Chapter 9- the Revelation

You are my life

 

That night Gerald did not leave Kim's side. He stayed to comfort hern and be there for her. Kim's mind was cloudy, she was not thinking clearly. All she thought about was Jake, opposite of what she felt during that afternoon. Matt and Mel were also there. They were talking to Kim to make her realize that Jake was noy the right guy for her

Kim:bakit ganun kayong mga lalak, ang hilig nyong manloko (crying)

Matt: Kim wag mo naman lahatin. Di naman kaming lahat manloloko eh.

Mel: oo nga naman Kim. Mali lang ang taong minahal mo.

Kim: Mahal na mahal ko sya mel eh.

Mel: Di lang si Jake ang lalaki sa mundi friend kaya tama na ang iyak.

Matt: Tumahan ka na Kim.

Gerald: Kim, tama na ha? there are a lot of guys out there. yung mas better pa sa kanya.

Kim: Ikaw naman Gerald! Bakit mo sya sinapak ha?

Gerald: Ako? Kim sinaktan ka nya.

Mel: KIm! wag mong sabihin si Jake pa din ang kakampihan mo. kanina lang parang naappreciate mo pa ginawa ni Ge para sayo.

Kim: Magulo utak ko nun, di ko maintindihan ang nangyayare

Mel: Kim naman! Nagpapakatanga ka na dun sa lalaking yun! Wag mong sisihin si Ge dahil tama ang ginawa nya!.

Kim: Dahil sa ginawa mo Ge! Baka di na ko kausapin ulit ni Jake! Bakit kasi nakielam ka pa kanina!!!

GErald: (naiinis) Ano bang gusto mong ginawa ko ha??!! hayaan kkong saktan ka nya?!!! Kim don't be stupid!!

Kim: Napakapakielamero mo kasi!!! Di naman ako kayang saktan ni Jake eh!!

Mel: Kim alam kong magulo lang isip mo! Pero tama na, nakakasakit ka na eh. 

Matt: Pare I think we should go. iwan na natin sina Mel dito. Clouded pa ang judgement ni Kim. Bukas na lang tayo magusap usap.

GErald: SIge, aalis na ko.

Kim: Tama! yan ang gawin mo! umalis ka sa harapan ko!!! Wala kang kwentang kaibigan!! 

Gerald: (napuno) walang kwenta??!! Ako?! naririnig mo ba sarili mo ha??!! Buong buhay ko Kim umikot lang sa pagkakaibigan natin!!! Umikot lang sayo!! Siguro nga ang mali ko eh, hinayaan kong ikaw lang ang maging buhay ko! KAya sorry kim kung naging walang kwentang kaibigan ako!!! Sorry kung minahal kita ng sobra sobra!! (crying) Mahal kita kahit ang sakit sakit na! Kahit na nagmumuka na kong tanga sa kakaasa na balang araw ako naman ang mamahalin mo!! Pagod na pagod na ko Kim eh, pero di ko kayang isuko ka!! I just.... (just turned around and left)

Kim: (shocked) Ge..........

Matt: Mel, kim susundan ko lang si Ge.

Mel: Ano ba tong nangyayari sayo Kim!

Kim: mahal ako ni Ge? (asking herself)

Mel: Oo! matagal na!

Kim: bakit di nya sinabi sakin MEl?

Mel: natakot eh, baka daw masira pagkakaibigan nyo, baka iwan mo sya. Kaso iniwan mo pa din sya.

Kim: Di ko sya iniwan  Mel!

Mel: Anong di iniwan! Hello!! sa Jake na yun ang umikot ang mundo mo! nakalimutan mo si Ge!! Friend di mo lang alam ang pinagdaanan ni Ge, pero kahit ganun, isang tawag mo lang sa kanya nandyan na agad para sayo. ganun ka nya kamahal Kim kaya wala kang karapatan na sabihin na wala syang kwenta. Ikaw lang ang naging pamilya nya dito. ikaw lang.

Kim: I'm sorry mel (crying)

Mel: wag ka sakin magsorry, kay ge ka dapat magsorry! 

Kim: alam ko.......

Mel: oh xa! matulog ka na dyan at magpahinga! bukas mo na ulit isipin yan!. g'night na! 

Kim: thank you mel ha?

Mel: oo na, oo na! tulog na.

That night kim could not sleep, she kept thinking about the words that Gerald said "minahal kita ng sobra sobra" "mahal kita kahit ang sakit sakit na" "Pagod na pagod na ko Kim eh, pero di ko kayang isuko ka". She didn't know what to do or what to say to him. She felt guilty because all these time she was happy, she did not notice or even think that she just threw away the friendship that Gerald was trying to protect. But now, she is going to make things right. 

The next day.. dismissal time.. Gerald was sitting at the pav staring into nothing when Kim approached him.

Kim: Ge.

Gerald: (was so lost at his thoughts, did not notice that Kim was already beside him) Kim.

Kim: I'm sorry.

Gerald: (sigh) wag mo na isipin yun, i'm sorry rin kung ginatungan ko pa yung nararamdaman mo. alam ko naman na gulong gulo ka ngayo. wag mo na isipin yung sinabiko, kalimutan mo na lang.

Kim: Sorry kung pinabayaan kita Ge, sorry kung kinalimutan kita. Di ko sinasadya (crying)

Gerald: (hugged Kim) ssshhhhh, tama na ha? Wag mo na isipin yun. okay lang yun. di mo na kailangna magsorry. di naman ako galit eh. tahan na

Kim: im really really sorry.

GErald; (looked her in the eyes) okay na, tama na. ayokong nakikita kang umiiyak. ano? gusto mo ba ng ice cream para bumumti na yang nararamdaman mo? (smiled at her)

Kim: lilibre mo ko? (acting like a child)

Gerald: oo naman. Lika na, wag ng iiyak ang bata ha?

Kim: Thank you ge ha?

Gerald: you are alaways welcome. Tara! Let's go na bago pa magbago isip ko.

Kim and GErald spent their day together talking about the times they were not together. They had alot of catching up to do. Gerald was feelling very happy because finally, he got his bestfriend back. Kim also felt the same, she knows that she has a lot to do to make up and to make Gerald forget the pain that she caused when she left Him. It was indeed a happy day for both of them.

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
TheArvie99 #1
pwede bang paki-update plese ... thank you
tatak_KG #2
Waaaaaaaaaaaah! Update please! I sooooooooo love this fanfic! <3 Thanks a lot! God bless!
keeegeee #3
wooowww!! that was too close!!
ISTORBO Naman ang MATMEL tandem..bwahhahaha

thank you sa update!!:kiss:
buang03 #4
Waaaaaaa. Kilig. Please update more!
KG4life #5
Ayieeee kilig :"> thanks sa update :)
preciousyang #6
plz!!next po.....nakaka miss kase sila e<br />
<br />
saan dito manlang ibuhus ang KIMERALD!!!
buang03 #7
Please update ka na. Waaaaaaaaaaaa..... Kaka Adik Kasi fanfic mo. :))
kimmy03 #8
kilignessssss.....thanks for this new year present update.....happy new year to u & to all readers.....
KG4life #9
Sweet :"> happy new year iamdianne :)