It's already 5 pm in the afternoon and malapit ng lumubog ang araw.

 

The sunset is already beginning to invade the skies pero hindi pa rin ako nagkakaroon ng chance para makausap ng maayos si Reimonyo.

 

Kanina pa ako nagta tangkang kausapin siya ng maayos pero she's always quick to avoid my attempts.

 

Kapag lumalapit ako sa kanya palagi siyang lumalayo o kaya naman ay iniiwas niya ang tingin niya sa akin.

 

And hindi ko alam kung bakit.

 

Alam kong I was supposed to feel happy na lumalayo na siya sakin.

 

Pero I'm here, mas nafu frustrate pa sa ginawa niyang pag iwas kaysa sa mga pang iinis niya sa akin dat.

 

And I've never imagined myself saying this, pero I already missed her nakaka bwisit na face.

 

It's not in the way that you guys are thinking, ha?

 

Namimiss ko lang punahin ang kapangitan niya and namimiss ko lang na sabihan siya ng mga masasakit na salita.

 

 Yun lang, okay?

 

And hindi ko naman magagawa yun if she keeps on avoiding me.

 

Nakakainis lang kasi mukhang maayos naman siya kagabi.

 

May gana pa nga siyang titigan ako tapos ngayon iiwas siya sa akin na para bang may nakakahawa akong sakit?

 

Dagdag pa nung hindi niya ako sinamahan bumili ng flowers for mommy.

 

It was supposed to be our thing!

 

She promised na sasamahan niya ako everyday sa flower shop para makabili ng flowers for mommy.

 

Pero she ditched me ngayong araw sa hindi malamang dahilan!

 

Hinding hindi ako matutulog ng hindi nalalaman yung dahilan na yun.

 

Para sa ikaka tahimik ng isip ko.

 

I need to find the reason why she's been avoiding me since earlier.

 

I won't let her get away with it ngayong araw.

 

-

 

We're already eating our dinner and hindi na naman sumama sa amin si Reimonyo.

 

Adobo ang ulam namin ngayon pero hindi ko ito ma enjoy dahil sa kakaisip sa kung anong nangyari kay Justin ngayong araw, and kaka isip ng paraan para makausap siya.

 

Sigurado akong the sunset  had already started and I couldn't help but to question if Reimonyo's in her backyard to watch it or nag stay siya sa loob ng bahay niya para maiwasan ang lahat.

 

Sana it's the former, kasi it means that I would have an opportunity for me to confront her.

 

Aalamin ko na yung reason niya sa pag iwas.

 

I would be able to ask her what's wrong.

 

And..

 

If I got the strength to say it.

 

Gusto kong sabihin sa kanya na huwag uulitin 'to.

 

'Cause it's really messing my mind.

 

And again, it's not for the reason that you guys think, okay?

 

Namimiss ko lang talagang laitin yung mukha niya.

 

That's it.

 

Wala ng iba.

 

Alam mo sa sarili mong that's not the reason, Kaizel. 

 

Just say na kaya mo gustong malaman yung reason is because you're affected sa moment niyo kahapon. And kaya ayaw mo siyang umiwas ulit is because nasanay ka na sa presence niya and ayaw mo na siyang mawala sa buha-

 

Stop!

 

Gusto ko lang laitin yung face niya. It's not that deep.

 

There's no amount of overthinking that can change that.

 

"Kaizel, anak, what are you thinking?" Rinig kong tanong ni mommy that made me snap out of my thoughts.

 

Bwisit na Reimonyo. 

 

Hindi ko tuloy ma appreciate ang adobo ni Mommy because of her.

 

"Kaizel? Is there something wrong?"

 

"Mommy, why is Justin acting like that?"

 

"Acting like what, anak?"

 

"Acting like she doesn't know me. She's been avoiding me like a plague! Parang wala kaming pinagsamahan noong nakaraang araw." I complained habang pahigpit ng pahigpit ang hawak ko sa mga utensils.

 

I saw Mommy smile teasingly nang makita niya yung reaction ko.

 

"Mommy naman! This is not the time para iship ako sa kanya! I'm literally annoyed!"

 

"What!? I'm not saying anything!" She said habang tumatawa habang ako naman ay hindi maiwasang mag whine.

 

"Why don't you ask her? Baka meron lang siyang pinagdaraanan? Try talking to her."

 

"That's what I've been trying to do kanina pa pero, she's avoiding me. Nakakainis!"

 

I heard her stifle a laugh.

 

"If she's avoiding you, maybe she just needed space. Huwag mo muna siyang guluhin ngayon and baka mag open up siya tomorrow." 

 

Napatayo ako sa aking kinauupuan that made mommy scared for a second.

 

"No way! I'm determined na malaman yung reason niya ngayon! I don't care if she needs space. I needed my mind to be clear. And that will just happen if I hear her reasons."