot naman ni Taeyeon na hindi pa din maialis ang tingin kay Tiffany.
 

"Wae?? May gayuma ba to?"

"Haha sira. Basta, gusto ko lang panoorin ka."

 

Ilang minuto ang lumipas at di pa din maalis ang tingin ni Taeyeon, napapangiti lamang ito habang pinapanood na kumain si Tiffany sa harap nya at natatawa sa tuwing makikita nya kung paano nito punuin ng pagkain ang kaniyang bibig.


 

"Ang ganda ko??"

Tanong ni tiffany habang tuloy sa pagkain.

 

"Mwo?? Hahaha"

"Ang sabi ko kung ang ganda ko ba? Kanina ka pa nakatitig sakin, hindi ka ba nagugutom?"

"Bakit? Tingin mo ba maganda ka talaga?"

"Hindi ba?"

Napangiti si Taeyeon at iniling ang kanyang ulo habang patuloy na nakatitig sa mukha ni tiffany.


 

"Ang ganda mo nga ..."

Natawa si tiffany sa sinabing iyon ni Taeyeon.
 

"Oo na. Kumain ka na, lalamig na 'tong pagkain oh. Mamaya mo nalang ako titigan."sabay ngiti at titig kay taeyeon na para bang nang-aasar*

" tss. Ohna po. Actually Gutom na din talaga ako eh. Hehe"*sabay kuha ng kutsara at humigop ng sabaw* mmm!! Maa!"




 

/FAST FORWARD/

Sa taas ng rest house ay may isang terrace kung saan kitang-kita at malinaw na maririnig ang hampas ng alon ng dagat. Doon ay magkasamang nagpalipas ng oras ang dalawa habang tinatanaw ang bawat ilaw na madadaanan ng kanilang mata sa gitna ng dagat mula sa mga barko.



 

"Masaya ka ba?"

Tanong ni Taeyeon kay Tiffany.
 

"mmm.*nods as she smiles*"

"Alam mo tingin ko nababaliw nako."
 

"Ha? Bakit naman?"

"Kasi gusto ko na lagi kitang nakikita, na lagi kang kasama. Gustong gusto ko na lagi kang nakangiti, na sa lahat ng oras masaya ka lang. Ayokong malungkot ka, *laughs* ewan ko ba, pag umiiyak ka parang may ipis na kumakagat sa dibdib ko."

 

"Ehh?? Bakit ipis??? Ang kadiri naman."

"Eh wala nakong maisip eh. Hahaha"

"Pwede namang langgam, o kaya ahas, o kaya dinosaur."

"Dinosaur??? Masyado naman na yatang exaggerated yon noh."
 

"At least hindi nakakadiri."

"Hahaha feeling ko ikaw talaga ang baliw eh."
 

*both laugh*


 

Saglit na natigilan si Taeyeon at tumingin kay Tiffany.

 

"Ppaniyah.."

 

"Hmm?*looks at taeyeon*"
 

"Pwede bang wag ka na ulit iiyak?"

Mula sa pagbibiruan ay naging seryoso ang usapan. 

 

Nakangiti si Tiffany kasabay ng pagtango nito bilang pagsagot sa sinabi ni Taeyeon.
 

"Thank you ... And I'm sorry for not telling you about Nichkhun."

Sambit ni Tiffany habang nakatitig sa dagat.


 

"Di na importante yun .. 







 

Whatever your relationship with him, it was already part of the past, and whatever happened between you and him in the past, you'll get over it soon. 'Di man madali, pero tutulungan kita. All those bad memories you had with him, I'll replace them with good ones. It's no longer about YOU and him anyway, it's about US now. And I'll make sure to make you happy all the time, as long as I can .... And I promise that I will never turn my back on you, no matter how hard the situation is ... Ever ...*holds tiffany's hand*

 

"And I also promise that I will always be by your side, no matter what people say ... No matter how many cameras are rolling in front of us, no matter how many paparazzis are following us, and no matter how many hates i receive from your fans for taking you away from them."



 

*Both laugh*


 

"Talaga??"
 

"mm.*nods as she laughs*


 

" Saranghae ppaniya~"



 

Nagkatitigan ang dalawa habang halata naman sa mukha ni Tiffany ang pagkabigla ng biglang sinabi iyon ni Taeyeon.

.
"Saranghae ....... Panniyah ..."






 

Tahimik ang gabi, para bang huminto ang oras para sa kanilang dalawa at ang tanging maririnig lang ng oras na iyon ay ang alon ng dagat.




 

Mula sa pagkabigla ay muling ngumiti si Tiffany at saka panakaw na hinalikan si Taeyeon sa labi.





 

"Saranghae ...  Kim Taeyeon ..." *Shows Eye Smile*


 

Bagamat nabigla sa paghalik sakanya ay di naman napigilan ni Taeyeon na matuwa sa ginawang iyon ni Tiffany. 

Di nito mapigilan ang mapangiti. Bigla nitong hinawakan ang magkabilang pisngi ni Tiffany at saka gumanti ng halik habang parehas na di maitago ang kanilang mga ngiti sa kanilang labi.









