Chapter 19

Right Kind Of Love

[CONTINUATION OF TIFFANY'S POV]

paulit-ulit kong sinambit ang pangalan ni taeyeon pero hindi sya nagigising ...

 

Tears keep running down from my eyes, when suddenly ....





 

"Ppaniya ..."





 

May boses akong narinig, at tinatawag nya ang pangalan ko.



 

Pamilyar ang boses na yun.








 

Maya-maya pa .....












 

Ouch!!!






 

Biglang may sumampal sakin.






 

Doon ay nagising ako, at sa pagdilat ng mata ko ay nakita ko ang mukha ni taeyeon.




 

"Yah, nananaginip ka."

Sabi nya sakin.







 

It was only a dream ....





 

Taeyeon is here, and is talking to me ....


 

Muli ay tumulo ang luha ko.




 

Agad ko syang niyakap ng mahigpit.


 

"Yah, wae irae? Why are you crying??"


 

Tanong nya.

 

Hindi ako sumagot.



 

Iniyak ko nalang lahat ng takot ko dahil sa panaginip na 'yon.


 

"Aigoo ... Kwaenchanha ... Kung ano man yon, it was only a dream."
 

Sabi nya ulit at saka pinunasan ang mga luha ko.




 

Tama,






 

Panaginip lang yon.




 

 

 

Taeyeon is here with me ...









 

[FAST FORWARD...]

 

Sa lamesa habang kumakain kami ni taeyeon, di ko maiwasang mapahawak sa kaliwang pisngi ko.

 

Medyo masakit kasi ang pagkakasampal nya sakin. ^^" well, nagising naman ako sa napakasamang panaginip na yon kaya okay na rin. Lol
 

"Mianhae, I had to slap you so you'd wake up."

"Kwaenchanha .. Dapat nga mag thank you pako eh, dahil nagising ako sa panaginip na yun."
 

"Ano bang napanaginipan mo? You were crying while saying my name. Ah! Siguro hiniwalayan kita sa panaginip mo noh? Aiyo~~~ keokjongma .... Di mangyayari yon"
 

Psh! 

 

Minsan nag uumapaw din talaga confidence nya eh. Haha
 

But even if it's just a dream, mas okay na din siguro na di nya malaman yung tungkol dun.













 

Pagtapos naming kumain ay nagpunta ako ng kusina para ilagay sa ref ang ilang natirang side dishes, habang si taeyeon naman ay nag aayos ng kinainan namin.



 

Walang halos laman ang ref.


 

"Taeyeonah, I think kailangan na natin mag grocery."


 

Hindi ko alam kung hanggang kailan kami mag i-stay sa lugar na to, pero since wala din namang binabanggit pa si taeyeon tungkol dun, kailangan naming mamili para hindi kami gutumin habang andito.




 

"Okay! May malapit na market dito. Magbibihis lang ako tapos punta tayo."

Sagot nya habang bitbit ang ilang pinggan.


 

Isasara kona sana ang ref ng mapansin ko sa gilid ang isang maliit na medicine kit.


 

Dahil nacurious ako, kinuha ko yon at saka binuksan.

And ofcourse, I saw medicines inside.



 

"Sayo to?"

Tanong ko at saka ipinakita sakanya.
 

"Ah, oo. Lagi akong may dala nyan."

"Waeyo? May sakit ka ba?"

"Huh?? Wala ah. Pero madalas sumakit ulo ko lately lalo na pag puyat dahil sa shooting, kaya lagi kong dinadala yan."

"Ah .. I see ... Pero, bakit andami? I mean, 5 kinds of medicine ang iniinom mo para sa sakit ng ulo?"

"Hindi. Yung iba dyan for constipation and dysmenorrhea."


 

In fairness, para syang girl scout ah. Always ready. Ako never ko naalala magdala ng mga ganto, kahit nung college days.

