~Our Time~10

Our Time
Please Subscribe to read the full chapter

Jeongyeon's Pov


Busy ako sa paghahanda ng dinner para sa mga bata, higit ata sa sampo yung mga bisita nang mga anak namin kaya marami akong hinandang pagkain para sakanila.

"Dad? May tumatawag, unknown number." nagpunas muna ako ng kamay bago kuhain kay Yujin yung cellphone ko.

"Hello?"
: Dad?
"Ow, hey?"
: Dad kailan po kayo pupunta ni mom sa les paradis de les noces?
"Ang sabi ng mommy mo bukas daw kami pupunta, bakit?"
: Okay, see you tomorrow.
"Bye~ I love you~" napabuntong hininga nalang ako nang babaan niya ako ng tawag bago ko pa mabanggit yung huling salitang sinabi ko.

"Dad, nandiyan na si mom, kakain na po ba tayo?" si Ryujin.

"Sige, ihain mo na yung iba pang pagkain." tumango lang siya at ginawa na yung sinabi ko.

"Hey, ang dami pala nila." natatawang sambit ni Nayeon bago yumakap sakin.

"Sigurado ka bang ayos lang kela papa na mag-sleep over dito yung mga bata." tumango siya.

"Magpapahatid ba sila sakin sa airport kung hindi?" hinalikan niya ako sa labi. "Magbibihis nalang muna ako." hinawakan ko yung kamay niya kaya napatingala siya sakin.

"May ibang pwesto tayo, sa garden ka pumunta." bulong ko sa tenga niya bago siya halikan sa noo.

Sabay na kaming nagalakad, siya paakyat sa kwarto namin at ako naman papunta sa hapagkainan.

"Enjoy lang kayo diyan, naihanda ko narin yung mga kwarto para sa inyo at paalala lang hiwalay ang kwarto ng mga babae sa lalaki kapag matutulog na kayo." sabay sabay naman silang sumang-ayon.

Pumunta na ako sa garden, tapos nang ayusin nang ilan sa mga kasambahay nila Nayeon yung set-up na pinagawa ko, kaya agad din silang nagpaalam sakin paalis. Umupo na ako sa upuan ko at nilapag sa lamesa yung maliit na kahong nasa bulsa ko.

Mahigit labing limang minuto pa akong naghintay kay Nayeon bago ko makita yung anino niya.

"Oh? Ayos lang ba yung suot ko?" naka-sweatpants at hoodie kasi siya, tumayo ako at sinalubong siya.

"Ayos na ayos." hinawakan ko siya sa kamay. "Mukhang diretsyo tulog ka na pagkatapos nating kumain ah." hinampas niya ako sa braso.

"Magpapalit nalang ako." umiling ako.

"Sayang yung oras tsaka baka lumamig na yung pagkain natin." hinila ko yung upuan niya at inalalayan siya sa pag-upo.

"May pakandila ka pa, pwede naman nating buksan yung mga ilaw." natatawang sambit niya.

"Edi hindi na masaya." sinalinan ko nang wine yung baso namin.

"May steak na, tapos magsa-samgyup pa tayo?" tumango ako.

"Konti lang naman, tsaka hindi mo ba namiss yung samgyup?" inirapan niya lang ako at kumain na.

"Ikaw gumawa ng kimchi?" tumango ako. "Sana bumili ka nalang."

"Mas masarap naman yung gawa ko." sinubuan ko siya ng kimchi.

"Nasobrahan ata sa anghang." tinawanan ko lang siya at kumain na.


Nang maubos ko na yung steak na nasa plato ko, nagsimula na akong mag-ihaw nang pork belly sa electric grill na nasa gitna nang lamesa namin.

"Wine talaga ipapares natin diyan?" tinignan ko siya at nginitian.

"Alam ko kung gaano ka katagal malasing, kaya alam ko rin yung hinahanap mo." kinuha ko yung dalawang bote ng soju at isang basong binabalutan ng table napkin na nasa gilid lang ng upuan ko.

"Hindi tayo pwedeng malasing, maraming bisita yung mga anak natin."

"Kaya nga dalawang bote lang." kinindatan ko siya at binuksan na yung isang bote.

"Malapit na pala yung kasal nila Irene at Seungwan, sana bumalik na si Chaeryeong." napabuntong hininga siya.

"Huwag kang mag-alala, mahahanap din natin si Chaeryeong." nginitian ko siya at sinubuan ng baboy.


Nang maubos na namin yung soju nagligpit na kagad kami ni Nayeon, dinig namin yung ingay nung mga bata pag-akyat namin sa pangalawang palapag.

"Alam ko na kung bakit ka nag-ayang mag-inom." tinignan ko si Nayeon. "Dahil maingay sila, hindi ka makakatulog dahil dun." tinanguan ko nalang siya dahil inaantok na talaga ako.

Paghiga namin sa kama wala nang nagsalita isa man sa amin, doon narin ako dahan dahang inangkin nang antok.


------------------------------

[KINABUKASAN]

Tanghali na kaming nagising ni Nayeon, nauna ko na siyang pinaligo at bumaba na muna ako para ipaghanda nang makakain yung mga bata.

