Winter's POV 

 

 

Retrogade Amnesia. 

 

 

Karina can't recall her recent memories. Her memories, several months ago when she met me. She could remember her memories years ago but not the recent memories that's why hinahanap niya si Kai. 

 

 

 

Kasalukuyan akong nasa labas ng kwarto ni Karina dahil kausap ng doctor si Ate Jessica. 

 

 

 

"winter." yeji called me, nandito rin pala silang apat sa labas. "hm?" i looked at her. 

 

 

"why don't you introduce yourself to karina? for sure babalik din yung memories niya." sa totoo lang hindi ko alam kung deserve ko ba ipakilala ang sarili ko sa kanya. 

 

 

 

This won't happen kung hindi dahil sa akin. 

 

 

 

Karina was put in danger because of me. 

 

 

 

Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ni Karina kasunod si Ate Jessica nagpaalam lang siya sa doctor bago lumapit sa amin. 

 

 

"kumusta si karina, ate?" agad kong tanong. 

 

 

"i'm sorry, winter. if she can't remember you." umpisa niya. "karina has a traumatic brain injury because of the crash may mga part ng brain niya na nadamage that's why she can't recall her recent memories but the doctor said we can help her remember things ng dahan dahan para hindi siya mabigla it might really take some time before she can remember anything." 

 

 

 

napabuntong hininga ako. kailangan talaga ngayon mangyari to? kung kailan na masaya ako at masaya kami pareho ni Karina?

 

 

karma ko ba to sa lahat ng kagaguhan ko buhay ko? 

 

 

"gustong makita ni karina si kai.." napatingin silang lahat sa akin. 

 

 

"it's fine. i guess?" sagot ko. wala naman akong choice if Karina was looking for him. 

 

 

 

Pumasok ulit kaming lima sa kwarto ni Karina dahil kailangan ayusin ni Ate Jessica yung ibang papers ni Karina sa hospital.  Hindi ko alam pero kinakabahan ako na makita ulit si Karina pakiramdam ko ngayong gising na siya hindi ko kayang magpakita sa kanya dahil naguguilty pa rin ako. 

 

 

Pagpasok sa loob ay agad dumiretso yung magkakaibigan sa kanya. "i..contacted kai already." napatingin si Lia sa akin at ganon din si Karina. 

 

 

"who is she?" tanong ni karina kay ning. 

 

 

who am i? 

 

 

"uh..i'm winter." nilakasan ko ang loob kong lumapit sa kanya. "i'm your.." we need to take it slow sabi ni ate jessica nakatingin sa akin ang mga kaibigan niya. "i'm your..friend." nagulat naman sila yeji sa sinabi ko. 

 

 

"oh." karina blinked. "sorry..i can't remember you.." she bit her lower lip. 

 

 

"it's fine, don't worry. you'll remember me once you gain you memories again." tama ba tong ginagawa ko? really minjeong? friend? 

 

 

 

Napatingin kaming lahat ng bumukas ang pinto it was Ate Jessica at Kai. Ate Jessica was looking at me as if she was asking me if this is really okay. 

 

 

"babe~" rinig kong tawag ni karina kay kai. napatingin naman si kai sa akin ng daanan niya ako habang bitbit ang flowers para kay karina. 

 

 

para akong sinimento sa kinatatayuan ko, i can't move or even look at them. karina sounded so happy after seeing him. 

 

 

I glanced at Karina. I felt a stab on my chest when I saw her hugging Kai. 

 

 

that should be me right? 

 

 

"winter." di ko napansin na nasa tabi ko na pala si yeji. 

 

 

"uhm i'll go na muna siguro." paalam ko, masasaktan at masasaktan lang ako kapag nag stay pa ako doon. 

 

 

Nagpaalam ako kay Ate Jessica. "take care, winter." sabi niya sa akin, pinilit kong ngumiti sa kanya kahit ang hirap lalo sa situation ngayon. "ate, update me if may improvement kay karina." pakiusap ko sa kanya. 

