Dolunay yaklaştığı için bu aralar rahat uyuyamıyorum.. Kanımdaki enerji tavan yapmış durumda. Erkenden kalkıp internette biraz araştırma yaptım. Bir sonuç elde edemeyeceğimi biliyordum ama denemekten bir şey kaybetmezdim. Elimde sadece annemin ismi ve eski bir resim var.. Lee Sae Young.. Saatime baktım biraz daha oyalanırsam okula geç kalacaktım. Hazırlanıp çıktım evden. Dün tanıştığım bir kaç arkadaşa selam verip yerime oturdum. Sehun'dan tarafa bakmamaya dikkat ederek. Öğle yemeğinde sıra arkadaşım Kai ile birlikte yemekhaneye gittim. Kai uzun boylu,esmer ve kocaman dudakları olan bir insandı. Sezgilerimde yanılmıyorsam -ki asla yanılmam- sınıfın diğer köşesinde oturan Kyungsoo ile aralarında bir şey var. Burada kısa süre kalacak olmam arkadaş edinmemi engelleyemez değil mi?? Sanırım arkadas canlısı olmam annemden gelen bir özellik. Kurtlar yalnız takılmayı sever ama benim etrafımda hep insanlar vardır. Ah.. Iste başlıyoruz.. Sehun bana doğru hızlıca yürüyor . Heyecandan kalbim hızlandı . Ona sert davranmalıyım ki korktuğumu anlamamalı . Cesur ol Luhan . " Merhaba oh sehun. Ne zaman geleceğini merak ediyordum . " " Ne ? ! Adımı nerden biliyorsun ? " " Ailenizin namı bütün dünyaya yayılmış durumda . Adını bilmem değil , bilmemem garip olurdu . " Kalbim her an ağzımdan çıkabilecekmiş gibi hissediyorum . Ne olduğunu anlamadan bileğimden yakaladı ve yemekhanenin dışına çıkardı beni . " Ne yaptığını sanıyorsun ? Elimi bırak ! " diye bağırdım . Canımı acıtm