Onu gördüm!! Avlanmaya gittiğim sırada onu gördüm! Ay ışığının altında parlıyordu. Mücevher gibiydi. Parıltısı çok sürmeden biçimlenmeye başladı.Değişiyordu... Kestane rengi saçlarının yerinde kestane rengi tüyler vardı şimdi.. Patisini yavaş yavaş yere sürerken küçük bir uluma çıktı ağzından. O bir -Kurt Adam-.. Tabii ya!! Anlamamış olmam normal değil mi? Daha önce hiç kurtlarla tanışmadım. Düşmanımla neden tanışayım ki? Nefret dolu bakışların nedenini şimdi anlıyorum.. Varlığımı farketmeden oradan uzaklaştım. Eğer farkederse muhtemelen kavga ederdik. Açtım ve bir kavgayı kaldırabilecek enerjim yoktu. Issız sokaklardan birine vardım. Şanslıysam kendimi doyurabilirdim. Bingo! Bir evsiz! İğrenç kokuyor ama yapabileceğim bir şey yok. Her zaman lezzetli yemekler bulamıyorum. ~ Açlığımı giderdikten sonra tekrar ormana döndüm. Luhan gitmişti. Kahretsin! Onunla konuşabilmek için bir gece daha beklemeliydim.. Erkenden sınıfa gittim. Luhan ortalarda yoktu. Kokusunu da alamıyordum. Geçen gün gördüğüm esmer çocuk burdaydı. "Hey. Luhan'ın nerde olduğunu biliyor musun?" "Kendini iyi hissetmediğini söyledi. Bir kaç gün gelemeyecekmiş. Neden??" "Evini biliyor musun? Onu görmem lazım." Adresi alır almaz evine gittim. Yalnız yaşıyor olmalıydı başka birisinin kokusunu alamıyordum. Zorlanmadan kapıyı açıp içeri girdim. Her taraf kan içindeydi! Luhan ise salonun ortasında öylece yatıyordu. Lanet olsun! Hemen yanına gidip onu kucağıma aldım. En yakın koltuğun üzerine yatı