“Hello ma, okay lang naman. Next next week na yung event ibig sabihin nun pauwi na rin ako soon yieee miss mo ba ako ma?” sabi ko kay ma sa phone.

“Kahit dyan ka na Seulgi” sabi ni Ma sa kabilang linya. “Sige na nak alis kami ng daddy mo ngayon.”

“Sige ma. Send ko sa gc natin yung link tingnan niyo yung mga posters gawa namin yun hehe. Okay po sige Ma. Ingat ako HAHAHAHA” last kong sinabi bago ko ibaba.

Malapit na ang event aaaaahhhhhhhhh!!!! The more na lumalapit event the more na bumabagal araw. Weird. At dahil malapit na rin ang event, pinag half day na muna kami!! Finally makakaikot ikot na ulit ako.

“Pwede daw lumabas sabi ni Maam Park. Arat inom” suggest ni Sana.

“Pass.Yoko mapagalitan ni Maam Park.” sabi ni Wendy.

“Same. pero baka lumabas ako saglit mamimili ng pagkain.” sabi ko habang nagaayos.

“Sama kami” sabay na sinabi nila.

“Edi gumalaw na kayo dyan!” sabi ko naman. “Labas na ulit muna ako ha. Hanapin niyo na lang ako sa labas.”

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Dinala ko camera para magpicture picture ulit. Naglakad lakad ako at triny kong hanapin yung aso. Nasa malayo, nakita ko na yung aso pero natanaw kong may kasama siya. Papalapit ako nakita ko si Irene pala yung kasama nung aso.

Mental note: wag gulatin si Irene.

“Irene!” sigaw ko.

Lumingon naman siya at kumaway. Good mood?

Tuluyan na akong lumapit sa kanya at hinawakan ko na rin yung aso. “Alam mo ba name niya?”

“Oo.”

“Ano?”

“Seulgi HAHAHAHA” 

“.....funny ka na non? Swerte naman niya kapangalan niya ako cute rin siya!”

“HA HA Seulgi. Bakit ka nandito?” sabi ni Irene sakin.

“Ay bakit masama ba?” sinabi ko pabalik.

“Hindi. Sinusundan mo ata ako eh.” pabiro niyang sabi.

Naninibago ako kapag nakikipagjoke ‘to sakin???

“Slight….gusto kita makita eh. yiee” ding ding ding nice one seulgi!

Ngumiti na lang siya. “Kala ko si Tzuyu eh.” pabulong niyang sinabi. 

Kala niya di ko narinig ha!

“Picturan ko kayo ni Seulgi.” tumayo ako.

“Diba may picture na tayo?” tanong ni Irene.

“Yan kasing aso hahahaha.” sabi ko.

“Ah hahahaha okay.” natawang sabi ni Irene.

“Smile naman dyan!” sabi ko ulit. “Cute naman….cute nung aso hahahaha.”

Pagkatapos ko picturan tumabi na ulit ako at humiga.

“Fave spot mo ata ‘to” banggit ni Irene.

“Slight. Nandito palagi yung aso eh.”

Humiga rin naman si Irene. “Sorry kung masungit ako sayo.”

“Hindi ah! Okay lang yun naiintindihan ko naman. You know, nung shs may bad reputation ako sayo. Sorry sa time na yun.” sabi ko habang nakatingin sa ulap.

“Hindi naman yun sa ganun. Siguro kasi….basta sorry Seulgi.” sabi niya.

“‘Wag ka na mag sorry past is past.” pag aassure ko sa kanya.

“Gusto ko lang sabihin na-” naputol ang sasabihin ni Irene.

“KANG SEULGI! BILISAN MO NA NAGCCHAT KAMI SAYO KANINA PA!” sigaw ni Sana nang makita niya kami ni Irene. “Hala pakshet sorry!”

Bumangon na naman kami parehas ni Irene.”Okay lang.” sabi ni Irene. Humarap naman ako sa kanya. “Gusto mo sumama samin?” tanong ko.

“Nakakahiya naman.” pabebe pa ‘tong si Irene.

“Wag ka na mahiya Irene. Tara na. Para hindi lumandi yang si Seulgi.” hinila naman kami ni Sana patayo.

“Pinagsasabi mo dyan?” sungit kong tanong.

.

.

.

Here we go again sa pagtawid…..

“Hawak ka sakin.” sabi ni Irene.

“Huh bakit?” tanong ko.

“Alam ko. Nakwento mo yun sa class nung shs, remember?” sabi niya.

“Ah wow sharp memory naman!” hiya kong sinabi. “Salamat ha HAHAHA nakakahiya.” sabay hawak ko sa braso niya.

.

.

.

.

.

Naglibot libot kami sa mall. Naglaro rin kami sa Tom’s World…

“Buti pala kasama natin si Irene kasi di natin alam papunta sa mall.”sabi ni wendy.

