Yine bu lanet okulda lanet olası insanların arasındayım. Ben, türümün sayılı safkanlarından Oh Sehun neden aciz insanoğluyla aynı ortamda bulunmak zorundayım hiç bir fikrim yok. Etraftakilerin bakışlarına aldırmadan en arkadaki sırama oturdum. Her zaman aynı tantana.. Ne zaman bana böyle aç gözlerle bakmayı kesecekler merak ediyorum. Insanların sesi,kokusu,görünüşleri hatta düşünceleri beni deli etmeye yetiyor. Öğretmen içeri girdiğinde herkes üzerimdeki bakışlarını cekti. Farklı bir koku algılamamla gözlerimi öğretmenin yanındaki çocuğa diktim. "Günaydın çocuklar Luhan bugün Çin'den okulumuza transfer oldu. Kendini tanıt ve boş olan bir yere otur Luhan." "Uhmm.. Merhaba ben Luhan. Tanıştığımıza memnun oldum." Kulaklarımı tırmalayan o incecik sesiyle konuştu ve iki sıra önümdeki boş yere oturdu. Ders boyunca onu izledim ve kokladım. Kesinlikle insan değildi. Ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu. Vampir olsaydı tanırdım. Zilin çalmasıyla kendime geldim. Bütün günü onu izleyerek mi geçirdim? Aferin Oh Sehun! Inanılmazsın! Sınıftan çıkıp eve gidebileceğim boş bir yer aradım.. Saniyeler sonra evimdeydim. Hızlı adımlarla abimin odasına gittim. Belki bana yardımcı olabilir.Ne de olsa benden tecrübeli. "Chanyeol, müsait misin?" "Evet. Sorun ne Sehun?" .....