"Good afternoon dad." si Ryujin.

"Anong oras kayo natulog kagabi?" nagkibit baikat siya.

"Nauna akong natulog sa kanilang lahat, pagkatapos naming kumain natulog na ako."

"Nag-sleep over pa kayo kung tutulugan mo lang pala sila." natawa siya at tumulong sakin sa pagluluto.

"Nahihilo kasi talaga ako kahapon dad, kaya natulog nalang ako."

"Sumasakit ba yung ulo mo?" umiling siya.

"Nahilo lang talaga ako dad." tinapik ko siya sa balikat.

"Gusto mong magpatingin sa doktor? Para sigurado, ang sabi kasi ng mommy niyo brain tumor could possibly pass through genetical, I can't ignore the 5% possibilities that your mom telling me." napabuntong hininga siya.

"Sure." dinala na niya yung mga pagkain na nailuto na namin sa hapagkainan.


Sinamahan naming kumain yung mga bata, pagkatapos naligo na ako. *Nandun na kaya si Chaeryeong?*

To: Unknown Number
papunta na kami ng mommy mo.
: nandiyan ka na ba?

From: Unknown Number
already here
: preparing the set-up

"Sino ba yung katext mo?" tumingin ako kay Nayeon.

"Si Seungwan, nangungulit nanaman tungkol dun sa kasal nila ni Irene." tinago ko na yung cellphone ko at pinaandar yung makina nang sasakyan ko.

Pagkarating namin sa les paradis de les noces, bumaba na kagad kami ni Nayeon nang sasakyan.

"Jeong, can I hold your hand?" tumango lang ako at hinawakan yung kamay niya.

Pumasok na kami sa malawak na hardin, sa pinakaginta nun may nakatayong tent na puti, kinukulob nun yung dalawang upuan at lumang film projector.

"Chaeryeong?" tawag ni Nayeon. "Yoo Chaeryeong?!" pumasok na kami sa loob nung tent.

"Want me to play the video?" pinakita ko sa kaniya yung film.

"Tingin mo si Chaeryeong gumawa nito?" ngumuso ako.

"Papapuntahin niya ba tayo kung hindi." inirapan niya lang ako at umupo na sa upuang nakahanda dun.

Inayos ko na yung film at sinimulan yung video, napangiti nalang ako sa tunog nang lumang film projector at napatingin kay Nayeon.

"Same old days, date time." tumabi ako sakaniya at hinawakan yung kamay niya.

Nagsimula yung video sa limang buwan nang buntis si Nayeon sa mga bata.

"Hello?" sambit ko doon sa video at inabot kay Nayeon yung kamera, umupo ako sa harapan niya at dinikit yung tenga ko sa tsyan niya. "Huwag masyadong makukulit, baka masaktan si mommy." hinaplos ni Nayeon yung buhok ko habang kinakausap ko yung mga bata sa loob ng tsyan niya.

"Jeongdad kantahan mo sila." kunot noo akong tumingala sakaniya nun. "Bilis na." napabuntong hininga ako sa video at sinunod yung utos niyang kumanta.

Tumingin ako kay Nayeon, umiiyak na siya at panay ang punas sa mukha niya.

"Yeon." inabot ko yung panyo ko sakaniya.

"Salamat." nginitian ko lang siya at binalik na sa panunuod yung atensyon ko.

Manganganak na si Nayeon sa video na pinapanuod namin.

"Jeongyeon sinasabi ko sayo, huli na 'to!" nagulo yung video dahil sinabunutan niya ako pagkatapos sabihin yun.

"Second born is a girl." sambit nung doktor.

"Isa nalang, Yeon isa nalang." hirap na smbit ko, sa pagkakaalam ko nakasabunot parin sakin si Nayeon nun, sa tsyan niya kasi nakatutok yung kamera.

"Third born is a boy." napangiti nalang ako nang makita ko sa video si Yujin, kakapanganak palang sakaniya grabe na yung kulit niya panay yung sipa at pag galaw nang mga braso niya.

"Napakagaslaw talaga ng batang yun." sambit ni Nayeon sa tabi ko.

Sa sumunod na mga video yung mga kuha ko nung una silang makapaglakad tapos unang salitang sinabi nila na navideohan ko.

"Halos ikaw lang yung kasama nila sa mga video na yun." tumingin ako kay Nayeon. "I'm sorry for leaving you alone with the kids."

"Hindi mo naman kami iniwan talaga, kailangan mo lang talagang pumasok sa school kaya ako yung kasama nila." hinalikan ko siya sa sintido.

Tumuloy yung video sa first birthday, second birthday, third birthday at pagkatapos ng fourth birthday nila puro taon at kung pang-ilang birthday nalang nila yung lumalabas.

Yumuko ako at pinunasan yung kauna unahang luhang tumulo sa mga mata ko hanggang sa magsunod sunod na yun.

"Hello?" tumingala ako at pinanuod yung video. "This is Yoo Chaeryeong, I found some video films inside my dad's house before he lives with my mom." may kinuhang box si Chaeryeong. "I actually feeling weird right now because of the sound from the camera, it's so old and odd." tumawa siya. "I studied how to use this kind of camera and its really frustrating, I don't even know why my dad used this, as far as I know there's already a camera-like a modern camera that released when I was born." naputol doon yung video.