“Thanks to me.” sabi ko.

“Feeler ka talaga, Seulgi.” wika ni Sana.

“True haha.” singit ni Irene. “Charot lang, buti nga inaya niyo ako kundi sa room lang ako all day.”

“Edi thanks to me ulit hehe” 

“Iwan na nga natin ‘tong si Seulgi.” sabi ni Wendy.

Hinila nila si Irene at tumakbo. Tumigil naman ako at nagkunwaring naiiyak. Tumawa sila Wendy at Sana tapos biglang bumalik si Irene sakin.

“Ang pabebe. Halika na.” aya ni Irene sabay hawak sa braso ko.

Si Wendy at Sana natawa na lang.

Anong nakain neto bakit good mood siya sakin? Alam ko, hiniling ko na wag na siya maging masungit sakin pero hindi naman ganto kabait??? Naninibago ako.

“Oh bat di ka ngayon makakuda, Seulgi?” pangaasar ni Sana.

“Gutom na ako kanina pa tayo dito ikot ng ikot.” sabi ko.

“Pake na-” pinutol ni Irene si Wendy magsalita. “San mo gusto kumain?”

Mahilig talaga ‘to mamutol ng kausap.

Nagkatinginan na naman ang dalawang froglet! Yung tinginan na “gago yie”

“Uhm? Since ikaw naman nagaaral dito suggest ka.” sabi ko.

“Hmmmmm, Rainforest kitchene?”

“Mukhang mamahalin naman!” sabi ni Wendy.

Nag-isip mula si Irene….”Ramen? Diba fave mo ramen, Seulgi?”

“Oh Tara na!” excited na sinabi ni Sana.

Hanggang ngayon di pa rin tinatanggal yung kamay niya sa braso ko….ano ako bata????

“Call ko na muna kapatid ko para idrive na lang tayo dun.” banggit ni Irene.

“Hala nakakahiya naman wag na, All time fave Jollibee na lang tayo.” nahihiya kong sabi.

“Oo nga Irene.” dagdag ni Sana at Wendy. Buti may hiya pa pala ‘tong dalawa.

“Wendy, nagrequest ka nga kay Maam Park na kung pwede mcdo dinner ngayon ka pa ba mahihiya sakin?” pabirong sabi ni Irene.

Sapul!! HAHAHAHA

“Ayan sabi na eh tangina kapal ng mukha HAHAHAHA” tawa namin ni Sana.

Tinawagan na ni Irene ang ate niya para ihatid kami sa ramen-an. Sarap naman ng day off!

Habang nagaabang kami sa tapat ng mall….etong si Sana at Wendy iniintriga si Irene.

“So….Irene may jowa ka ba ngayon?” curious na tanong ni Wendy.

“Wala eh.”

“Eh bakit naman wala? Di mo mga type nagkakagusto sayo? Or fling man lang ganun?” tanong number 2 ni Sana.

“Hindi ko din sure. Siguro almost pero natakot ako.” wika ni Irene.

Naintriga din tuloy ako!

“Hala yan ba yung crush mo na taga STEM dati?” tanong ko.

“Nope. iba yung tinutukoy ko…..basta hirap iexplain eh cute siya,mabait and all pero ayun natakot ako kasi feeling ko sasaktan niya lang din ako.” seryosong sabi ni Irene.

“Eh bakit di mo nirisk?” tanong ni Wendy.

“First time ko kasi mafeel yung ganun gets? Tsaka yung tao na yun after umamin di man lang nageffort nakakainis ahahahah.” sambit ni Irene.

“Pinagsisisihan mo ba na minsan di mo triny?” tanong muli ni Wendy.

“Minsan. kasi  yung mga what could have been thoughts” sabi ni Irene.

Tumingin si Irene sakin ng ilang segundo at tumingin na rin siya ulit kila Wendy.

“Hypothetically speaking...if IF may umamin ulit sayo na dati ka pang gusto. Ittry mo ba?” tanong ni Sana.

Tatahitahimik ako dito noh! Kung alam niyo lang pawis na kamay ko kasi di ko alam kung bakit ako kinakabahan???

“Hindi ko rin alam eh.” sabi ni Irene.

“Too late na ba?” tanong ko.

Napatingin naman sakin silang tatlo.

“Hanggang’t  tumatakbo pa yung oras kung kaya niya akong kausapin ulit, sure, this time irrisk ko na.” sabi ni Irene.

“Swerte naman niya” wika ko.

“Pasalamat nga siya.” natawa naman siya. Chineck niya ang phone niya. “Malapit na daw siya.”

“Libre ni Seulgi!!!!!” sigaw nung dalawang mokong.

"My treat." sabi ni Irene.