"Exo-M Lideri Kris sebebi açıklanamayan sağlık problemleri nedeniyle yoğun bakımda."

Haber başlığı şirketin toplantı odasının büyük ekran televizyonunu süslerken geri kalan 11 üye olanların şaşkınlığını atamamış bir şekilde odanın dört bir tarafına dağılmıştı.

"Hayır, bizi gerçekten bırakıp gitmeyecek değil mi?" Baekhyun yaslandığı duvarda yere kadar çökmüş dizlerine sarılmıştı. Luhan yavaşça yanına eğildi ve yere oturup onun sırtını sıvazladı. "İyi olmasını umacağız ve kötü ihtimalleri düşünmeyeceğiz."

Baekhyun başını iki yana sallarken odadaki adım sesleri 11 kişinin de dikkatini çekmiş o anlığına Baekhyun'un gözünde yalnızca uzun boylu bir siluet olan Chanyeol adım seslerinin sahibine yaklaşmıştı.

Kimsenin duyamayacağı bir tonda fısıldadı. "Aramızda en çok etkilenen o. Senden başkası iyi gelemez."

Oda yavaş yavaş boşalırken Baekhyun bedenine sarılan kollara tutundu ve yüzünü saklamak adına bedenini ona yasladı. "Noona..."

"Baekhyun?" Sıcak bir kucak, sıcak bir gülümseme ve kuş kadar hafif bir öpücük Baekhyun'un sakin bir nefes almasını sağladı.

"...Sence, bizi terketme hakkını kendinde nasıl görebiliyor?"

Baekhyun'un meraklı mırıltısı masum ancak umutsuz bir tona sahipti. Taeyeon biraz geri çekildi ve onun yüzüne baktı. "Kris bunu isteyerek yapmadı, bunu sana düşündüren ne merak ediyorum."

Baekhyun sessizce onun gözlerine bakmaktan vazgeçip göz bebeklerini aşağı kaydırmıştı. "S-sahneye çıkmamı istiyorlar-"

"O sahneye çıkıp Kris'in seninle gurur duymasını sağla Baek." Taeyeon hızlı ve sertçe konuştuğunda Baekhyun'un bakışlarını yeniden kazanabilmişti. "Biliyorum. Bir üye uzaktayken sahneye çıkmak zordur, bunu anlıyorum. Ancak benim için, önemli değilsem de onun için yap."

Bu küçük konuşma Baekhyun'un kalbinin bir kelebek gibi hızlanmasını sağladı. Başı belli belirsiz aşağı yukarı hareket etmişken sıkıca karşısındaki bedene kollarını sarıp başını omzuna yaslamasını sağladı. Bu kez teselli eden taraf Baekhyun gibiydi.

"Kris hyung geri dönecek."