Chapter 5

Right Kind Of Love

/Narrator/

 

 

 

Matapos mamukhaan,nagmamadaling sinundan ni tiffany si taeyeon palabas habang suot-suot pa din ang dress na suot nya sa photoshoot.

 

 

 

Sa labas ng building kung saan pasakay na si taeyeon sa kanyang kotse, wala naman itong kamalay-malay na sinundan sya ni tiffany.

 

 

 

 

 

"SANDALIIIIII!!!!!!!!"

Sigaw ni tiffany bago makapasok si taeyeon sa kotse nito.

 

 

 

 

Ngunit dahil medyo malayo, hindi ito narinig ni taeyeon.

 

 

Dahil malaki ang building kung saan naroon ang studio, maraming tao sa lobby ang nakarinig sa pagsigaw na 'yon ni tiffany,

 

 

 

 

Nang mapansing pinagtitinginan, agad nyang mas binilisan ang pagtakbo palapit sa kotse ni taeyeon at saka di nag dalawang isip na pumasok sa kotse nito.

 

 

 

 

 

 

 

"t-teka, bakit-- bakit andito ka!?"

Gulat na tanong ni taeyeon.

 

 

 

 

 

"aiish! Kasalanan mo to eh! Haay!"

 

 

 

 

 

 

 

 

"anong kasalanan ko? Ano bang ginagawa mo dito sa kotse ko?"

 

 

 

 

 

 

 

 

"mamaya kana magtanong, paandarin mo na. Dali!"

 

 

 

 

 

Walang nagawa si taeyeon kundi sumunod, pinaandar nito ang kotse kahit na clueless ito kung bakit biglang pumasok si tiffany sa kotse nya.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/Taeyeon's POV/

 

 

 

Papunta kami ng manager ko sa studio kung saan gagawin yung photoshoot para sa isang magazine, before i agree to this project, of course i had to ask for a sort of details about it, and when my manager told me na "Lesbian couple" ang concept, i was shocked! Of course, hindi naman kasi ako LESBIAN, so bakit saakin inoffer to? Tho naaattract naman talaga ako sa kapwa ko babae and aminado ako sa sarili ko na "Biual" ako, pero there's a total difference between a les and a Bi! And in fact, hindi naman sila aware na ganun ako, so bakit ako??

 

 

 

 

At first nag hesitate ako, i find it really awkward, so i tried to refuse and not to accept the project. i told manager Han na ayoko, pero nakiusap sya at pinilit pa din nya ko.

 

 

 

 

In order to convince me, Manager Han explained the real purpose of this project as well as the magazine.

 

 

 

 

 

According to him hindi lang naman daw kasi clothings ang ipopromote sa project na to, but also the LGBT community,yung buong company daw kasi eh sinusuportahan talaga ang Homouality sa bansa. He belongs to this community kaya since ako daw ang talent na inaalagaan nya gusto nyang kasama ako sa project na to. Well maganda naman ang purpose, and since alam ko din naman na belong din ako sa community nato, kaya ayun napapayag ako.

 

 

 

 

 

Habang inaayusan ako sa dressing room, naalala ko yung concept ng project nato.

 

 

 

 

 

 

LESBIAN COUPLE.

 

 

 

 

 

 

 

 

"COUPLE"

 

 

 

 

 

So ..

 

 

May kasama ako for this photoshoot?

 

 

 

 

 

 

 

I got curious kaya tinanong ko si Manager Han.

 

 

 

 

 

 

 

"So, sinong ka-loveteam ko for this? Haha"

 

 

 

 

 

 

"loveteam?"

 

 

 

 

"yep. Lesbian couple ang concept diba? I bet it wouldn't be called "couple" kung ako lang mag isa ang talent para sa photoshoot na to."

 

 

 

 

 

"ah! Yes, oo nga naman. Hmm, ang alam ko eh freelance model ang makakapartner mo dito. Don't worry,medyo matagal na syang model ng kumpanya nung magazine,so i guess makakatrabaho mo sya ng maayos."

 

 

 

 

"And her name?"

 

 

"Tiffany ... Hwang? Yea, yun yata, Tiffany Hwang"

 

 

"Ah,nice name. So nasan sya?"

 

 

"that is actually the problem, kasi mukhang wala pa sya, eh malapit na tayo mag start"

 

 

 

 

 

 

Habang nag-uusap kami,bigla namang may sigaw kaming nadinig mula sa labas ng dressing room

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Tiffany!!! you're 20 minutes late again!!!!"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naunang lumabas si Manager Han para tingnan kung anong nangyayari, ilang minuto pa, lumabas na din ako.

 

 

 

 

 

 

 

 

Malayo pa lang ay natatanaw kona ang isang babae,nakayuko sya habang sinesermunan ng photographer.

 

 

 

 

Tiffany??

 

 

 

 

 

malamang sya yung model na makakasama ko sa photoshoot nato, sinesermunan sya dahil late na naman daw sya. Siguro madalas syang late tuwing may photoshoot. Tsk tsk

 

 

 

 

 

 

Habang papalapit ako ay unti-unti unti ko ding natanaw ang mukha ng model na 'yon.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

OMG!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sya!?

 

 

 

 

 

Nanlaki ang mga magaganda kong mata ng marecognize ko sya,

 

Bumilis ang tibok ng puso ko na para bang bigla akong kinabahan ng di ko alam ang dahilan.

 

 

 

 

 

 

 

Sya ang makakasama ko sa photoshoot?
 

 

 

 

 

 

 

Sya yung babae sa Bakeshop!!

 

 

 

 

 

 

 

 

Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil sya ang makakasama ko o maiinis ako dahil patuloy syang sinesermunan ng photographer sa harap ng madaming tao.

