အရိပ္ကေလး ျဖစ္ပါရေစ (5)
*အရိပ္ကေလး ျဖစ္ပါရေစအရိပ္ကေလး ျဖစ္ပါရေစ (5)
“ကေလးေလး မင္း သူ႕ကို တကယ္ခ်စ္သြားျပီလား မင္းေျပာေတာ့ အခ်စ္ကို ငမ္းငမး္တက္ လိုခ်င္ေနသူ မဟုတ္ဘူးဆို။ အခုက ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ခ်စ္သြားတာလဲ…”
ကြ်န္ေတာ္ ေမးလိုက္တဲ့စကားေတြအတြက္ ရလိုက္တဲ့စကားေတြက
“ခင္ဗ်ား မျပီးနုိင္ေသးဘူးလားဗ်ာ…..တေန႕ တေန႕ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ စကားေတြကို ေျဖရတာ ပင္ပန္းလွျပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆး ေပးေနပါေတာ့လားဗ်ာ။
ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေမးေတြက အင္မတန္ကို စိတ္ရႈပ္ဖို႕ေကာင္းလြန္းလို႕ပါ….
ကြ်န္ေတာ္ ေဆးရံုက ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႕ ျပန္လာတိုင္း ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေမးေတြကို ရွင္းရတာ ေမာလွျပီ..”
စသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ အေမးစကားကို အင္မတန္ကို စိတ္ပ်က္ေနသည့္ ေလသံျဖင့္ အစခ်ီထားေသာ စာမ်ားတန္းစီေရာက္လာသည္။
ကြ်န္ေတာ္ ပထမ စာကို ဖတ္ေနရင္း မ်က္လံုးက ပိုိုပို၀ါးလာခဲ့သည္။ ခံစားခ်က္ေႀကာင့္လား မသိေတာ့။ ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္နွာ ထံုလာသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ ဖုန္းကိုကိုင္ထားသည့္ လက္မ်ားလည္း ထံုလာခဲ့သည္။ နာသည္။ အရမ္းကို နာက်င္သည္။ ကြ်န္ေတာ္က သူ႕အတြက္ ဒီေလာက္ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ေနျပီလားဟု ေတြးမိသည္။ ထိုအေတြးေႀကာင့္ စိတ္က ပိုပိုဖိစီးလာခဲ့သည္။
သူ႕ေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ ပညာမတတ္ပါ။ သူ႕ေလာက္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားသည့္ အေလ့ထ ကြ်န္ေတာ့္တြင္မရွိပါ။ သူ႕လို သြန္သင္ျပသမည့္ ဖခင္ေကာင္းမရွိခဲ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ အသက္မ်ားစြာ ငယ္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို အထင္ႀကီးသည္။ ေလးစားသည္။ ျမတ္နုိးသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ့္အေျခေနကို သိပါသည္။ ဘ၀ကို ေရစုန္ေမ်ာေနသည့္ သူ။ ကိုယ့္ လက္ရွိအေျခေနကို အရွိတုိင္းလက္မခံပဲ နံေဘးမွ လူကို တရားခံရွာကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို္ယ သနားသည့္ ဥအခြံကို တည္ေဆာက္ကာ မ်က္စိမွိတ္ျပီး ဖင္ပိတ္ျငင္းေနသူမွန္းသိပါသည္။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ခ်စ္သည္။ သူ႕ေလာက္ မည္သူ႕ကုိမွ မခ်စ္ဖူးတာ ေသခ်ာသည္။ ဒါေႀကာင့္ သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာလိုက္သည့္စကားတစ္ခြန္းသည္ နာက်င္သည္ထက္ပိုသည့္ ခံစားခ်က္တခုကိုေပးနိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ အြန္လိုင္းက ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ေျပာထားသည့္ စကားအတိုင္းဆိုလွ်င္ သူေျပာလိုက္သည့္ စကားလုံု၏ နာက်င္မႈက ဒီေလာက္ မဟုတ္ပါ။ ထိုစကားလံုးေနာက္ကေန မျပိီးနုိင္ မစီးနုိင္ လိုက္ပါခံစားျပီး ထပ္တလဲလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သနားသည့္ စိတ္က ပိုျပီးနွိပ္စက္ေနသည္။ မွန္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္က အငုံ႕စိတ္နွင့္ သိမ္ငယ္စိတ္နွင့္ လူသားျဖစ္လို႕ ကို္ယ္ခ်စ္တဲ့သူ၊ ကိုယ္ေလးစားတဲ့သူ၊ ကိုယ္ျမတ္နိုးသည့္သူ ေျပာလိုက္သည့္ စကားလံုးမ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ကို နာက်င္မႈထက္ပိုသည့္နင့္သည္းသည့္ ခံစားခ်က္ကို ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႕ေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လံုးခဏမွိတ္ကာ အသက္မွန္မွန္ရႈလိုက္ျပီး မည္သည့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ခံစားခ်က္မပါပဲ သူေျပာတာကို လက္ေတြ႕က်က် လက္ခံရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ သူ ဘာေႀကာင့္ ဒီစကားထြက္လာတာလဲ။ သူ႕အေျခေနကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေတြးလိုက္သည္။ မနက္ကတည္းက သူ ေသမလို အလုပ္မ်ားစြာလုပ္ခဲ့ရသည္။ မေက်နပ္မႈမ်ားစြာ၊ ရွင္းျပမႈမ်ားစြာ၊ အလုပ္မ်ားစြာေႀကာင့္ သူ၏ စိတ္မ်ား ေညာင္းညာေမာပန္းေနလိမ့္မည္။ ျပီးေတာ့ စိတ္အေညာင္းေျဖဖုိ႕ ေစ်းပတ္ကာ ခဏထိုင္နားရင္း အြန္လို္င္းတက္လို္က္သည္နွင့္ ျပီးသြားသည့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုက မျပီးနုိင္မစီးနုိင္ အေနွာက္ယွက္မ်ားစြာေပးကာ စာပို႕ေနသည္ဆိုလွ်င္ မည္သူမဆို စိတ္တိုမည္ျဖစ္သည္။ သူ႕ေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္သာဆိုရင္ ဒီထက္ကို ေဒါသျဖစ္ကာ ဆဲျပီး ဘေလာ့ခ္သြားနုိင္သည္။
ထိုအေတြးေႀကာင့္ စိတ္ခံစားခ်က္၏ ေနာက္ဆက္တြဲနာက်င္မႈေႀကာင့္ျဖစ္သည့္ ပါးမ်ား ထံုက်င္လာျခင္းမ်ား သက္သာလာခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ္ သိခ်င္တာကို ဆက္ျပီး စာပို႕လို္က္သည္။ သူ အျပင္မွာ တြဲတာကို ခါးသီးသည္ မဟုတ္ပါ။ မခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ကို သူဘာေႀကာင့္ လက္ခံခဲ့သည္ကို ကြ်န္ေတာ္ တကယ္သိခ်င္စိတ္နွင့္ စာပို႕ကာ ထပ္ေပမးလိုက္သည္။
ဓမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္သိခ်င္တယ္။ မင္း က ဘာေႀကာင့္ လိမ္တယ္ဆိုတာ ကို သိခ်င္လို႕ပါ…မင္း က်ုဳ့ပ္ကို မခ်စ္ပဲ ဘာေႀကာင့္ တြဲခဲ့လဲ…..ဓ