 

Makakalimutin kasi ako lalo na sa ganto kaliliit na bagay, feeling ko kahit magdala ako at kailanganin ko inumin makakalimutan ko na meron pala ako sa bag. Baka nga maexpired nalang yung gamot di ko pa din naaalis sa bag ko. XD

--------------------------------—------------------------------------------



 

Nagpunta kami ng palengke sa di kalayuan.
 

Taeyeon has to disguise and hide her face with a cap and face mask. Syempre, lalo na't biglaan ang pag alis namin at wala kaming pinagsabihan kung nasaan kami, hindi sya pwedeng makilala ng mga tao.

 

Nag-ikot kami sa palengke, namili ng mga kailangan namin at kumain sa mga nadadaanan naming street foods.


 

Taeyeon seems to be enjoying everything, para syang bata na gusto subukan lahat ng kakaibang nakikita ng mga mata nya, kahit yung mga free taste na pagkain sa daan pinatulan nya. Aigoo, she's so cute~ 

 

We held hands as we went around. people seemed to be not recognizing her kaya malaya naming inenjoy ang oras na magkasama kami habang naglalakad.

 

Medyo madami na din ang bitbit namin at nakaramdam na din kami ng pagod kaya naisip na namin bumalik ng rest house.
 

While we're walking, I got something on my mind na feeling ko nakalimutan ko bilhin.


 

Hmm.




 

Ano nga ba yun???






 

Ah!







 

Oo nga pala!!







 

Napahinto ako sa paglalakad.

"Taeyeonah, you stay here okay? May babalikan lang ako."
 

"San ka pupunta? Sasamahan kita."

"No. It's okay, Just stay here. I won't take long, babalik ako agad."
 

"Sigurado ka?"

I nodded as I ran back to the market.



 

Pagbalik ko ay nakita kong nakatayo si Taeyeon sa isang gilid na nakayuko. She was fixing her face mask and seem to be uncomfortable of something.
 

Nagmadali akong lapitan sya thinking na baka may problema.


 

Habang palapit ako sakanya ay napansin ko ang mga tao sa paligid.

 

Some were pointing their fingers on her, and some were taking photos of her.
 

"Diba si Taeyeon yan?"
 

"Anong ginagawa nya dito?"
 

"Kunan mo!"

Dinig ko mula sa mga tao.

 

Agad akong tumakbo palapit sakanya, hinawakan ko ang kamay nya at saka mabilis kaming tumakbo palayo.


 

/FAST FORWARD/
 

NARRATOR:

Muling mahinahon na naglakad ang dalawa nang mapansin na malapit na sila sa rest house.

"Mianhae, mukhang nakilala nila ako."

Sambit ni taeyeon at saka hinubad ang suot na face mask.
 

"Ano ka ba,ako nga dapat mag sorry diba?  I've caused you too much trouble already."
 

Sagot naman ni tiffany.

 

"Trouble??? Tss. You call it trouble when I call it happiness."

"Talaga? Masaya ka?" *looks at Taeyeon*

"mm. *nods* manhi ..."




 

Hindi mapigilan ng dalawa ang ngumiti at mapatingin sa isa't-isa habang nagpapalitan ng matamis na salita.




 

*Phone rings*



 

Napatingin si Taeyeon sa kanyang bulsa ng mag ring ang kanyang cellphone.

Patuloy ito sa pag ring pero patuloy lang din sa paglalakad si Taeyeon at binabalewala ito.

 

"aren't you gonna answer that?"

Tanong ni Tiffany pero ngiti lang ang sinagot sakanya ni Taeyeon. 




 

Pagpasok nila ng Rest house ay paulit ulit pa rin na nag riring ang phone ni Taeyeon.


 

"Hindi mo ba sasagutin?."

Tanong ni Tiffany at sabay binuksan ang ilaw.

 

"Wag na. Siguradong si Manager Han lang yan."

Sagot naman ni Taeyeon.


 

"Sagutin mo na. Siguradong importante yan."



 

Halata sa reaction ng dalawa na alam na nila ang dahilan kung bakit tumatawag si Manager Han. 
 