 

 

 

 

 

Paulit-ulit syang nag apologize pero patuloy pdin ang sermon sakanya ng photographer.

 

 

 

 

 

 

Nakaramdam nako ng inis kaya nagsalita ako bago pako makarating sa mismong harap nila.

 

 

 

 

 

 

 

"It's okay, you don't have to be sorry."

Sabi ko,

 

 

Halatang nagulat sla sa pagsulpot ko at sa sinabi ko, lalo na yung photographer.

 

 

 

 

 

"Hindi pa naman masyadong late, and in fact di pa naman nag start diba? There's no need to be sorry."

 

 

 

 

 

 

Halatang lahat sila ay nagulat sa sinabi ko, nakatingin silang lahat sakin na para bang may mga namumuong tanong sa isip. Madalas kasing mainitin talaga ang ulo ko pag nadedelayed ang shooting,at alam nilang lahat yun, ayoko kasi ng naghihintay.



 

 

 

 

 

 

 

 

Few minutes later nag start na kami. I was the one who has to act like a Les, I was just wearing a jeans and shirt and to make me look more boyish, they fixed my hair, put a wax on it and  i was told to wear a cap.

I was the one who has to act like a Les, I was just wearing a jeans and shirt and to make me look more boyish, they fixed my hair, put a wax on it and  i was told to wear a cap        

 

 

 

Habang nagproproject kami sa harap ng camera, hindi ko maiwasang biglang mangiti.

 

 

 

 

 

So, yun pala ang pangalan nya.

 

Tiffany ..

 

 

finally, nalaman ko din. I haven't been able to ask for her name everytime na nagpupunta ako sa bakeshop para makita sya, but now i already know.

 

 

 

 

She's got a beautiful name, bagay na bagay sakanya.

 

 

 

 

 

Di ko maiwasan mamangha sa ganda nya, from her eyes to her lips, she's such a goddess! Lalo na pag ngumingiti sya habang nakatingin sakin. Yung milky skin nya, yung amoy ng buhok nya,

 

 

 

 

 

 

 

 

GOSH!!! ANG GANDA NYA TALAGA!!

 

 

 

 

 

 

 

May mga times na kailangan kong humawak sa hips nya, tapos ilalapit nya yung mukha nya sa mukha ko, syempre ako naman GO LANG! Hahaha but i still have to act natural, kelangan di obvious na pabor sakin lahat ng to diba? Kahit yung totoo eh parang sasabog ako tuwing hahawakan ko sya. XD

 

 

 

 

 

 

Para akong matutunaw. lalong bumibilis heartbeat ko. Nako! feeling ko pag tumagal pa ng mga 3 hours to hihimatayin na talaga ako eh.

 

 

 

 

 

/AFTER THE PHOTOSHOOT/

 

 

 

 

 

nakita ko syang papunta sa dressing room, sinundan ko sya para sana makapagpakilala ako ng maayos

 

 

 

 

Pero pagpasok na pagpasok ko plang sa pinto, may nakakatawang nangyari.

 

 

 

 

 

 

 

 

She fell down to the floor dahil masyado syang nataranta sa ipis na nakita nya.

 

 

 

 

 

Gusto kong matawa, actually nakakatawa talaga yun, pero ewan ko ba, i find it cute. I find her so cute while she's screaming dahil sa maliit na insekto. :3

 

 

 

 

 

Nilapitan ko sya at saka inabot ang kamay ko para tulungan syang makatayo

 

"okay ka lang?"

Tanung ko sakanya.

 

 

inabot nya ang kamay nya, that point parang Ilang sigundo akong nawala sa sarili,

 

 

 

 

 

 

I was holding her hand,

 

 

It was soft,

 

 

Parang ayaw ko na tong bitawan, but i have to. Napansin kong nakatitig sya sa mukha ko, mahirap na, baka magtaka sya kung di ko pa bibitawan kamay nya.

 

 

 

 

 

 

 

 

In order to kill the awkward situation, sinubukan ko magsalita

 

 

 

"next time mag-iingat ka."

 

 

 

Yun ang lumabas sa bibig ko,

 

 

 

 

 

 

Pero feeling ko ang obvious ko pa rin sa point na yun,
Kaya umisip ako ng paraan para makalusot

 

"....baka masira mo yung shoes, sayang naman"

 

 

I added. At saka ko binitawan ang kamay nya.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wait,

 

 

 

 

 

 

 

 

What?

 

 

 

 

 

Wtheck am i saying?! Urrggh!

Baka isipin nya ang rude ko! 
-____-
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lumabas nako ng dressing room at pati na din ng building kahit hindi pako nakakapagpalit ng suot, nagmamadali akong pumasok sa kotse ko, feeling ko kasi gumawa ako ng kahihiyan -_-"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

I was about to start the car,

Ng biglang may pumasok sa kotse ko at umupo sa front seat.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

And it was Tiffany.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

I was totally clueless,
 

 

 

 

Why?
 

 

 

 

 

 

 

I mean, why is she here??
 

 

 

 

 

 

 

I tried to ask her kung bakit nasa kotse ko sya, but she only answered me with an order. Yes. I could say it was an order, because all of a sudden, she told me to drive the car immidiately!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Well, what could i do?




 

 

 

 

 

 

I didn't even want to refuse tho. Hahaha! XD


 

 

 

 

 

 

 

 

 

So yea,




 

 

 

 

 

 

 

 

 

I am driving my car,


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

With an ANGEL beside me. <3 :)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

- photo credits to the owner - 

 

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
shajanie
#1
Chapter 22: Sana maka update ka na soon author-shi...