Pagka pasok ko sa kwarto ko, gustong lumabas ng luha ko. Pero pilit kong pinipigilan. Ayoko ng ganito. Dapat maayos ko na to. As soon as mag bati kami dapat wala na ako feelings sakanya. Mataas ang pride ko pero para sakanya bababaan ko na.

Nang maka higa na ako sa kama, tinext ko na sya.

“Jeongmin oppa? Are you still awake? Mianhae I called you babo. I don’t know what pops into my mind. I’m really sorry”

Pagka send sakanya ng message, may pumatak nang luha sa mga mata ko. Anubeyen!! Ganito ba ako kababaw? Nakakainis! Grrr!!

Gusto ko sumigaw pero hindi ko magawa kaya nag takip nalang ako ng unan sa muka ko at duon sumigaw..

“Aaaaaaaaaaahhh!!! I htnmsm uods Jengmininhh!!!”

(I hate you Jeongmin)

After 5 minutes, wala parin syang reply. Nagalit nga yata sa pagsabi ko sakanya na babo sya.

“Jeongmin oppa? Are you still awake? Mianhae T^T”

Wala pang 2 minutes kong nasend sakanya yun, bigla na syang tumawag. Hala! Tumatawag sya. Eh umiiyak ako eh. Aby tama muna sa kakaiyak. Dapat matino boses mo. Tahan muna.Tahan.

*ehem! Ehem!*

“yeoboseyo oppa?”

“..............”

“yeoboseyo? Jeongmin oppa are you there?” walang sumasagot.

“Jeongmin oppa, if you’re there, mianhaeyo”

Wala parin nag sasalita. Baka naman tulog na to. Nadial lang # ko. Mas okay na to. Masasabi ko na lahat.

“Oppa, are you sleeping already? I’m really sorry I called you babo. I didn’t mean it. I don’t know why I suddenly got mad at you. Maybe I’m jealous or PMS-ing. You don’t need to know that meaning. Hope you forgive me. I’m sorry. Jalja~”

Nung ibababa ko na, biglang may nag salita.

“Aby”

“Hello? Jeongmin oppa. Are you awake? Did you hear what I said?” sunod-sunod kong sinabi. Nakakainis naman. Gising pala sya. Napaka tanga ko.

“Yes. Awake. I heard it”

“Aish~ I hate you!” mahina na pasigaw kong sinabi.

“You hate me? Ok. Annyeong!”

(jalja – sweet dreams/goodnight)

“Wait Jeongmin oppa--! Andwae!”

“Ung?”

“I’m really sorry” waaaah! Sobrang baba na ng pride ko. Nakakainis! Tapos sya hindi man lang nag ssorry dahil nasaktan nya damdamin ko. Nakakainis naman yan! Pero atleast malinis na konsensya ko nakapag sorry na ako.

“Neh. Gwaenchanha. Why jealous?” Jealous? Anong pinagsasabi nito?

“Jealous? Nugu?” tanong ko.

“You said you’re jealous why you are mad. Now why jealous?” kahit tabingi pa english neto, naintindihan ko point nya. May nasabi ba akong nag seselos ako? Di ko alam. If ever man, tanga ko talaga! Penge ngang martilyo.Pupukpok ko lang sa ulo ko.

“Me? Jealous? Uhhh..” ano ba dapat sabihin dito? Hindi sya umiimik. Hinihintay nya lang ung sagot ko.

“Jealous. Uhhh.. oh, oppa, it’s already 1:30 in the morning. Go to sleep already. I also have classes tomorrow. You don’t have right? Because you have schedule tomorrow?” waaaah! Sana lumusot ako.

“Neh.I will not go to school. But why jealous?” ay taena naman oh! Talas ng memory mo dude ah!

“I don’t know too. Don’t ask why. Go to sleep” di ko talaga sya masagot sa tanong nya.

“Is it because of LeeJin?”

“LeeJin? Who is she? I don’t know her. Mianhae”

“the girl I talked to earlier” explain nya. Ah! Yun pala ung bruhang yun! Ang panget ng pangalan nya, kasing panget nya! Wahaha. Bitter ba?

“Aaaah! Haha. No no. Why would I?” tsk. Napaka plastik ko.Oo na! Nag selos na ako sakanya pero hindi ako aamin sayo kasi mahal mo diba?

“Ah ok. Aby, I’ll call you dongsaeng okay?” dongsaeng? Bakit? Ano naman nakain nito?

“Uhm. Wae?”

“You calling me ‘oppa’. I call you dongsaeng. How old are you?”

“I’m 18 international age. 19 Korean age. You are 3 months older than me” sagot ko.

“Mwo? 18? But you are too small. I thought you were only 13” tengene ka Jeongmin! Manlait pa. May 13 y/o bang college na? Tanga mo!

Madami pa kami napag usapan na kung anu-ano. Hindi namin namalayan na 2:30 na pala at may pasok pa ako kaya ayun. Nag end na. Bati narin kami. Ang gaan sa pakiramdam wala na ako problema. I think?

Napag usapan din namin ung “LeeJin” na yun. Tama si Mae, sya nga yung girl sa fact nya. To be honest, nasaktan ako.Ni hindi nga ako nakapag salita nun eh. Akala pa ni Jeongmin nakatulog na ako. Masakit talaga pero dapat tanggapin. Langit sya, lupa ako. WOW! Ang drama ni ateng!

Like I said earlier, once na magka bati na kami. Ititigil ko na tong nararamdaman ko. Just in a right time. Di ko sya makikita sa personal ng 4 days dahil busy sya. Makakapag move on ako.Akala mo naman kung sinong may karelasyon eh. Move on pang nalalaman? MALANDI! :D kung pwede lang bigyan ng “cheesy pick up lines” to, ginawa ko na.

                                                **********

(maikli lang po ung chapter na to. sorry. may nagbabasa po ba jan? I guess wala. HUHU)