"Noona, yanımda olmasaydın nasıl hissederdim biliyorsun değil mi?" Baekhyun kocaman gülümsedi ve kolunu onun omzuna atarak kendine yaslanmasını sağladı. Gündüz buluşmaları dikkat çekerdi, gecenin bu vakti yurtta buluşmaları da dikkat çekerdi. Yine arabayla yıldızları seyretmeye gittikleri tepeye gelmişlerdi. İnsanlar çevrede olmadan özgürce konuşabilmek belki de ilişkilerinde en sevdikleri aktiviteydi. "Yine de bana oppa demeni ve benden güç kazanmanı da dilerdim."

Kıkırdamaya başladığında Taeyeon onu bacaklarından dürtmüş ve dişlerini sıkarak mırıldanmıştı. "Oppayı rüyanda göremezsin Baekhyun-ah!"

Baekhyun aniden durgunlaştı ve sabit bir noktaya bakmaya başladı. Duruma alışık olsa bile bu Taeyeon'u korkutuyordu, her zamanki gibi.

"Noona, bizi neden bıraktılar?" Baekhyun mırıldanırken Taeyeon içinden korkuyla yine olacakları geçirdi.

Baekhyun aylardır kabullenemiyordu.

Kris'in cenazesinde hıçkırarak ağladığından beri kabullenemiyordu.

Birçok doktor, onun kendi kafasında kurduğuna inanmak istediği konusunda hem fikirdi. Luhan ve Yifan'ın öldüklerini kabullenmek yerine onların uzakta olduğuna kendini inandırmayı başarmış, gerçeği unutmuştu.

"Şunu yapma Baekhyun." Taeyeon sertçe mırıldandı ve geri çekildi.

Korkutucuydu evet. Yalnızca Baekhyun böyle düşündüğü için değil, sapasağlamken tek gecede yoğun bakıma giren Yifan ve kasıtlıca merdivenlerden itilen Luhan yüzünden korkutucuydu. Aylardır tuhaf bir şekilde kaybolan hademeler ve stilistler yüzünden korkutucuydu. Taeyeon büyük bir oyunun içinde gibi hissediyordu.

"Biliyor musun Noona? Buluştuklarını duydum, sence doğru mudur?"

Taeyeon dolan gözlerini silip dudaklarını dişledi. "Elbette buluşmuşlardır. Daha iyi bir yere gittiler."

Baekhyun sinirle ayağa kalktı ve başını kütletti. "Havası buranınkinden 10 kat kirli bir yer nasıl buradan daha iyi olur?" Elbette Çin'e döndükleri için onlara kızgındı. "Hiç mantıklı değil, biz Exo olarak devam etmeye söz vermiştik."

"Onlar öldü, hayır, öldürüldü Baekhyun!" Taeyeon sesini yükselttiğinde Baekhyun sustu ve dikkat kesildi. "Kabul et artık.. lütfen."

Hayal kırıklığı bedeninin tüm köşelerine yayılırken Baekhyun yeniden oturdu. "Sen de diğerleri gibi yapıyorsun, onları öylece silip artık yoklar gibi davranırsak her şey düzelecek sanıyorsunuz!"

Sessizlikte bu kez genç adamın sesi yankılandığında Taeyeon da ayağa kalktı ve aniden ona sarıldı. "Sakin ol Baekhyun. Seni seviyorum ve üzülmeni istemiyorum."

Baekhyun derin nefesler alırken ellerini yavaşça onun sırtına çıkardı. "Ben de seni seviyorum. Onları sevdiğim gibi ama biraz farklı."