This is the day. Comeback na nila. Nag paalam naman ako ng matino kay mama, ate Jenny at Mr.Park. Sinabi kong manunuod ako ng M! Countdown, pumayag naman basta once in a week lang daw ako dapat umabsent. One hour pa bago kami magkita-kitang tatlo sa may entrance ng school pero umalis na ako ng bahay, 45 minutes ang byahe eh. Since atat ako, kahit wala pang 1pm, tinawagan ko na si Mae. Tinanong ko kung nasaan na ba sya.

 

“malapit na ako. Siguro saktong 1 nanjan na ako. Eh si Jeongmin oppa, nanjan na?” sagot nya.

“Wala pa nga eh. Baka pa VIP haha” biro ko.

“Tawagan mo. May # ka naman eh. Sige na see you later bye!” sabay baba. Ganito ba talaga dito? Hindi aantayin mag bye ung nasa kabilang line? Bastusan?

 

Teka. Tatawagan ko?

*dug.dug.dug,dug*

Hay naku ! eto na naman puso kong akala mo hinahabol ng aso. Pindutin ko na ba ung ‘dial’? Kinakabahan ako ah.

 

Dialling..

Jeongmin oppa~♥

 

*~ Nan wonhaneun love style (love style). Nae-ga dwaeh-jul-ke now now now. Na keuttae keuttae majchwo (majchwo), kkok keureon saram dwaeh-jul-ke. We’re high we’re right we’re high we don’t stop. We’re high we’re right we’re high we don’t stop. We’re high we’re right we’re high we don’t stop. We’re high we’re right we’re high we don’t stop ~*

 

Nakaka ilang rings na, hindi pa sinasagot. Dalawang beses na natapos ringback tone nya, no answer parin. Nasaan kaya yun? Text ko nalang nga.

 

“Yo! Jeongmin oppa. Where are you? I’m already here”

 

Habang nakatayo nag aantay, pati reply wala din.

 

“Ah! Pusa si Jeongmin!!” napa sigaw kagad ako ng may parang kumagat sa legs ko. Akala ko aso, pagka tingin ko si Jeongmin pala na ginamit ung kamay pang hawak sa legs ko tapos kasama pa nya ung ‘Boyfriend’ members. Kainis talaga to. Hilig mang gulat eh.

 

“You say my name again. What did you say?” nacurious nyang patanong.

“Uhh. I just said you’re too lousy. I’ve been waiting for you” syempre sinungaling ako. Ayoko sabihin na nasabihan ko syang pusa noh.

 

“Ah. Mianhae. This is my group” pakilala nya sa mga kasama nya. Yung kambal kagad naka agaw ng atraksyon ko. Masyado sila matangkad. Nag muka na akong dwende.

 

May sinabi sakanya ung isang lalaki na blondy ang buhok, leader yata to. Nakalimutan ko na sa info na nakita ko eh. Hindi ko sila naintindihan kaya naka tingin lang ako sa kanila na parang “what-are-you-saying” face.

 

“Annyeonghaseyo. I’m your---- Boyfriend” saby sabay nilang sinabi at nag bow sa harap ko. Nakaka hiya ah. Feeling ko prinsesa ako at kayo ang alipin. Haha! Joke lang. Sige. Bow nalang din ako.

“annyeonghaseyo. Choneun Aby imnida”

 

Nag pakilala sila isa-isa sa akin. Nakaka pangliit talaga ang height ng kambal. Then si Minwoo, yung maknae daw or bunso sa grupo, napaka cute ng boses parang daga. Haha! Hilig ko sa hayop eh.

Si Hyunseong, medyo snobbish. Si Donghyun, ung leader nila, para talagang leader kung umasta. Medyo nag eenglish sila pero parang bisaya. Hahaha! Gusto ko tumawa ng  malakas pero dapat pigilin. Nakakahiya!

 

Tama nga si Mae. Saktong 1 dumating na sya sa meeting place namin.

Aun, nanlaki mata at napa takip ng bibig ng makita ang BOYFRIEND. Nanginginig pa sya nung pinakilala sya ni Jeongmin sa members. Ganito ba talaga pag fangirl ka?

 

Hindi rin kami nag tagal dun, umalis din kagad kami at sumakay sa van nila. NILA ah. I mean ng BOYFRIEND.

Mahaharot silang 6. Parang elementary lang. Nakaka rindi din pag salita nila ng Koreans. Si Mae na nakaka intindi, natatawa sa sinasabi ng Boyfriend. Samantalang ako, eto. OP. As in Out of Place ba.