Bagama't nagdadalawang isip ay sinagot pa din ni Taeyeon ang tawag sa utos na din ni Tiffany.




 

Lumabas ito ng pinto at sa labas kinausap sa cellphone si Manager Han.


 

Alam ni tiffany na baka kailanganin na nilang bumalik ng seoul ano mang oras dahil na din sa pagtawag na 'yon ni Manager Han.


 

Umakyat sya ng kwarto at inayos ang ilang gamit na bitbit nila ng dumating sila sa rest house at saka muling bumaba at nagpunta sa kusina.
 

Maya-maya ay bumalik na si Taeyeon at nagpunta din ng kusina.

 

Habang naghihiwa ng mga gulay si Tiffany ay di nito namalayan ang paglapit sakanya ni Taeyeon.

 

Dahan dahan itong naglakad palapit kay tiffany at saka niyakap ito mula sa likod. 
 

Saglit na napahinto si Tiffany habang unti-unting nararamdaman ang pagpulupot ng mga kamay ni Taeyeon sa kanyang baiwang at paglapat ng ulo nito sa kanyang balikat.


 

"wae? May problema ba?"

Tanong ni tiffany.

 

Iniling lamang ni taeyeon ang kanyang ulo bilang sagot dito.

 

Marahang inialis ni tiffany ang kamay ni taeyeon sa kanyang baiwang at humarap dito.

 

"*sigh* malhae~ anong problema? Hmm?"

"I wanna stay here for long with you.. "*looks down*

"wae? Pinapabalik ka na?*

Hindi sumagot si Taeyeon, sa halip ay niyakap lang niya si Tiffany.

" I really wanna stay here with you. Jinjja.. "

Ngumiti lamang Si Tiffany at saka niyakap din ng mahigpit si Taeyeon.

"ka..  /go/"

Sambit ni Tiffany.



 

Alam nyang kailangan na ni Taeyeon na bumalik ng seoul gawa na din ng ikinilos nito pagtapos kausapin si Manager Han sa cellphone.


 

Malaking iskandalo nga naman kung matagal na mawawala si Taeyeon sa kabila ng napakaraming endorsement at projects nito na kailangan nyang tapusin kaya gustuhin man nyang pigilan si Taeyeon ay hindi pwede at hindi nya magawa.


 

"pano ka? Hindi ka ba sasama pabalik ng seoul?"

"dito na muna siguro ako. Hindi makabubuti kung sabay tayong babalik, for sure masisigawan ako ni manager Han."*giggles*

"pero wala kang kasama. Will you be okay here?"

"mm.*nods* kwaenchanha. I feel safe here. Saka......  Babalik ka naman.....  Diba?"

"syempre! Babalik ako, babalikan kita. I will just settle everything, and come back here again."

"*smiles* I'll be waiting." *gives Taeyeon a peck on her nose.*





 

/FAST FORWARD/

Pabalik na si Taeyeon ng Seoul habang si Tiffany naman ay naiwan sa Nami Island.
 

/SA KOTSE HABANG NAGMAMANEHO SI TAEYEON/






 

*phone rings*







 

Incoming call from: BeM 💕




 

Biglang napangiti si Taeyeon ng makita ang number ni Tiffany na tumatawag.



 

*answers the call*
 

"waeyo? Imi na bogo shipmi? (miss me already)?*smiles*
 

"mm."
 

"geokjeongma, I'll be back soon."

"ara.. Neo dol boda.." (I know.. You take care.)

"arasseo BeMeuya ~" *giggles*

"*giggles* aigoo, jeongmal eosaeghage deullinda. (it really sounds awkward) ah, can you do me a favor?"

"hm? Ano yun?"

"I haven't contacted seohyun yet, pakisabi okay lang ako. Ikaw na bahala magpaliwanag. She must have been worried a lot."

"sige, ako ng bahala. Don't worry, sigurado namang magkasama sila ni yoona sa bahay, I'll be looking after her  habang nasa seoul ako."

"arasseo, komawo. Drive safely,jigeum kkeunh-eulgeoya.(i'll hang up now.")"

