At Gerald's condo..

(knocking)

Ge: Walang tao! (shouting)

(knocking)

Ge: (opened the door) Ano bang kai?.. Kim?

Kim: (went in) We need to talk.

Ge: Tungkol saan? May problema ba yung project natin?

Kim: (looked at Ge) Yung project wala, tayo meron.

Ge: Ano ba nangyari?

Kim: Tell me honestly ge, bakit ka umalis noon?

Ge: (sigh) Sinabi ko na sayo, kailangan ko pa bang ulitin?

Kim: Sinungaling ka! (teary eyed) 

Ge: What do you want me to say Kim?

Kim: Yung Totooo! DI ba nagkasakit ka? Nagcancer ka di ba?

Ge: Sinong nagsabi sayo? Si Rachel ba?

Kim: It doesn't matter kung sino nagsabi, bakit hindi mo sinabi sakin?

Ge: I tried telling you remeber? Pero ayaw mo makinig! Inisip mo na may ibang babae ako!

Kim: Kahit before nung pangyayaring yun alam mo na yung tungkol sa sakit mo Ge! You should'vet told me!

Ge: THen what? Pareho lang tayong mahihirapan! Masasaktan ka lang! Pinili ko lang ang mas nakakabuti sayo!

Kim: How dare you make a choice for me! And how sure are you na yun yung tama para sa akin?! Hindi mo ko binigyan ng chance!

Ge: Chance?! Chance for what?!

Kim: Chance to be there! Chance to take care of you! Pwede ka nung mamatay Ge!

Ge: Exactly my point! I couldv'e died! Sasayangin mo lang ang oras mo noon sakin dahil walang kasiguraduhan na mabubuhay ako! I gave you the chance to be happy!

Kim: Sayang? Alin ang sayang Ge? Yung mga oras na dapat kasama kita? Hindi sayang yun! Nandun sana ko nung nahihirapan ka, tuwing nasasaktan ka hinawakan ko sana yung kamay mo! Masakit ang makita kang ganun but it was worth it dahil kasama kita! Bakit di mo binigay sakin yun?!

Ge: Dahil hindi ko kaya! (crying) 

Kim: Hindi kaya?! Ang alin?! Alin ang hindi moo kaya?!!

Ge: Hindi ko kayang makita kang nasaasktan at nahihirapan ng dahil sakin! Hindi ko kaya yun!! 

Kim: Pero bumalik ka diba?! Why didn't you tell me?!

Ge: May sariling buhay ka na Kim! What was I supposed to do?! I was too late! Boyfriend mo na si Xian nun! Ayoko na guluhin yung buhay mo!! 

Kim: Kung alam ko lang yung totoo!! Kung sinabi mo sakin yung totoo wala na siguro lahat toh!!

Ge: Wala ng silbi ang pagusapan natin toh Kim!! You have your own life! Nakaraan na toh! Wag na nating balikan! It doesn't matter anymore!

Kim: It matters to me!!

Ge: Bakit?! Dahil nakokosensya ka?!! Naguiguilty?!! Bakit Kim?! Ha??! (crying hard)

Kim: DAHIL MAHAL KITA! MAHAL NA MAHAL KITA GE!! (sobbing)

Ge: (rush to her and hugged her tight) Im sorry! Im so sorry Kim! Hindi ko sinasadya! 

Kim: I'm sorry too (sobbing)

Ge: I love you so much! (looked at her) 

Kim: (looked at ge) MAhal din kita! Mahal namahal!

Ge: (smiled then slowly neared his face to hers until their lips met and they kissed passionately) ( after the kiss, he gigled) 

Kim: Anong nakakatawa? (wipinh her tears)

Ge: Ikaw! 

Kim: umiiyak na nga ko pinagtatawanan mo pa ako

Ge:hindi naisip ko lang na patay na patay ka pa din sakin (smiled)

Kim: (gigled) Sobra! (hugged him tight) Sobrang patay na patay ako sayo

Ge: (gigled) Okay na tayo?

Kim: Hindi pa

Ge: What? Anong gusto mong gawin ko?

Kim: Basta! 

Ge: (smiled) SIge! Babawi na lang ako.

Kim: (smiled) good!

Ge: Kimmy?

Kim: Ano?

Ge: Pwede bang dito ka matulog? 

Kim: (raised an eyebrow) Bakit?

Ge: Gusto lang kita mayakap buong gabi. Promise! Behave ako! I swear!

Kim: pagiisipan ko.

Ge: (puppy eyes) Please!!

Kim: (sigh) Sige na nga! Basta behave ka!

Ge: Opo! Promise! (smiled) Baka nga ako pa gapangin mo eh!

Kim: (pinched his tummy) Ang kapal!

Ge: Aray! Parang nagjojoke lang eh! 

Kim: (smiled) I love you! (wrapped her arms around his neck)

Ge: (wrapped his arms around her waist) I love you too! (kissed kim) (Smiled) Lika na tulog na tayo.

Kim: Okay (smiled)