 

~~~

Quarter to two, dumating na kami dun sa studio. Hindi naman gaano kalaki. Sa TV lang. Buti medyo mabait staff and manager nila na pinayagan kaming manuod na ng tech reh nila. Nasa front seat kami. May mga other KPOP artists nadin na pumunta. Since fangirl nga si Mae, kilala nya lahat. Ang natandaan ko lang ay Apink, 4Minute, f(x) at After School. Ang cute ng Apink. Para silang mga bata pa. Sabi ni Mae, mas matanda daw kami sakanila. Osige na. Ako na maliit >___<

 

Mga bandang 5pm, nagsipasukan na mga manunuod. Ung mga bakanteng upuan kanina w/c pinag lalaruan pa namin ni Mae, eh na occupied na. Pero syempre nauna kami kaya nasa harap kami.

 

Medyo matagal pa daw performance ng Boyfriend, pang 7th group yata sila. Kaya ako eto, fb muna . Susyal eh. May wifi haha! Post muna sa FB na 1st time ko manuod ng music show sa Korea. Comment naman mga friends ko sa Pilipinas pati narin iba kong classmates ngayon.

 

Nung BOYFRIEND na ang mag peperform, naging agaw eksena ang pagkaway ng Boyfriend members sa amin ni Mae. Ayan tuloy, pinag titinginan kami.

 

“Waaaah! Ang cute ng pose nila” sabi ko kay Mae habang naka tingin sa opening pose ng “Love style”.

 

“Yeah” yun lang sinagot nya at nilabas na nya ung android nya at nag video. Actually bawal yun. But since, naging VIP nga kami dahil sa Boyfriend, kami lang pinayagan na mag video basta wag daw ippost online.

 

Grabe to si Jeongmin! Tuwing sya yung kakanta sa akin tumitingin. Nakaka tunaw na.

 

“Something fishy na ah” sabi ni Mae.

 

“Fishy ka jan! Wala naman amoy fish dito eh” biro ko.

 

“Babo ka talaga. Sainyo ni Jeongmin, may namamagitan na!” pagalitan pa ako eh.sensya naman.

 

“Hoy! Wala. Ang adik mo. Ni hindi ko nga gusto yan eh! Manahimik ka nga. Manuod ka nalang!” tama. Wag ka papa buking Aby. Mahirap na.

 

After nila mag perform, sabi nung staff ata dun na ung mga BESTFRIENDS (fans ng BOYFRIEND) ay pwede na umalis. So umalis na kami. Lalapitan na sana namin si Jeongmin ng nakita namin na may kinakausap syang babae. Mukang kasing edad lang din namin. Halatang napaka close nila ah. Tawanan to the max parang wala nang bukas. Sino ba yan? Epal lang.

 

“Si Aby nag seselos oh!” asar ni Mae.

“Huh? Nag seselos ka jan! Bakit mo nasabi?” ako nag seselos? Bakit? Ang labo nito ni Mae.

“Kung makatingin ka sa girl parang sinusumpa mo na eh. Hahaha!”

“Grabe ka Mae! Hindi noh. Eh sino ba yan?” sa tono ng pananalita ko, curious talaga ako.

“Ewan ko din eh. Pero sa tingin ko yan yung girl sa fact ni Jeongmin”

 

Fact? Anong fact yun? Hindi ko kasi binasa lahat ng facts na nakita ko sa tumblr eh.

 

Nilabas ni Mae android nya at may sinearch na something. Pinabasa nya sa akin eto.

 

“-Jeongmin’s first crush was in his high school. He didn’t gather up all his courage to confess to her. One day, she disappeared. Jeongmin forgot about her and continued practicing, until a few months ago, she showed up in front of him! This time, he told her he likes her and asked her to stay by his side. *But.. he said he forgot about her now(?)[Boyfriend members are not allowed to date]”

 

////3 *insert broken face here*

May nararamdaman akong kirot sa dibdib ko. Ang sakit. Hindi ako maka hinga ng maayos. Gutom lang siguro to. Ganito kasi ako pag gutom, nakirot dibdib. Pero iba eh. Masakit talaga. Napahawak na ako sa dibdib ko sa sakit.

“Aby, okay ka lang?”

 

Masakit talaga sya.

 

“Aby?” hinawakan na ni Mae balikat ko. Nakita kong tumingin si Jeongmin sakin pero biglang balik dun sa kausap nya. Lalo ko naramdamang sumakit.

 

“Nagugutom na yata ako.alis na tayo” hinila ko si Aby gamit kaliwa kong kamay kasi ung kanan nakahawak sa kumikirot kong dibdib.

“P-pero.. Paalam muna tayo kay Jeongmin oppa!” natatarantang sinabi ni Mae.

“wag na!” hinila ko parin sya.

 

~~~

Nandito na kami sa “Achuchu cruisine” sa may Sangam-dong lang din. Malapit lang sa studio. Umorder ako ng dukbokki, ramen at bibimbap. Sa tingin ko gutom lang talaga ung pag kirot ng dibdib ko.

Subo dito, subo doon. Puno na bibig ko puro subo parin ng walang lunok lunok.

 

“Aby. Mag dahan dahan ka nga. Masasamid ka nyan” concerned ni Mae.

“huh? Ah. Yaash mo yansh. Mashaki dibdib ko taya aaen ao” sumagot ako kay Mae habang punong puno bibig ko ng mga pagkain.