"mm."







 

/Call ended/






 

/Phone vibrates/




 

May dumating na message kay Taeyeon bago pa man niya bitawan ang phone pagtapos kausapin si Tiffany.






 

"Message from: Eomma



 

Binuksan ni Taeyeon ang message.




 

Ngunit bigla syang napahinto sa pagmamaneho ng makita nya ang mensahe.


 

"Ige bwoya?? Neo michyeosseo?? neoneun neoui jig-eob-eul kkeutnaego sipni?? (what's this? Are you out of your mind?? Do you really want to end up your career??) Call the press and fix this mess!"



 

Isang mensahe galing sa kanyang ina kasabay ng Ilang mga litrato nila ni Tiffany habang magkahawak-kamay silang palabas sa restaurant.




 

Ikinagulat ni Taeyeon iyon, hindi nya akalain na agad na makakarating sa kanyiang ina ang pangyayari. Kita sa expression nito ang pag-aalala sa mga pwedeng mangyari, isinubsob nya sa manibela ang kaniyang ulo at mahigpit na hinawakan ang kanyang cellphone na para bang lahat ng pag-aalala at kaba ay ibinubos niya doon.

Sa labas ng building kung nasaan ang unit ni Taeyeon ay madaming reporters na nakaabang. Nagkalat ang mga camera men sa paligid pati na din ang mga security na mukhang sinadyang maghintay ng ilang oras sa pagdating niya.

 

Noong una ay nag aalangan pa itong tumuloy, naisip nyang dumiretso na lang muna sa SM building dahil sa dami ng reporters na nakaabang sakanya sa baba ng building pero naisip nya na siguradong kahit saan sya magpunta sa seoul ay kakailanganin nya din naman na harapin ang mga ito kung kaya pinagpatuloy nya nalang ang pagmamaneho at saka inihinto ang kanyang kotse sa harap.

 

Nang makita palang ng mga reporters ang kanyang sasakyan ay agad na itong nag unahan at nagtakbuhan palapit, ngunit dahil mahigpit at madami din ang sucurity na nakaabang ay hindi sila gaanong makalapit sa kotse.

 

Lumabas si Taeyeon ng kotse ng nakasuot ng cap at shades. Habang naglalakad papasok ng building ay pilit namang lumapit sakanya ng mga reporters na hinaharang naman ng securities, habang ang ilan naman ay agad na nagbato ng mga tanong sakaniya.

"Taeyeon-ssi, totoo ba ang tungkol sa inyo ng road manager mo?"

"Taeyeon-ssi, ano pong masasabi nyo sa mga taong nagsasabi na isa kayong lesbiyana?"

"balak mo na bang mag quit sa pagiging idol?"

Tanong ng ilang reporters kay Taeyeon.
 

Lahat ay pinipilit na makakuha ng statement mula sakanya ngunit nanatiling tikom ang bibig ni Taeyeon.
 

Ng makarating siya sa harap ng kaniyang unit ay matamlay niyang tinanggal ang shades at cap sa kaniyang ulo, huminga ng malalim na para bang pagod na pagod at saka binuksan ang pinto.


 

Agad siyang nagpunta ng sala at doon ay nakita nya si Yoona na nakaupo sa couch. Nakayuko ang ulo nito at kagat ang kaniyang labi na para bang nagpipigil na magsalita habang nasa harap naman nito ang kanilang ina na. Sa kabilang gilid ay nandoon din si Manager Han na walang magawa kundi tumahimik.


 

"eo--eomma...."

Sambit ni Taeyeon ng makita ang kaniyang ina.


 

Nang makita sya ni Mrs. Kim ay agad itong lumapit sakanya at saka bigla itong sinampal.
 

"eomma!!"

Sigaw ni Yoona ng makita ang ginawa ng kaniyang ina.

 

Bagamat nabigla sa ginawa ng kaniyang ina ay nanatili namang nakatayo sa harap si Taeyeon.

