XVII. Pano mo Nasabi?
Gra Graduate na Ako!
4:00pm.
“Guys, change of plans sa labas na pala tayo magoopen mic open space para mas madami upuan. Pakilipat na lang yung mga gamit na need natin. Salamat.” sabi ni Maam. “Tzuyu at Sana kayo na maghost pero kasama niyo rin naman ako.”
Nagsimula na kaming maglipat kasi isa't kalahating oras magsisimula na…
“Irene at Seulgi, check niyo na mga mic at lights.” banggit ni Maam.
“Naks! Kakanta siya.” sabi ko habang inaayos yung wire ng mic.
“Ah..ah...mic test..mic test...bored kasi ako eh.” sambit niya sa mic.
“Sana all bored lang.” tawa ko.
“Parang tunog lata pa…” turo ni Irene sa mic.
Kaya inayos ko ulit. “Magsalita ka ulit.”
“Kang Seulgiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii” sabi ni Irene. “Okay na.”
Lumipat naman kami sa lights...Inayos ko na yung mga wires lang.
“Bakit di ka kakanta?” tanong ni Irene.
Again….”Mukha ba akong kumakanta???” sabi ko habang natatawa.
“Nung shs??? Palagi mo kinakanta sa room yung sigurado ng udd.” kwento niya.
Ha….paano niya pa rin yun naalala?????
“Shet! my all time fave lalo na yung music video nun feeling ko jowa ko Mizuki.” daldal ko.
.
.
.
.
.
.
.
.
5:25pm
Nakahanda na ang lahat. Yung mga nag sign up, ready na ready na rin at pumunta sila sa unahan para sunod sunod.
“Goodevening, magsstart na po in 5minutes.” announce ni Sana.
“Go Sana!” sigaw ko.
“Oh san ka pupunta?” tanong sakin ni Wendy.
“Sa likod muna. Magpipicture ako.” sagot ko naman.
“Okay. Surprise ko mamaya kanta ko para sayo ” banggit ni Wendy.
“Ano ba...maya ako mafall sayo ha!” sarkastiko kong sinabi.
“Tingnan mo na lang.” at kumindat siya.
Maya maya pa nga ay nagsimula na ang open mic. Pwumesto na ang karamihan sa gitna at kanya kanyang upo. Nagstay naman ako sa likod kasi mas maganda dun ang view.
“Goodevening! Hindi na natin papataglin pa at sisimulan na agad natin!” bungad ni Tzuyu.
“Ang una pong kakanta ay si...DK!” banggit ni Sana. Tumayo naman si Dk at pumunta sa harap. Nagpalakpakan naman ang lahat.
“Short intro naman dyan Dk!” sabi ni Tzuyu.
“Hello uh, im DK, photog intern ayun lang hahaha” sabi niya.
“Anong kakantahin mo dk?” tanong ni Sana.
“So ang kakantahin ko po ay 17 by pink sweat$. Sana po maenjoy niyo!”
“Lets go Dk!!!!!” sigaw ko sa likod. Tumingin naman ang iba sakin. Hehe sorry na.
Sunod sunod na naman ang flow. Nang kumakanta na si Chan lumapit sakin si Wendy.
“Malapit na crush mo….” sabi ni Wendy.
“Alam ko.” sagot ko.
“Di ka pupunta sa unahan para first hand experience?” tanong niya.
“Baka mahimatay ako!” exaggerated kong sinabi.
“Okay sige HAHAHAH OA mo Seulgi.” sabi niya habang pabalik na ulit sa unahan.
Natapos na kumanta si Chan. Susunod naman si Kai….at syempre the one and only Irene! Parang ako yung kakanta ako yung namamawis dito ng kamay!
“Kai, ang emotional naman ng kinanta mo. Para kanino naman yan?” tanong ni Sana.
“Para sayo. Char!” sabi ni Kai, nagkatinginan naman si Sana at Tzuyu. AHAHAHA taena awkward. “Wala lang dahil pa-end na rin ‘tong internship natin mamimiss ko ‘to kahit 2 months lang.” explain ni Kai.
“Next naman po...walang iba kundi ang leader namin na si Irene!” sabi ni Tzuyu.
Pumalakpak naman ang lahat syempre pati ako! nagpicture na rin agad ako noh….for documentation purpose only! Hehe
Tinap niya yung mic…”Ang kakantahin ko po ay I Dont Wanna Be Okay Without You by Charlie Burg.” tumahimik siya ng saglit. “Sana maenjoy mo.”
Etong si Sana napa “OH!” sa mic bigla naman inagaw ni Tzuyu ng mabilis yung mic kay Sana. Nagtawanan namin kami.
“Ready ka na ba self.” sabi ko sa sarili ko. “Whooo chill seulgi kakanta lang siya.”
“i'm saying things i don't believe
and your love casts its shadow on the things i do
and i can hear so clearly all the words i wish i said
you're stuck in my head.” panimula niya.
Nanginginig na ako dito,hindi ako mapakali, hindi ako makapagpicture ng maayos, hindi ko alam kung ano nafefeel ko ngayon.
“4 years. 4 years na kitang gusto Irene biruin mo yun? Dinaig ko pa yung mga taong nagbreak eh!” sabi ko sa isip ko.
“but I only think of you
will we be together soon?”
“Kala ko okay na ako kahit magkita tayo pero sa mga ginagawa niya ngayon….” Ayan na nga….tumingin siya sakin. “Game over Seulgi.”
“i'm thrown to the wayside
you're planted in my mind.”
Tinuloy ko na lang magpicture. Ayokong may makakita sakin na naluluha na ako hahahaha. “Moment of weakness ko lang ‘to” paulit ulit kong sinasabi sa sarili ko.