(TRANS: Yaan mo yan. Masakit dibdib ko kaya kakain ako)

 

“Lunukin mo nga muna yan bago ka mag salita. Wala kang manners eh”

 

Since masasamid narin ako, nilunok ko na at uminom na ako ng tubig. Medyo nawawala na sakit. Sabi ko naman eh, kain lang yan.

 

~* I wouldn’t wanna be anybody else, hey. You made me insecure, told me I wasn’t good enough. But who are you to judge when you’re a diamond in a rough*~

 

Ah! May tumatawag. Epal sa pagkain ko eh. Kinuha ko na sa bag ko ung phone ko.

 

Calling..

Jeongmin oppa~♥

 

 

“Ay sus! Yung epal na pusa lang pala tumatawag! Bahala ka jan! Malandi ka!”

 

Nilapag ko lang ung cellphone ko sa lamesa at tinuloy ang pagkain.

 

*~ Na na na na na na na na na na. Na na na na na na na na na . I’m no beauty queen. I’m just beautiful me ~*

 

Hinahayaan ko lang mag ring phone ko.

 

“Aby. Wala ka balak sagutin to? Si Jeongmin tumatawag oh. Nag wworry siguro to dahil sa bigla tayo naglaho” kinuha ni Mae cellphone ko.

 

“Sus! Sya mag wworry? Nakikipag landian na sya dun sa babae nya. Edi dun sya! Tawag pa sya nalalaman. Lahat ng lalaki, babaero! Ay ewan!” naiinis kong sinabi habang sumusubo.

 

*~ Who says, who says you’re not perfect. Who says you’re not worth it. Who says you’re the only one that’s hurting ~*

 

“Hala si Aby! Bitter kay ate! Nag seselos ka noh? Aminin mo na. May gusto ka kay Jeongmin?” nung sinabi ni Mae yun, nalunok ko bigla lahat ng nasa bibig ko. Namutla ako bigla.

 

“A-ano! H-hindi ko gusto yun! Kapal naman!” nauutal kong sinagot.

“Si Aby nag seselos oh! Ako na nga sasagot”

 

“Hindi nga ko nag seselos sabi eh! At h-hindi ko sya gusto! Gusto mo sayo na yan!” sigaw ko.

“Sssh! Ang ingay mo. Nasa cruisine tayo oh”

 

“yeoboseyo?” aba! Sinagot nga ni Mae.Aish~ kainis! At nang asar pa si Mae ah. Niloud speaker pa nya. Anong silbi ng loud speaker nya eh nag uusap sila ng Korean na hindi ko maintindihan. Bahala na nga sila, basta ako kakain.

 

“Oh. Kausapin ka daw nya” abot ng phone sakin ni Mae.

“Anong sasabihin ko jan? Malandi syang lalaki sya! Bawal sila makipag date pero ano yung kanina? Sssshiz!” napipikon na talaga ako.

“Kausapin mo na kasi”

 

“Ayoko nga! Sabihin mo wala ako, patay na, kumakain, naliligo, tulog, umalis!” sa sinabi ko napa o___O si Mae. Anube kasi pinag sasabi ko. Bakit todo iwas ako kay Jeongmin? Hindi naman big deal sakin ung pakikipag usap nya sa girl diba? At bakit magiging big deal? Eh crush ko lang naman sya hindi pa love. Hindi dapat ako nakakaramdam ng selos.

 

“Aish! Akin na nga” kinuha ko cellphone ko sa kamay ni Mae.

“Yah! Jeongmin-ah!!!” pasigaw kong sinabi sa kabilang linya.

“Aby?”

“Where are you? I’m worried. Are you okay?” dugtong pa nya.

“BABO!” sagot ko sabay END ng conversation.

 

Ayoko talaga makipag-usap sakanya. Wala ako sa mood. Ayan tuloy, kumikirot ulit dibdib ko. Si Mae naman tumatawa lang, baliw na yata tong babaeng to eh.

 

“Anong tinatawa tawa mo jan? Baliw ka!” nakasimangot kong tinignan si Mae.

“nakakatawa ka kasi Aby. Pakipot ka pa. Obvious ka teh! Obvious kang nag seselos! Hahahahahahahahaha!” kulang nalang malaglag na sya sa upuan nya kakatawa.

 

“Sige. Tawa lang. Malaglag ka sana! Ewan ko sayo! Uwi na ako. Thanks huh!” tumayo na ako at lumabas na ng cruisine.

“Uy Aby! Grabe naman.Guilty ka?” pigil sakin ni Mae.

“Shattap! Uwi na ako. Bye Mae. Ingat sa pag-uwi ah!” iniiwasan ko na talaga pang-aasar ni Mae. Ayoko matukso kay Jeongmin eh. Nag para na ako ng taxi para hindi pa sya makapag salita na.

 

Ano ba tong araw na to. Nakakainis! Ayoko na maulit. Hindi na ako manunuod ng music show muli. Ayoko na talaga!

 

Umuwi akong nag dadabog. But since, quarter to 12 na. Tulog na silang lahat.

 

                                    ***************

(A/N: May readers ba jan? HELLO! Kaway kaway naman po ^___^)