ကြ်န္ေတာ္ မာန မရွိစြာျဖင့္ ကိုယ့္ထက္ 13 နွစ္ငယ္တဲ့ ကေလးကို ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ေမးခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ကလည္း အေျဖရမွာ ေက်နပ္မည့္ သူကိုး။ သူွ႕ကိုလွမ္းျမင္နုိင္သည့္ အျခားဆိုင္မွာ အေအးမွာျပီး သူ႕ကို ခုိးႀကည့္ကာ သူျပန္လာမည့္ စာကို တထိတ္ထိတ္နွင့္ ႀကည့္ေနမိသည္။ အသက္ေအာင့္ထားျပီး သူစာရိုက္ေနသည္ကို ေစာင့္ေနမိသည္။ လက္ကို မတုန္ေအာင္ ဘယ္လိုမွထိန္းမထားနိုင္ေတာ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေႀကာက္လာသည္။ သူ ေျဖလာမည့္ အမွန္တရားကို ေႀကာက္ေနမိသည္။
“ကြ်န္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ဘယ္တုနး္ကမွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားက ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုလို႕ လက္ခံဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ ့အက်င့္ ဘယ္လုိမွ မတူခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ခ်စ္လွပါတယ္ ဆိုတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ျငီးေငြ႕တယ္ ။ ဒါေႀကာင့္ လမ္းခြဲခဲ့တယ္။ ရွင္းေနတာပဲ။ အြန္လိုင္းေပၚက အခ်စ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို တခါ လက္ခံတာနဲ႕ တသက္လံုး တာ၀န္ယူ တြဲရမယ္လုိ႕ မဆိုလိုဘူးေရာ….’
သူ႕ရဲ႕ စိမ္းကားျပတ္ေတာက္သည့္ စကားမ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို ဒါးနွင့္ခြဲသလို ခံစားရေစသည္။ မသိစိတ္က ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္တုိ႕က ဖုန္မႈန္႕ေလးမ်ားလို႕ လြင့္ပ်ယ္လို႕သြားေလျပီ။ သူ႕ကိုေမးတုိင္းသည္ ခ်စ္သည္ဟု ဘယ္ေတာ့မွ မေျဖသည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ သိျပီးသားျဖစ္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ….ကြ်န္ေတာ့္ကို နည္းနည္းေလး ျဖစ္ျဖစ္.. ခ်စ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိသည္။ ယခု ထိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမ်ားက ႀကမး္ေပၚျပဳတ္က်သြားသည့္ ေႀကးမံုျပင္လို တစ္စစီျဖစ္သြားေလျပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ ေခါင္းထဲ ဟင္းလင္းျဖစ္ေနျပီ။ ခံစားခ်က္တုိ႕ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားသလိုခံစား လိုက္ရသည္။
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မွတ္မဲ့နွင့္ သူ႕ဆီ စာပို႕လိုက္သည္။ မခ်စ္ပါဘူး ဆုိလွ်င္လည္း ေသခ်ာခ်င္သည္။
“မင္း သူ႕ကို တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား။ က်ဳပ္ကို ျဖတ္ခ်င္လို႕ လိမ္တာလား။”
