Ikalawang Liham
hiraethI woke up, hearing another alarm go off… and a pair of crossed arms in sight. Napabalikwas ako at halos malaglag pa sa hinihigaan kong couch sa gulat. As far as I know, naka-lock ang office ko nung natulog ako kagabi.
“‘Di ba sabi ko umuwi ka muna kahapon?”
“Good morning siguro sa’yo, Hyacinth…” I greeted. Sure na sure akong sobrang puffy pa ng mata ko at gusto ko muna sanang maghilamos bago harapin ‘tong si Hyacinth pero mukhang may iba naman s’yang plano.
“Paano ka nakapasok dito?” Pakiramdam ko lumulutang pa ang utak ko nang mahagip ko ang isang papel sa gilid ng unan ko. Oo nga pala, binasa ko ‘yung isa sa mga sulat na nakalagay sa kahon. May malaking note pa dun sa labas ng box kung kelan ko ba babasahin ‘yung mga letter na nakasulat sa ganung kulay ng papel, at ‘yung may mga number.
“Hiningi ko ang susi sa utility, dahil may masunuring nurse na nagsabi sa’kin na ‘di ka na naman daw umuwi.” Doon ko lang napansin ang isang paper bag na nakapatong sa mesa, katabi pa nun ‘yung isang cup ng iced coffee from McDo.
“Kumain ka na nang almusal at maligo, meet mo kami ni Benjamino sa garden ng hospital. May ibibigay pa ako sa’yo.” Hindi n’ya man lang ako hinintay na magpasalamat bago umalis.
Napakataray talaga ng batang ‘yun.
Wala pa ako sa wisyo pero minabuti kong maligo muna bago kumain, iinumin ko na lang siguro ang kape on my way sa garden ng hospital. Halos mag-aalas-siete pa lang ng umaga, bakit parang ang aga naman yata nilang dalawa?
I ignored the thought and proceeded to what I should be doing—grieving—no, wait…
I shook my head, staring at myself in front of the mirror.
I should be focusing sa ibang bagay, I have a scheduled surgery mamayang tanghali, at dapat ‘yun ang isipin ko kesa sa gan’to. Plus I have a conference to attend next week, and I have to visit Maia’s parents din after.
I’ll be having a packed week next week. Sobrang busy pero mas okay na rin kesa wala akong gagawin, mas pipiliin ko maging occupied sa work and other matters.
“Ang tagal mo ha?!” Bago pa ‘ko makapagsalita, naunahan na agad ako ni Hyacinth sa reklamo n’ya.
“Good Morning Benjamino…” Nginitian ko muna si Benjamino bago tiningnan si Hyacinth.
“Good Morning, Elaine. ‘Di ka daw umuwi kagabi?”
“Hello, nandito ako?”
“Hi, Hyacinth… alam ko.” Sagot ko kay Hyacinth at hinarap na lang ulit si Benjamino.
<
Comments