 

Saglit itong natigilan ngunit agad din namang nagbigay ng reaction na para bang walang nangyari habang si Seohyun at Manager Han ay wala din namang magawa kundi panoorin ang dalawa sa kabila ng kanila ding pagkabigla sa ginawang iyon ni Mrs. Kim.

"Wala ka ba talagang isip?!"

galit na tanong ni Mrs. Kim

"nagkakagulo na ang media dahil sa nakakadiring issue na kumakalat tungkol sainyo ng babaeng yon!"

"Let them be, hindi naman to ang unang beses na naissue ako sa kung sino eh."

"Sa tingin mo madali mong masosolusyunan to?! You're dating a girl! My God Taeyeon!! What were you thinking!!?"

"So what? Does it make me  a bad person?"

"mwo?? Do you think it's normal?? Tingin mo tatanggapin ka pa ng mga tao pag pinagpatuloy mo to?! You're ruining your dream and your life!!"

"eomma..... Nae kkum aniya..(it's not my dream) it's yours, and I can live a life without being always in front of the camera and without gaining fame. The one who can't is you, because it was your dream .. And I .... Am not you."

Napuno ng emosyon ang paligid. Pagtapos ng mga sinabi ni Taeyeon ay tila wala ng may gusto pang magsalita. 

 

Si Mrs. Kim na kanina'y hindi masukat ang galit ay tila napuno ng emosyon. Simula noong nag uumpisa pa lamang si Taeyeon ay hindi nya ito nakitaan ng pag aalinlangan sa pagiging isang idol nito kaya hindi nya inakala na sa paglipas ng panahon ay masasabi ni Taeyeon ang mga yon sakanya.
 

Totoong ang pagiging idol ay pangarap lamang ng Ina ni Taeyeon na hindi natupad dahil na din sa kawalan ng suporta ng mga magulang  noong ito ay bata pa.

 

Simula ng mag asawa ay itinatak na nito sa kanyang isip na kahit anong mangyari ay pipilitin nyang gumawa ng paraan upang ang pangarap na iyon ay magkaron ng katuparan kahit na sa pamamagitan na lamang ng kaniyang magiging mga anak, at dahil si Taeyeon ang unang anak ay sakaniya nailaan ang pinakamaraming oras at atensyon para kahit paano'y maabot ng kaniyang ina ang pangarap na ito.


 

"I'm tired. Papasok nako sa kwarto."

Sambit ni Taeyeon at saka naglakad palayo.


 

"I heard she's an orphan... "

Pahabol namang salita ni Mrs. Kim bago pa man gaanong makalayo si Taeyeon sa harap nya.




 

Doon ay natigilan si Taeyeon at saka napatingin sa kanyang ina.

 

"She's an orphan and has nowhere to go. Ang balita ko kapatid lang nya ang kasama nyang nabubuhay. What do you think will happen to their lives kapag lalo pang gumulo ang buhay nila dahil sayo?"


 

"eomma!!!!"

Sigaw ni Taeyeon habang si Yoona naman ay napatayo mula sa kinauupuan nito dahil sa sinabing iyon ng kanilang ina. 
 

"*turns her back and faces Taeyeon* Sige, hahayaan kita. But you know your mom, don't you? I am capable of doing anything. Your choice, 'cause it's either yours, or her life will be miserable."

 

"andwae eomma, jebal... "

Pagmamakaawa ni Taeyeon sa kaniyang ina na agad na lumabas ng unit matapos ang sinabi niyang iyon.

Si Taeyeon naman ay napaupo sa takot. Agad naman syang nilapitan ni yoona at Manager Han.
 

Alam nyang hindi lang basta pagbabanta ang sinabing iyon ng kanyan ina. Kilala nya ang kanyang ina at kung ano ang kayang gawin nito, natatakot sya hindi para sa sarili kundi para kay Tiffany at Seohyun.