“but I don't wanna be okay without you.”
“now I can't find the words to say
that'll be the perfect balance between loud and clear
and I can hear so well, your lovely voice inside my head
saying you love me, oh.”
Di na niya tinanggal tingin sakin. Tumingin na lang rin ako sa kanya, ngumiti at nagthumbs up.
“but I only think of you
will we be together soon?
i'm thrown to the wayside
you're planted in my mind, alright
but I don't wanna be okay without you
but I only think of you
will we be together soon?
i'm thrown to the wayside
oh, you're planted in my mind
but I don't wanna be okay without you
without you...no, I don't wanna be okay without you.” tapos niyang kanta.
“Sorry kung natagalan ko ‘tong sabihin.” dagdag ni Irenena parang….paiyak?
Nagpalakpakan naman ulit kami.
“Irene, will we be together soon?” tanong ni Sana. Nagulat naman si Tzuyu sa tinanong ni Sana kaya napafacepalm na lang siya.
“Sana kung kaya niya ulit akong kausapin, Sana.” tumingin na naman siya sakin at ngumiti.
Napangiti na lang naman si Sana at si Tzuyu na ang nagsalita para ipakilala ang susunod na kakanta.
“Para kanino kaya yun noh? Swerte naman nung gusto niyan!’ tanong sakin nung katabi ko.
“Tanong ko po sa kanya?” pagbibiro ko.
Ano ginawa ko after? Nafrozen sa kinatatayuan ko kung magccr ako para umiyak edi mahalata lalo! Kumalma na naman ako after makakanta nila Nayeon at Jeongyeon nag duet pa nga sila ng The Morning After by Jem Cubil at Andrea Babierra.
“May sisingit lang po muna! Surprise palakpakan po natin si Maam Park!” sabi ni Sana. Nagulat naman si Maam kasi walang pasabi ni hindi nga siya nagsign up! AHAHAHA. No choice na naman si Maam kasi nasabi na ni Sana.
“Goodevening, napilitan lang po ako dito! Panigurado pong uulit si Sana sa internship niya!” pabiro ni Maam. “Kakantahin ko po ay Suntok sa Buwan by Session Road.”
“hindi mo ba alam
damdamin ko'y pinagtakpan
makasama ka'y suntok sa buwan……..”
“Whoooooo!” sigaw naming mga intern.
Ayan na chorus na aahhhhhhH!!!!!
“itanong mo sa akin at tatanungin ko rin
kung ika'y aamin, lahat ay gagawin
itanong mo sa akin at tatanungin ko rin
kung ika'y aamin, lahat ay gagawin.”
Sumabay na rin ako sa pagkanta ni Maam.
“'di mo napapansin
kailangan mo akong dinggin
'di habang-buhay ika'y aantayin
ito'y aking hiling
at sana naman ay tanggapin
nang puso ko'y 'di nabibitin
hindi ko 'to gusto
pero 'wag kang lalayo….”
.
.
.
.
.
“Ang susunod na po ay si Wendy!” banggit ulit ni Sana. tumayo naman si Wendy….tsaka si Joy?!
“Wow! Duet po ulit!” sabi ni Tzuyu.
“Kakantahin po namin ay Right Time by Johnoy Danao at Clara Binen. Para sayo ‘to Seulgi!” sabi ni Wendy.
Nak ng tinapa! Ayun pa talaga pinili niya ha.
“Kung yung tanong ni Sana na ‘will we be together soon?’ ang sagot namin ni Wendy, ‘ Seulgi, makasama siya’y di suntok sa buwan!’ eto na ‘it’s the right time, it’s never late.’” sambit ni Joy.
Nagsimula na nga silang kumata. Nagpicture na ulit ako.
“pains of the past
make for a guarded heart
but he saw her light
and walked right in
it felt familiar, felt like home
with a broom in his hand
he swept her off her feet,” kanta nila ng sabay.
Naks 10/10 harmony!
“lonely days and nights
have long been gone
what once was lost
has now been found
like the stars to the dreamers
like the sea to the shore
with a hand to hold
the future has been told
and she said….”
“it's the right time
to fall in love again
it's the right time
to be loved again
it's the right time
to feel this way again
it's the right time, it's the right time”
“Paano mo ba masasabi if right time na yung moment?” biglang may nagsalita kaya naman nagulat ako.
.
.
.
.
.
Si Irene habang nakaharap kami parehas sa kumakanta.
“Kanina ka pa nandito?” tanong ko. Ayoko sa kanya humarap natatakot ako sa magiging reaction ko!
“Yup. before pa magstart sila Wendy at Joy.” sagot ni Irene sakin.
“Ahhh, sorry di kita napansin nagpipicture kasi ako hehe. Galing mo kumanta hands down pa rin since shs!” banggit ko.
“once in a while
we meet someone who'll stay
and lifts us up
to heights we never knew
we share the saddest of sorrows
and never feel alone
ever again
so we say…”
Sa peripheral view ko nakita ko humarap sakin si Irene. “Di mo pa sinasagot tanong ko kung paano mo masasabi if right time na yung moment.”
“it's the right time
to say yes to this
it's the right time
to give in to this bliss”
“For me, siguro kapag napatanong ka na sa sarili mo or sa iba kung right time na ba….ayun na mismo ang sign na right time.” sabi ko ng seyoso.
“So...right time na?” tanong niya sakin.
“Hmm, yup. right time.” humarap na rin ako sa kanya at ngumiti kami sa isa’t isa.
Dahan dahan niyang hinawakan ang kamay ko at humarap na muli kila Wendy. Humarap na lang rin ako. Di na ako makakibo, di na ako makapagsalita……
“it's the right time
it's never late
hearts won't break
time won't fade a love like this
time won't fade a love like this.”
Comments