 

 

Tumingin ulit ako kay Karina bago lumabas ng kwarto sakto naman nakatingin siya sa akin, nginitian niya lang ako bago tumingin ulit kay Kai. 

 

 

 

Paglabas ko ng hospital ay agad kong tinawagan sila Ryujin to tell them na gising na si Karina though Ryuj knew it already because of Yeji. They were so happy sabi nila pupunta daw sila hospital ngayon but I don't think makikilala din sila ni Karina. 

 

 

 

I told them over the phone kung anong situation ni Karina. Ang sabi nila pupuntahan daw nila ako sa condo ko ngayon and wala namang problema sa akin dahil kailangan ko rin talaga sila ngayon. 

 

 

 

 

Pagdating ko sa condo ko ay naka receive ako ng tawag kay Ate Taeyeon, kinakamusta niya ako seems like Ate Jessica already told her what happened. 

 

 

"i'm fine, ate. my friends are coming over tonight." 
"minjeong i know you're not." 
"this is my fault ate, whether i like it or not i have to accept it. i'm the one who caused this anyway." 
"don't say that. hindi mo kasalanan ang nangyari." 

 

 

 

kahit paulit ulit niyo pang sabihin na hindi ko kasalanan alam ko sa sarili ko ang totoo. I almost lost karina now..she lost all her memories with me. 

 

 

alam niyo ba gaano kasakit sa pakiramdam yon?  

 

 

"I'll hang up na ate, talk to you later." I threw myself on my bed at tumitig sa ceiling. 

 

 

Karina is with Kai right now. 

 

 

She's with her ex. 

 

 

I want to get mad. 

 

 

I'm so jealous. 

 

 

but i can't..

 

 

 

 

Bakit kung kailan naman nagsisimulang maayos buhay ko tsaka pa nangyari to? 

 

 

 

Nagising ako ng naramdaman kong bumukas ang kwarto ko. Nakita kong nakatayo ang mga kaibigan ko kaya agad akong umupo. Aeri knows my passcode though kaya sila nakapasok kanina pa siguro sila nagdodoorbell. 

 

 

"sorry, nakaidlip ako." agad akong tumayo at lumabas ng kwarto ko. 

 

 

"paanong hindi? ilang araw kang walang maayos na tulog kakabantay sa hospital." inilapag ni Chaeryeong ang dala nilang pagkain sa may table sa living area. 

 

 

Umupo ako sa couch at ganon din sila. "totoo ba? karina can't remember you?" tanong ni Aeri. 

 

 

Kinuha ko yung isang can ng coke sa paperbag at ininom ito. "yeah and maybe pati kayo baka hindi niya maalala." sagot ko. 

 

 

"worst is.." napabuntong hininga ako. "si kai unang hinanap niya paggising niya." 

 

 

"what?!" sabay sabay nilang reaction. 

 

 

"her ex? bakit?" gulong tanong ni ryujin. 

 

 

"she can't remember me obviously last memory na naalala niya was kai." paliwanag ko. 

 

 

"it ." sabi ni aeri. 

 

 

i know it really . 

 

 

"what's your plan now? nagpakilala ka ba sa kanya?" tanong ni ryeong. 

 

 

"oo..as her friend." 

 

 

"huh? gago bakit?" 

 

 

"ate jessica said we need to take it slow para di siya mabigla sa mga memories niya and.." napayuko ako. 

 

 

sa totoo lang nagdodoubt na ako sa sarili ko hindi ko alam kung deserve ko pa ba si Karina. She was innocent pero dahil sa akin napahamak siya. 

 

 

"i..don't know kung deserve niya pa bang malaman na girlfriend niya ako." 

 

 

 

 

 

Karina's POV

 

 

it's been weeks simula ng madischarge ako sa hospital. ate jessica asked me if pwedeng sa bahay na lang muna ako habang sinusubukan kong alalahanin lahat ng memories ko she said na kakausapin niya ang administration ng school kung pwedeng sa bahay muna ako mag aral