 

Lumipas ang ilang oras. Sa kwarto ay nanatiling tahimik at nag aalala si taeyeon, hindi nya alam ang kaniyang gagawin. Sigurado sya sa nararamdaman nya para kay Tiffany at wala syang pakealam sa mangyayari sakanya kung sakali pero natatakot syang ito ang maging dahilan para magulo ang buhay ng taong mahal nya.

 

*knocks*





 

*knocks*




 

Pagkatok ni Yoona sa pinto mula sa labas ng Kwarto ni Taeyeon.



 

"unnie...."






 

*ignores*





 

"is it still safe for  Seohyun to stay here?"

Nag aalalang tanong ni Yoona.




 

Tumayo si Taeyeon at saka binuksan ni ang pinto.



 

"of course ...."


 

Alam ni Taeyeon na nag aalala si Yoona para kay Seohyun dahil na din sa sinabi ng kanilang ina.

 

"geokjeonghajima....  Eonni won't let anything happen to them. *smiles to comfort yoona* Go and bring her home, kailangan ko din syang makausap."
 

*yoona anxiously nods*



 

Umalis si Yoona para sunduin si seohyun. Si Taeyeon naman ay di pa din maiwasan na mag isip.

Maya-maya pa ay dumating naman si Yuri at Jessica at naabutan nilang nakatulala si Taeyeon sa sala.



 

"yah Taeyeonah!" -Yuri

 

"Yah, kwaenchanha??" -jessica


 

Lumapit ang dalawa kay Taeyeon na halatang nag alala para sakanya.

"Sinabi samin ni Manager Han ang nangyari kaya nagmadali agad kaming pumunta dito. Bakit kasi hindi kayo nag iingat?"

Pagsermon ni Yuri sa kaibigan.

 

"yah Kwon Yuri, this isn't the right time to nag on her." 

"tss. *sigh* so pano na? Anong plano mo?"

Muling tanong ni Yuri.
 

"molla..."
 

"hindi madaling desisyon ang gagawin mo. Kaya pag isipan mo ng mabuti." -jessica

"ewan, hindi ko alam. Naguguluhan ako. "

"just do what would make you happy!" -yuri

"ano bang sinasabi mo? Hindi ganun kadali yon lalo na sa sitwasyon ni Taeyeon. We all know what her mom could do, this is not just about her own happiness."

Pag kontra naman ni Jessica kay Yuri.

"pero hindi ko kayang iwan sya.. Hindi ko kaya...  Iniisip ko palang nasasaktan nako, and she'll definitely be hurt too."

 

"Taeyeonah, listen...  *serious tone of voice* If you love her, and you truly care for her,I think you have to let her go." -jessica

"yah sicaya, jigeum museun maliya?? (what are you saying?)"
-yuri

"like what I've said, we all know what your is capable of doing, kaya mo ba syang makitang nahihirapan because of your own mom? Think of it."



 

Walang nakakaalam kung anong pwedeng mangyari kung ipipilit ni Taeyeon na sumalungat sa gusto ng kanyang Ina, pero sigurado silang hindi ito makabubuti lalong-lalo na para kay Tiffany.

Napabuntong hininga na lamang si Yuri, naisip nya din ang punto ng sinabi ni Jessica, habang si Taeyeon naman ay halatang nahihirapan at pinipilit pigilan ang pagtulo ng kanyang luha na napansin naman ni Jessica.
 

"Kaja. /jessica to yuri/"

"wae? She needs someone to talk to."
-yuri

"yah, neo paboya?? Tsk. She needs to be alone." 

Sambit ni jessica sabay senyas kay yuri na kailangan na nilang umalis. Wala namang nagawa si Yuri kahit na gusto pa sana nyang damayan ang kaibigan sa pinagdadaanan nito.
 

"Taeyeonah, love doesn't always mean keeping. Think of it."
 

Sambit muli ni jessica at saka lumabas kasama si Yuri.



 

Sa sobrang bigat ng nararamdaman ay di na napigilan ni Taeyeon ang lumuha. Mabilis ang pagpatak ng luha mula sa kanyang mga mata.
 

Hindi nya alam ang gagawin, natatakot sya sa mangyayari at para kay tiffany.

