"Irene!" Isang oso ang lumapit kay Irene, may dala-dala pang purple flowers.

Isang iritadong Irene ang lumingon sa kanya. Stress na nga sa gawain, dagdag pa yung oso.

"Flowers for you!" Tuwang-tuwa na ibinigay ni Seulgi ang mga bulaklak kay Irene.

"Kailan mo ba ako titigilan?" Tanong ni Irene, while glaring at Seulgi.

"Hindi ako titigil." Sagot ni Seulgi. Walang choice si Irene kundi tanggapin na lang ang mga bulaklak na binibigay ni Seulgi.

"Promise, mabango yan, kasing bango mo."  Cheesing (?) sagot ni Seulgi dahilan kaya nag-roll ang eyes ni Irene.

"Alis na ko." Sabi ni Irene, walang gana at matamlay niyang sabi.

Tatalikod na sana si Irene para umalis ngunit hinwakan siya ni Seulgi kaya napahinto siya.

"Ano?!" Di naman sa sigaw, pero parang ganun na nga.

"Ingat."

Sabi ni Seulgi, still smiling. Agad tumalikod si Irene at umalis. Iniwan si Seulgi na nakatunganga.

Seulgi, ang isang girlcrush na babae na laging nahuhulog sa hagdan. Pero kahit na nahuhulog siya dun, nahulog rin siya kay Irene.

Irene, ang ultimate crush ni Seulgi at ang magandang babae na hindi nahuhulog sa hagdan.