"Tapos na?" tanong sakin ni Nayeon, umiling lang ako dahil hindi parin maalis sa isip ko na natapos yung video kanina sa fourth birthday nila. *Kaparehong taon nung makulong ako.* *Pati alaala nang nagdaang mga birthday nila hindi ko nasaksihan.*

"I got out of the film last week so I need to ask for some help where I can buy film for the camera, and hal-abeoji my dad's biological father gave me tons of film." tumawa siya at pinakita sa kamera yung mga video film na hindi pa nagagamit. "I didn't get a chance to record myself these past few days because unlike weekdays my mom is here every weekends, I don't want to make some chaos because of my dad's camera. So back to the story about what I've been telling you last week, I found some video films at my dad's house before. And found out he literally captures every moment he's with me and my siblings, using this camera." gumamit siya nang salamin para ipakita yung itsura nung kamerang gamit niya. "In case my brothers saw this film and they got confuse about what kind of camera did I use to film myself. Back to the real story, as I watch the video films I'd noticed that the last video taken by my dad was year twenty-o-five, our four year old birthday." ngumiti siya. "And to tell you guys I'm already fourteen years old right now, and we've got a good news." naputol ulit yung video.

Tumayo ako at kinuha yung isa pang video film, inayos ko muna yung unang film tsaka pinlay yung sunod na video film.

"As I was saying, we've got a good news. My dad will be discharge next week from jail and he will be on our birthday party. I'm not expecting him to use this camera on our birthday but I'm still hoping he will." nagsimula na yung sunod na video. "So my dad came to our birthday party just to say 'Hi' give us some stuff, I can't understand why he can't be with us even on the day of our birthday. I saw him talking with my mom, they talk about annulment papers." pinunasan ni Chaeryeong yung mga luha niya. "I think, birthday videos for us will never gonna happen again."

"Narinig niya tayo?" tumingin ako kay Nayeon.

"Kakasabi niya lang diba." natatawang sambit ko.

"Hello, I'm here at the place where my mom and dad become officially dating. People looking at me like I do something odd, well I think yes, I'm using a camera film that used by the people in eighteen hundred a gadget that almost forgotten by now." hinarap niya sa dagat yung kamera. "The sun is already setting." pinukos niya na ulit sakaniya yung kamera. "Before I say goodbye, I just wanted to say that I do this for my brother, Ryujin. I agreed to he's plan with my another brother Yujin, because I wanted to help him remember everything even if it's just our parent's memories." tumingin ako kay Nayeon at alam ko na kung anu yung iniisip niya nang sabihin yun ni Chaeryeong.

"He's gonna be alright." mahigpit kong hinawakan yung kamay niya.

"Hello, mom and dad." tumawa siya. "I just noticed that I talk to the camera like I'm doing a vlog, well yes I do, but this is only for the two of you. So today, I'm here at the park. Ryujin told me he's gonna be here with my dad, I don't know why he is coming together with dad but at least someone's gonna be my spy so I wouldn't encounter my dad here." may tinignan siyang kung sino at inabot yung kamera. "Yeah, I'm digging this right now, as in right now when my dad is already on his way all the way here." nang mahukay niya na yung lupa at makita yung capsule na binaon namin ni Nayeon dun tumingin siya sa kamera. "Here, this is where my parents put all of their love letters and pictures." tumingin siya sa may hawak ng kamera. "Hey Wonyoung, you think I should leave some?"

"Of course, at least let your dad remember what memory they had here." napatingin ako kay Nayeon.

"Kasama natin si Wonyoung sa bahay kanina, diba?" tumango ako.

"May be I leave this one here." pinakita niya yung picture sa kamera bago ibalik yun sa capsule.

"Hey, I think we have to hide. I already saw your dad's car coming."

"Si Lia ba yun?!" di makapaniwalang sigaw ni Nayeon.

"Hindi mo naman kailangang sumigaw." kinamot ko yung tenga ko.

"I need to end this recording, bye~"

"This is insane, gahd." tumayo si Nayeon at pinaypayan yung sarili niya.

"Hello, mom and dad." ngumiti siya. "Right now I'm here at the resort where my mom and dad celebrate their first anniversary, and also where they do the thing why they had a triplets. Right now I'm going to finally show to you my siblings." inikot niya yung kamera at dun nakita ko sila Ry

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
paradoxicalninja
#1
Chapter 5: Chapter 5: first time ko makahanap ng fic na 2yeon tapos wenrene ang side ship (and yermseul!!!) tagalog fic pa, amazing
Ghad20
#2
Chapter 11: this was amazing ♥ thank you so much authornim ^^
fitflop #3
tuwing kelan po ang update?
Muymoy8272
#4
Chapter 7: 2yeon parin hanggang sa hulu. 2yeon stay strong.
Muymoy8272
#5
Chapter 2: Grave ka Nayeon para masabing walabg kwenta so Jeongyeon. Baka magulat ka mas mayaman pa to Kay jimin.