 

Magkatabing natulog ang dalawa sa iisang kama. Mahimbing silang natulog habang magkahawak ang isang kamay na para bang hanggang sa panaginip ay magkasama sila at walang kahit sinong gustong bumitaw sa isa't-isa.









 

/FAST FORWARD/





 

[TIFFANY POV]



 

7:00am. 

Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumama sa mga mata ko.





 

Oo nga pala, Taeyeon and I ran away. Wala nga pala kami sa Seoul.






 

Pagdilat ng mga mata ko ay una kong hinanap si Taeyeon.







 

Wala sya sa tabi ko.





 

Tumayo ako at hinanap sya,







 

Wala sya sa banyo,








 

Wala din naman sya sa sala.





 

Inikot ko ang buong rest house pero di ko sya makita.


 

Sinubukan kong umakyat sa terrace para tanawin ang tabing-dagat, iniisip ko na baka andun lang sya, pero hindi ko sya makita.






 

Chineck ko din ang phone ko, thinking na baka may text sya, o baka may pinuntahan lang sya. 








 

Pero kahit isang text wala.






 

Nag umpisa na akong mag alala.





 

Andaming pumapasok sa isip ko, baka kung ano ng nangyari sakanya, o baka ....




 

Baka biglang nagbago ang isip nya at bigla na syang bumalik ng seoul ng di ako kasama.




 

Lumabas ako, 









 

Sa pagmamadali ko ay nakalimutan ko ng magsuot ng tsinelas o magsuklay manlang.







 

Hinanap ko sya sa paligid pero di ko sya makita.





 

"Taeyeonaaaah!!!"


 

Sigaw ko habang patuloy pa din syang hinahanap sa paligid.


 

"Taeyeonah neo odiya!!???"

Paulit ulit kong sinigaw ang pangalan nya para marinig nya ako kung sakaling nasa malapit lang sya.






 

"Yahh!!! Ano ba hindi na to nakakatuwa ah! Nasan ka ba?!"


 

Sigaw ko ulit.





 

Nag uumpisa ng mamuo ang luha sa mga mata ko dahil sa pag aalala at takot ko.






 

Patuloy akong naglakad at naghanap hanggang sa di kona nga napigilang umiyak.




 

"Taeyeonah .... Odiya...?"

Mahinang sambit ko kasabay ng pagpatak ng luha sa mga mata ko.




 

I was still searching for her ng makarating ako sa isang batuhan malapit sa pampang.


 

Malayo palang ay napansin ko ang isang sapatos sa tabi ng isang bato.







 

Napahinto ako.







 

Pamilyar ang kulay ng sapatos na yon.
 

 

Tinitigan ko iyon ng mabuti ..








 

Lumapit ako at saka dinampot ito.








 

I was taking a close look  at it ng mapansin ko ang nakaburdang pirma sa gilid ng sapatos.







 

It's Taeyeon's Signature na naka embroid sa sapatos.









 

Ito ang suot ni Taeyeon ng umalis kami ng seoul! Di ako pwedeng magkamali! Pinasadyang gawin to ng company ng ineendorse nyang brand ng sapatos!





 

Pero bakit andito to??




 

.
Madumi at puno ng buhangin ang sapatos.






 

Nanlaki ang mga mata ko,





 

Bigla akong kinabahan ng sobra.




 

Sa kaba ko ay agad kong hinanap ang kapares nito.







 

Sa unahan ay may isa pang mas malaking bato.






 

Doon ay natanaw ko ang isa pang pares ng sapatos.






 

Nagmadali akong tumakbo para kunin iyon.




 

Pero laking gulat ko nang makita ko ang nasa tabi ng sapatos sa likod ng malaking bato bago ko pa ito pulutin.









 

It was Taeyeon!








 

Nakahandusay sya sa likod ng malaking bato na yon.





 

Basang-basa ang suot nya,




 

Duguan ang mukha nya at wala syang malay.














 

Biglang nanghina ang mga tuhod ko. Napaupo nalang ako habang sunod-sunod ang pagpatak ng luha sa mga mata ko.



 

Gusto kong sumigaw at humingi ng tulong pero walang kahit anong salita ang lumalabas sa bibig ko.





 

Nanginginig ako sa takot. 






 

"Anong nangyari???? "


 

Tanong ko sa isip ko.






 

Hinawakan ko ang mukha nya at saka binuhat ang kanyang ulo. 





 

Punong-puno ng dugo ang ulo nya.
Sinubukan ko syang gisingin, nagbabakasakali ako na magkamalay sya pero hindi sya nagigising.






 

Idinampi ko ang dalawang daliri ko sa leeg nya para maramdaman ang pulso nya.







 

But I felt nothing but her cold skin.








 

Hindi na sya humihinga ..










 

Wala akong magawa kundi umiyak at yakapin sya habang palakas ng palakas ang alon na humahampas sa batuhan.












 

Taeyeonah .....









 

Taeyeonah .......





 

Paulit-ulit kong sambit sa pangalan nya habang patuloy ako sa pag-iyak at habang yakap ko sya.