Five weeks. 

Five weeks na ang nakakalipas simula nang makausap nila Seulgi si Saeron. Nang araw na iyon, minarapat ni Irene na makausap ito ng silang dalawa lamang. Pagkatapos n'un ay nagkikita na sila tuwing biyernes ng hapon. 

Tuwing nagtatanong naman si Yeri sa kanyang ate ay sinasabihan lang siya nito na magtiwala at maghintay. 

"Trust me on this Yeri. Trust Saeron."

So, maghintay daw. Kaya dun na tayo sa mahaharot na oldies. Maraming ganap sa kanila. 

Tulad nalang ngayon, hindi maipinta ang mukha ni Sooyoung dahil sa kanyang nakikita. 

Bilang isang expert sa pag cut ng class, umawra nanaman ito at ang tungo niya ay sa auditorium. 

Nabalitaan niyang may bagong pa-audition muli sa Club Vocal kung saan Vice President si Wendy. 

Tamang tama ang dating niya dahil magsisimula pa lang ang mga ito. 

Ang ganap ay mag peperform muna ang President at Vice nang kanilang song choice bilang opening number. 

Ang dapat mauuna ay si Seunggyu (tama ba ito? Yung sa infinite) dahil siya ang President pero dahil likas na gentleman siya ay pinauna na niya si Wendy. And also because may gusto siya dito. 

She performed "who you are" by Jessi J at hindi malaman ni Joy kung ano ang pupurihin. 

Boses ba? Yung facial expression nya while performing? Her hand gestures? Hindi niya alam. 

She's so inlove with her. 

Hindi niya namalayan na tapos na pala ito sa pag-awit nang biglang magpalakpakan ang mga mag o-audition. 

"Thank you! Up next is our President!" Umakyat ito sa stage saka kinuha ang iniaabot na mic ni Wendy. 

Everything was fine hanggang sa magsalita ito. 

" Ang kakantahin ko ngayon ay dedicated para kay Wendy dahil paborito niya ito." malapad ang ngiti nito at kasabay ng malakas na hiyawan, natanaw nya ang tumatawang si Wendy. Nahagip niya rin ang namumula nitong pisngi. 

'Oh you like that huh?' 

Nanggagalaiti na si Sooyoung sa kanyang kina-uupuan. Sobrang saya ng lahat habang umaawit si Seunggyu. At isa na dun si Wendy. 

Nang matapos ang awitin ay isa-isa nang nag-audition ang mga students. Lahat ay pwedeng sumali. Pina excuse naman ng club ang mga ito. 

At tignan mo nga naman. Magkatabi pa ang dalawa habang nagbubulungan. 

Titig na titig lang siya sa mga ito hanggang sa matapos na ang audition. 

"Meron pa bang hahabol?" Tanong ng adviser ng club. 

Hindi na nag atubili si Sooyoung at mabilis na tumayo at lumapit. 

Nagulat ang marami. Bukod sa pula ang buhok niya, hindi kasi sumasali sa mga ganito ang dalaga. 

Oo sikat siya. Nananalong Ms. Smtown last year. Sinong di makakakilala diba? 

"Sooyoung? Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Wendy. Napatayo pa ito at nilapitan siya. 

"Mag-o-audition, bakit? May problema?" Napakamot lang sa ulo ang vice. 

"Wala. Eh kasi nagchat ako sa gc kung may gustong manuod tas sabi mo busy ka." Nakayuko nitong paliwanag. 

Nalungkot talaga siya nang walang gusto manuod na mga kaibigan niya lalo na nang tumanggi ang crush niya. 

"Andito na nga ako diba? Pinanuod kita kanina." Pagkasabi niya nun ay umakyat na siya sa stage. 

"Pangalan mo, anak?"

"Joy Park Sooyoung."

"Pangalan ng kantang aawitin?" 

"Ang paboritong awitin ni Wendy Son Seungwan." Nakatingin lang sya sa dalaga habang nagsasalita.

Sari-sari ang reaksyon ng mga manunuod. Ibig sabihin ay aawitin niyang muli ang inawit kanina ni Seunggyu. 

"I'm going to make sure na itong version na ito lang ang gugustuhin mo hanggang sa magsawa ka." 

Pagkatapos niyang umawit at palakpakan ay nilapitan niya ang kamatis na si Wendy at hinalikan ito sa pisngi. 

"Court me." 

At hindi nga siya nagkamali. Dahil simula nang araw na iyon ay hindi na naalis sa isip ng vlogger ang boses niya. 