Mahirap para sakanya ang mag desisyon, ayaw nyang iwan si Tiffany ngunit alam nyang hindi makabubuti para dito kung ipagpapatuloy nya pa ang lahat.

 

Lumipas ang kinabukasan.

 

Lahat ng schedule ni Taeyeon ay kanselado ayon na din sa kagustuhan ng kanyang agency.

 

Hindi pa din lumalabas ng building si Taeyeon o kahit sa mismong unit nito, habang sa baba naman ng building ay halos hindi pa din nagsasawa ang mga reporters na maghintay para makakuha ng statement mula sakanya.


 

Nagpatuloy ang ganitong pangyayari sa mga sumunod pang araw.


 

Bagamat nagkausap na si taeyeon at seohyun tungkol sa kung nasaan at kung anong kalagayan ni Tiffany ay napagdesisyunan ni Taeyeon na ilayo muna ito para na din hindi na ito madawit sa issue.

Pinilit na madaliin ni Taeyeon ang mga papeles ng pink house, ipinalakad niya ito kay manager Han at doon ay kasalukuyan ng tumutuloy ulit si Seohyun kasama si Yoona. Si yuri at jessica naman ay madalas na bumisita doon para kamustahin ang kanilang kalagayan.

 

Lumipas pa ang ilang araw at tila nagbunga na ang paulit ulit na paghihintay ng mga reporters sa baba ng condo building.

 

Lahat sila ay nakatanggap ng text messages at email.





 

Sa mismong araw na 'yon ay nagpatawag ng press conference si Taeyeon paukol sa issue na hinaharap nito. Lahat ay nagmadaling mag ayos para magpunta sa venue.


 

[MEANWHILE AT NAMI ISLAND WITH TIFFANY]

Ilang araw ng walang balita si Tiffany kay taeyeon. Simula ng bumalik si Taeyeon sa seoul ay wala pang natatanggap na kahit isang tezt message si tiffany mula dito. 

 

Bagamat nag aalala ay nanatiling kalmado si Tiffany dahil na din sa pinangako nito sakanya na babalikan sya nito.
 

naisip ni Tiffany maglakad-lakad sa tabing dagat di kalayuan sa rest house. Maganda ang panahon kaya doon ay nagpalipas muna sya ng oras.

Habang naglalakad ay di nya maiwasang mapatingin kung saan saan.

Maya-maya pa ay napahinto sya ng mapansin nya na bukas ang gate papasok sa rest house. 

"eh?? Nakalimutan ko bang isara?? *tinatanaw ng mabuti ang gate*"


 

sya ng kaunti palapit habang pilit pa din na tinatanaw ang rest house.

"pero sigurado akong sinara ko yun paglabas ko... "

Sabi nya sa sarili..


 

Sa paniniwalang sigurado syang naisara nya ang gate ay pumasok sa isip ni Tiffany ang posibilidad na marahil ay bumalik na si Taeyeon.

 

Mula sa marahang paglalakad ay nagmadali itong tumakbo pabalik ng rest house ng nakangiti. Bakas sa mukha ni Tiffany ang tuwa dahil alam niyang tutuparin ni Taeyeon ang pangako nitong babalikan sya nito.

Ng makarating sa rest house ay napansin nya ang mga buhangin  sa sahig, senyales na may taong dumating. Lalong lumakas ang kutob ni Tiffany na bumalik na nga si Taeyeon.


 

Sinundan nya ang direksyon kung nasaan ang buhangin.



 

Bago pa man makarating ng sala ay iilang buhangin nalang ang nasa sahig.

"she's here...  *widely smiles* Taeyonah!!!!"

Malakas na sambit ni Tiffany sa pangalan ni Taeyeon.
 

Bakas sa mukha nito ang kasiyahan sa pagbabalik ni Taeyeon,






 

ngunit laking gulat nya sa kanyang nakita pagpasok nya ng sala.

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
shajanie
#1
Chapter 22: Sana maka update ka na soon author-shi...