Winter is currently packing her wife's luggage. May business trip kasi itong pupuntahan sa Cebu.

"Sino sino nga kasama kayo?" Tanong niya habang tinutupi ang ito isa nitong suit. Nasa kama naman si Karina habang nag la-laptop.

"Si Boss tsaka 'yung junior ko lang, Hon." 

Winter doesn't mind.

Pero these days, she feels uneasy. Lalo na sa naging usapan nila ng Ate niya few days ago.

"Chaewon. Chaewon, tama ba? 'Yung junior mo." She tried to ask nonchalantly. Mukhang effective naman dahil nag hum lang si Karina bilang sagot. Focus na focus pa 'rin ito sa ginagawa.

That woman, Chaewon.

Few weeks ago, kinuwento sa kanya ni Karina na may junior na nilipat sa team niya from production department. Tiyuhin nito ang boss niya kaya para raw makapag adjust agad, si Karina naatasan mag guide dito. Ang kinalabasan, para siyang naging secretary ni Karina. Sa lahat ng lakad ng babae ay kasama si Chaewon. Katulad ngayon, kasama siya sa business trip.

"Hon, what is she like?" Curious na tanong niya. Medyo nagulat si Karina sa tanong ng asawa kaya nawala na ang atensyon nito sa sariling ginagawa.

"What?"

"'Yung junior mo, Hon. Okay naman ba siya?" 

Napaisip si Karina. Hindi pala tanong ang asawa niya. Noon ngang bago pa lang silang mag jowa ay nagtatalo sila dahil para itong walang kaselos selos sa katawan kaya feeling niya wala itong pakialam sa kanya. Sa buong relasyon ata nila, twice lang 'yung matinding away nila tungkol sa pinagselosan ni Winter. Siya ang selosa eh. Though ngayon naiintindihan niya na.

Back to the topic, she wonder kung bakit interesado ang asawa niya sa workmate niya.

Palagi kasi siyang nagkekwento dito, pero 'yung tipong sa out of 100 niyang kwento, maximum na siguro ang tatlong tanong mula dito.

Anyway, Curious lang siguro so she urged her wife na tumabi sa kanya sa kama.

'Yung ginagawa niya? Tsupi. Long forgotten na.

Tumabi si Winter dito at sumandal kay Karina. Pinaikot naman ng isa ang braso niya sa bewang nito.

"Hmm, okay naman. Actually, super okay nga eh. Akala ko nung una mahihirapan ako kasi nga kamag-anak ni boss, baka sakit sa ulo. Turns out na hindi naman, masunurin siya, Hon." 

Tumango si Winter. In that case, edi maganda. At least hindi nahihirapan ang asawa niya. Pero she decided to pry further.

"Tell me more." 

"Ay alam mo ba, Hon. Parang same vibes kayo."

Napaangat ng tingin si Winter sa asawa niya.

"What do you mean?"

Parang wala lang naman ito kay Karina at sinagot si Winter.

"Ewan, Hon. Parang nakikita ko lang?" Mukha pa itong nag-isip ng malalim bago nagpatuloy. "Pareho kayong malumanay? Medyo same 'din 'yung ngiti niyo."

That thew Winter off guard. Hindi siya makasagot at kahit mag react man lang. Napansin naman ito agad ni Karina kaya agad niya 'rin nilihis ang sinabi niya.

"Parang lang, Hon. Syempre ibang iba pa 'rin kayo." Kabadong dagdag niya. "H-Hindi naman 'yung I see the both of you in the same sense." Defensive niya dugtong.

Alam ni Karina na wala siyang ginagawa. Walang dapat ikakaba. Kaya lang, sobrang tahimik ni Winter. She might've offended her.

She did.

But the woman just shrugged it off.

"Gets ko, Hon. Tsaka ang weird naman kung nakikita mo kami the same way, right?" Winter sweetly answered. She tried to push away the bitter feeling she felt after saying that.

Mabilis naman itong tumango. Tama, there's no one else like her wife. Winter is Winter, no one even comes close. 

Niyakap nang mahigpit ni Winter si Karina. Inaamoy amoy niya pa ang damit nito. Hinalikan naman ni Karina ano noo ng asawa niya.

Three days itong mawawala, that means tatlong araw siyang magiging lugmok.

"Mamimiss kita, Hon." Mahinang sambit ni Winter. Nalungkot tuloy ang mukha ng asawa niya.

"Ako 'rin, mamimiss ko kayo ni Baby chick." 

Natawa si Winter. Baby chick ang tawag ni Karina sa anak nila kasi raw palaging nakanguso.

"Mag-ingat ha? Kumpleto na 'yung gamit mo. Drink your vitamins pati maglagay ng off lotion kung may outdoor errands kayo. If sasakit man ang ulo mo, may bioges