And the courting began. 

*

NEXT! 

Eto na ang pinakahihintay. 

Well not really. 

Mag isang nakaupo si Seulgi sa isa isang vacant room. Tahimik lang ito habang gumuguhit. Isang bagay na hindi mawala sa isipan niya. 

Walang silang klase sa period na iyon at napagpasyahan niyang magtungo sa bakanteng kwarto upang malayo sa ingay ng kanyang mga kaklase at lara maiguhit ang bagay na hindi siya pinapatulog. 

Tutok na tutok siya sa ginagawa kaya hindi niya namalayan na may kasama na pala siya sa nasabing silid. 

At papalapit na ito sa kanya. 

Ang balak na gulatin ang oso ay napalitan ng sariling pagkagulat ng makita nito ang ginuguhit na larawan. 

"OH MY GOD! YOU'RE DRAWING ME ?!" Nagulat si Seulgi at napasigaw na ikinagulat naman pabalik ng isa. 

"I-irene?! Anong ginagawa mo dito?" Pareho na silang namumulala. 

"Why are you drawing that!"

'I did not expect this.'

Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya. 

Magugulat? Magagalit? Mahihiya? O baka matutuwa? 

"Hindi ka ! Look!" Iniharap sa kanya ni Seulgi ang ginuguhit at hindi nga sya nakahubad. May undergarments siyang suot. 

"That's not the point! Why are you drawing me like that?" Sigaw ni Irene.

"Kasi hindi ko makalimutan!" Sigaw ni Seulgi pabalik. 

Gulat na gulat si Irene. 

"It was bugging my mind! It's been months pero nasa isip ko pa din."

"I'm not a ert kung yan ang iniisip mo." 

"Nagsisimula pa lang tayong magkaroon ng mutual understanding at ayokong isipin mo na katawan lang habol ko. I genuinely like you." Napabuntong hininga siya.

"I just thought na pag ginuhit ko yan, mawawala na sa utak ko."

"I'm so sorry for that day. It was never my intention to on you or anything. If it bothers you, itatapon ko nalang." pupunitin na sana niya ang larawan nang pigilan siya ng nakakatanda.

"Hwag!" Pigil niya sa kamay ng oso. 

"I'm sorry. Akala ko lang..." tinignan niya si Seulgi at makikita sa mukha nitong nasaktan siya. 

"I'm so sorry Seulgi." Niyakap niya ito. 

"I'm not a ert." Seulgi mumbled.

"No. You're not. I'm so sorry, Seulgi." She really ed up huh?

"Finish it." Pagkuwa'y bulong ni Irene. 

"Ha?" 

"Finish the drawing." Kumalas siya sa yakap saka tinignan ng mabuti ang larawan. 

Shade nalang ang kulang at patapos na ito. Napaka realistic ng gawa ni Seulgi. 

"Sasabihin ko sana kanina how good you are kaya lang nagulat ako nung nakita kong ako pala ang ginuguhit mo but I was wrong. You're amazing!" 

"Are you sure? Hindi ka ba maiilang?" paalala ni Seulgi. 

"Nope. I like it." Hinarap niya ulit si Seulgi. 

"I'm really sorry." 

"Ayos lang. Sorry din kasi walang consent ang pagguhit ko sayo ng ganito." 

"Basta finish it and give it to me. Ilalagay ko yan sa kwarto to ko." nakangiti na sila pareho. 

"Narcissist!" tukso ni Seulgi. 

"Bwisit ka! Gusto ko lang ipagmalaki yung artwork mo!" 

"Sabagay maganda ang model ko." Napatawa silang pareho. 

"Irene." Mahinang tawag ni Seulgi. 

"Yes?" 

"Free ka ba this Saturday?" she asked. The bear ing aSKED!

"I think so?" May bahid ng panunuksong sagot ng isa. 

Napanguso tuloy ang oso. 

"Yes, you can take me on a date." inunahan na niya ang oso saka pinisil ang pisngi nito. Natigilan ang oso.

Tumayo na siya at inayos ang nagusot na palda. Hindi pa din gumagalaw ang oso. 

"Huy!" pukaw niya sa atensyon nito. 

"Ha?" 

"Sunduin mo ako ng 8 am. Hwag kang male-late okey?" 

Nang makalabas si Irene ay may narinig syang malakas na hiyaw sa loob. 

Isa lang ang ibig sabihin n'on. May masayang oso.