Chapter 23
You are my lifeThe next day, Gerald's mom arrived and found Kim sitting in a chair with her head sleeping in his bed. She woke kim up..
Mommy Vangie: Kim. Kimmy anak! wake up.
Kim: Tita? Kailan po kayo dumating?
MV: kakadating lang namin. sige na, magpahing ka na muna. Ako muna ang magbabantay sa kanya.
Kim: Okay lang po tita. Dito muna po ako
MV: Mel told me na hindi ka pa umuuwi, baka magkasakit ka na nyan. Pag nagising ang anak ko pagalitan pa ako at sabihin na hinayaan kita magkasakit.
Kim: (smiled) okay lang po ako.
MV: Are you sure? natawagan mo na ba daddy mo? Baka nagaalala na yun sayo.
Kim: Nakausap na po sya ni Matt, alam nya po na nandito ko.
MV: Oh sige, ikaw bahala.
Kim: (smiled)
MV: Iha I just want to thank you
Kim: (confused) Para san po?
MV: For making my son happy.
Kim: Nako! Dapat nga po ako nagpapasalamat sa kanya eh.
MV: Well, you dont know how happy he is. Alam mo bang tumawag sakin yan nung araw na pumayag ka na liligawan ka nya. Sigaw ng sigaw. Tuwang tuwa ng malaman na bibigyan mo sya ng chance.
Kim: talga po?
MV: oo, Nagpaturo pa yan gumawa ng siomai sakin, tinawagan ako ng madaling araw para lang mailuto nya ng maayos.
Kim: (teary eyed) I'm sorry tita kung nasaktan ko ang anak nyo
MV: Parte ng pagmamahal ang sakit kaya dont say sorry kasi diba atleast natuto ka. Ang mahalaga is napapasaya mo ang anak ko.
Kim: (hugged MV) Thank you tita.
MV: Welcome.
Kim: asan nga po pala sina tito Randy?
MV: May inaayos sa trabaho. alam mo naman ang tito mo basta tungkol sa trabaho, kahit ano igigive up.
Kim: Eh si Ken po?
MV: nasa bahay nagpapahinga. Actually naawa nga ako sa mga anak ko lalo na kay gerald
Kim: Huh? Bakit naman po tita??
MV: Hindi mo ba napapansin na ako lagi ang tinatawagan at kinakausap ni Ge?
Kim: Bakit nga po pala? ano po nangyari sa kanila ni Ge?
MV: Nung nagsisimula pa lang kami sa negosyo sobrang close ng magamang yan. Hindi mo mapaghiwalay. Lahat ginagawa nila magkasama. Ang paborito nilang gawin eh magbasketball. Kaso nung nagsimula ng lumaki yung kompanya, hindi na masyado nagkakasama ang magama. Lagi na lang sya nangangako kay ge. Makikita mo si gerald na naghihintay sa labas ng bahay hanggang gabi pero di pa rin dumadating ang daddy nya. Hanggang sa sumuko na sya sa kakahintay. Di ko na nga matandaan kung kailan huli silang nagusap eh. Kawawa nga anak ko.
Kim: Bakit kaya di naikwento sakin ni ge ito.
MV: Siguro ayaw nyang malungkot ka dahil sa kanya. Malungkot kasi sya nun eh at ikaw lang nagpapsaya sa kanya.
Kim: Sana gumising na po sya.
MV: Gigising din sya iha. wag ka magalala. Iha, pwede ba kita maiwan sandali? Bibili lang ako ng makakain sa canteen?
Kim: Okay lang po tita. Ako po muna bahala sa kanya.
MV: Thank you iha, May gusto ka bang kainin?
Kim: Okay lang po ako.
MV; Oh sige, Maiwan muna kita.
Kim: Okay po
Comments