စာပို႕ျပီး ခ်စ္ေသာ ကေလးေလးကို အလြမ္းေျပလွမ္းႀကည့္လိုက္သည္။ ကေလးေလးက သူ႕ခ်စ္ေသာ အကိုကို ရယ္ေမာကာ စကားေျပာေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္နွင့္ဆုိ ရွားပါးလွသည့္ အျပံဳး၊ အရယ္မ်ားသည္ သူတပါးအတြက္ အလြယ္တကူ ထြက္လာနိုင္သည္ကို ဘာရယ္မဟုတ္ ႀကည့္ရင္း ရင္ထဲက ဒဏ္ရာက တဆစ္ဆစ္ကိုက္လာခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္က သေဘာထားေသးသူပါ ကေလးေလး။ မင္း ဘာေႀကာင့္ ရယ္ေန၊ ျပံဳးေနပါေစ။ မင္းကို ခ်စ္သည့္ သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ မုဒိတာပြားသင့္ပါလ်က္ ကြ်န္ေတာ္ ဘာေႀကာင့္ မလုပ္နိုင္တာလဲ…
“ခင္ဗ်ား လူစကား နားမလည္ဘူးလားဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရည္းစားေဟာင္းေတြ ေႀကာင့္ မဟုတ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို အေနွးနဲ႕ အျမန္ျဖတ္မိမွာပဲ။ ကဲ …ေက်နပ္ျပီလား။”
စာက ၀င္လာေနသည္။ ကေလးေလးက စာမရိုက္ပါ။ စကားေျပာေနသည္။ Noti တက္သံေႀကာင့္ သူဖုန္းကို ႀကည့္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ ကေေလးေလး မ်က္ေမွာင္ႀကဳတ္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ ေႀကာင္ႀကည့္ေနမိသည္။ ဖုန္းကို ငံု႕ႀကည့္လုိက္ေတာ့ ကေလးေလးထံမွ စာ၀င္လာသည္။
သုိ႕ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ ေစာင့္ႀကည့္ေနေသာ ကေလးေလးကလည္း ဖုန္းကို ငံု႕ႀကည့္ေနသည္။ ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ ကေလးေလး အေကာင့္မွာစာပို႕ေနတာ ဘယ္သူလဲ……ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းကို တလွည့္၊ ကေလးေလးကို တလွည့္ ႀကည့္ေနမိသည္။
ဘယ္သူက ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ ဆရာ၀န္ေလး အစား စာပို႕လာခဲ့သလဲ…….
တတိယ လူကို ကြ်န္ေတာ့္ ကေလးေလး သိေနသလား………..
သိတယ္ဆိုလွ်င္ ဘာေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ သူေျပာေနသည့္ အေကာင့္ကို ထုိတစ္ေယာက္၀င္နိုင္တာလဲ………..
သူ႕အေကာင့္ pw ေပးထားျပီး၀င္ခုိင္းသည္ ဆိုလွ်င္ ထိုပတ္သတ္မႈက ဘာလဲ…………..
ဆက္ရန္
May King
“ကေလးေလး မင္း သူ႕ကို တကယ္ခ်စ္သြားျပီလား မင္းေျပာေတာ့ အခ်စ္ကို ငမ္းငမး္တက္ လိုခ်င္ေနသူ မဟုတ္ဘူးဆို။ အခုက ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ခ်စ္သြားတာလဲ…”
ကြ်န္ေတာ္ ေမးလိုက္တဲ့စကားေတြအတြက္ ရလိုက္တဲ့စကားေတြက
“ခင္ဗ်ား မျပီးနုိင္ေသးဘူးလားဗ်ာ…..တေန႕ တေန႕ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ စကားေတြကို ေျဖရတာ ပင္ပန္းလွျပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေအးေအးေဆးေဆး ေပးေနပါေတာ့လားဗ်ာ။
ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေမးေတြက အင္မတန္ကို စိတ္ရႈပ္ဖို႕ေကာင္းလြန္းလို႕ပါ….
ကြ်န္ေတာ္ ေဆးရံုက ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႕ ျပန္လာတိုင္း ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေမးေတြကို ရွင္းရတာ ေမာလွျပီ..”
စသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ အေမးစကားကို အင္မတန္ကို စိတ္ပ်က္ေနသည့္ ေလသံျဖင့္ အစခ်ီထားေသာ စာမ်ားတန္းစီေရာက္လာသည္။
ကြ်န္ေတာ္ ပထမ စာကို ဖတ္ေနရင္း မ်က္လံုးက ပိုိုပို၀ါးလာခဲ့သည္။ ခံစားခ်က္ေႀကာင့္လား မသိေတာ့။ ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္နွာ ထံုလာသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ ဖုန္းကိုကိုင္ထားသည့္ လက္မ်ားလည္း ထံုလာခဲ့သည္။ နာသည္။ အရမ္းကို နာက်င္သည္။ ကြ်န္ေတာ္က သူ႕အတြက္ ဒီေလာက္ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ေနျပီလားဟု ေတြးမိသည္။ ထိုအေတြးေႀကာင့္ စိတ္က ပိုပိုဖိစီးလာခဲ့သည္။
သူ႕ေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ ပညာမတတ္ပါ။ သူ႕ေလာက္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားသည့္ အေလ့ထ ကြ်န္ေတာ့္တြင္မရွိပါ။ သူ႕လို သြန္သင္ျပသမည့္ ဖခင္ေကာင္းမရွိခဲ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ အသက္မ်ားစြာ ငယ္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို အထင္ႀကီးသည္။ ေလးစားသည္။ ျမတ္နုိးသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ့္အေျခေနကို သိပါသည္။ ဘ၀ကို ေရစုန္ေမ်ာေနသည့္ သူ။ ကိုယ့္ လက္ရွိအေျခေနကို အရွိတုိင္းလက္မခံပဲ နံေဘးမွ လူကို တရားခံရွာကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို္ယ သနားသည့္ ဥအခြံကို တည္ေဆာက္ကာ မ်က္စိမွိတ္ျပီး ဖင္ပိတ္ျငင္းေနသူမွန္းသိပါသည္။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ခ်စ္သည္။ သူ႕ေလာက္ မည္သူ႕ကုိမွ မခ်စ္ဖူးတာ ေသခ်ာသည္။ ဒါေႀကာင့္ သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာလိုက္သည့္စကားတစ္ခြန္းသည္ နာက်င္သည္ထက္ပိုသည့္ ခံစားခ်က္တခုကိုေပးနိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။ အြန္လိုင္းက ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ေျပာထားသည့္ စကားအတိုင္းဆိုလွ်င္ သူေျပာလိုက္သည့္ စကားလုံု၏ နာက်င္မႈက ဒီေလာက္ မဟုတ္ပါ။ ထိုစကားလံုးေနာက္ကေန မျပိီးနုိင္ မစီးနုိင္ လိုက္ပါခံစားျပီး ထပ္တလဲလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သနားသည့္ စိတ္က ပိုျပီးနွိပ္စက္ေနသည္။ မွန္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္က အငုံ႕စိတ္နွင့္ သိမ္ငယ္စိတ္နွင့္ လူသားျဖစ္လို႕ ကို္ယ္ခ်စ္တဲ့သူ၊ ကိုယ္ေလးစားတဲ့သူ၊ ကိုယ္ျမတ္နိုးသည့္သူ ေျပာလိုက္သည့္ စကားလံုးမ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ကို နာက်င္မႈထက္ပိုသည့္နင့္သည္းသည့္ ခံစားခ်က္ကို ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႕ေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္လံုးခဏမွိတ္ကာ အသက္မွန္မွန္ရႈလိုက္ျပီး မည္သည့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ခံစားခ်က္မပါပဲ သူေျပာတာကို လက္ေတြ႕က်က် လက္ခံရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ သူ ဘာေႀကာင့္ ဒီစကားထြက္လာတာလဲ။ သူ႕အေျခေနကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေတြးလိုက္သည္။ မနက္ကတည္းက သူ ေသမလို အလုပ္မ်ားစြာလုပ္ခဲ့ရသည္။ မေက်နပ္မႈမ်ားစြာ၊ ရွင္းျပမႈမ်ားစြာ၊ အလုပ္မ်ားစြာေႀကာင့္ သူ၏ စိတ္မ်ား ေညာင္းညာေမာပန္းေနလိမ့္မည္။ ျပီးေတာ့ စိတ္အေညာင္းေျဖဖုိ႕ ေစ်းပတ္ကာ ခဏထိုင္နားရင္း အြန္လို္င္းတက္လို္က္သည္နွင့္ ျပီးသြားသည့္ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုက မျပီးနုိင္မစီးနုိင္ အေနွာက္ယွက္မ်ားစြာေပးကာ စာပို႕ေနသည္ဆိုလွ်င္ မည္သူမဆို စိတ္တိုမည္ျဖစ္သည္။ သူ႕ေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္သာဆိုရင္ ဒီထက္ကို ေဒါသျဖစ္ကာ ဆဲျပီး ဘေလာ့ခ္သြားနုိင္သည္။
ထိုအေတြးေႀကာင့္ စိတ္ခံစားခ်က္၏ ေနာက္ဆက္တြဲနာက်င္မႈေႀကာင့္ျဖစ္သည့္ ပါးမ်ား ထံုက်င္လာျခင္းမ်ား သက္သာလာခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕ကို ကြ်န္ေတာ္ သိခ်င္တာကို ဆက္ျပီး စာပို႕လို္က္သည္။ သူ အျပင္မွာ တြဲတာကို ခါးသီးသည္ မဟုတ္ပါ။ မခ်စ္သူ တစ္ေယာက္ကို သူဘာေႀကာင့္ လက္ခံခဲ့သည္ကို ကြ်န္ေတာ္ တကယ္သိခ်င္စိတ္နွင့္ စာပို႕ကာ ထပ္ေပမးလိုက္သည္။
ဓမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္သိခ်င္တယ္။ မင္း က ဘာေႀကာင့္ လိမ္တယ္ဆိုတာ ကို သိခ်င္လို႕ပါ…မင္း က်ုဳ့ပ္ကို မခ်စ္ပဲ ဘာေႀကာင့္ တြဲခဲ့လဲ…..ဓ
ကြ်န္ေတာ္ မာန မရွိစြာျဖင့္ ကိုယ့္ထက္ 13 နွစ္ငယ္တဲ့ ကေလးကို ေတာင္းပန္ခဲ့သည္။ ေမးခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ကလည္း အေျဖရမွာ ေက်နပ္မည့္ သူကိုး။ သူွ႕ကိုလွမ္းျမင္နုိင္သည့္ အျခားဆိုင္မွာ အေအးမွာျပီး သူ႕ကို ခုိးႀကည့္ကာ သူျပန္လာမည့္ စာကို တထိတ္ထိတ္နွင့္ ႀကည့္ေနမိသည္။ အသက္ေအာင့္ထားျပီး သူစာရိုက္ေနသည္ကို ေစာင့္ေနမိသည္။ လက္ကို မတုန္ေအာင္ ဘယ္လိုမွထိန္းမထားနိုင္ေတာ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေႀကာက္လာသည္။ သူ ေျဖလာမည့္ အမွန္တရားကို ေႀကာက္ေနမိသည္။
“ကြ်န္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ဘယ္တုနး္ကမွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားက ခ်စ္လွပါတယ္ဆိုလို႕ လက္ခံဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ ့အက်င့္ ဘယ္လုိမွ မတူခဲ့ဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ခ်စ္လွပါတယ္ ဆိုတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ျငီးေငြ႕တယ္ ။ ဒါေႀကာင့္ လမ္းခြဲခဲ့တယ္။ ရွင္းေနတာပဲ။ အြန္လိုင္းေပၚက အခ်စ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို တခါ လက္ခံတာနဲ႕ တသက္လံုး တာ၀န္ယူ တြဲရမယ္လုိ႕ မဆိုလိုဘူးေရာ….’
သူ႕ရဲ႕ စိမ္းကားျပတ္ေတာက္သည့္ စကားမ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို ဒါးနွင့္ခြဲသလို ခံစားရေစသည္။ မသိစိတ္က ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္တုိ႕က ဖုန္မႈန္႕ေလးမ်ားလို႕ လြင့္ပ်ယ္လို႕သြားေလျပီ။ သူ႕ကိုေမးတုိင္းသည္ ခ်စ္သည္ဟု ဘယ္ေတာ့မွ မေျဖသည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ သိျပီးသားျဖစ္ေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ….ကြ်န္ေတာ့္ကို နည္းနည္းေလး ျဖစ္ျဖစ္.. ခ်စ္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိသည္။ ယခု ထိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမ်ားက ႀကမး္ေပၚျပဳတ္က်သြားသည့္ ေႀကးမံုျပင္လို တစ္စစီျဖစ္သြားေလျပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ ေခါင္းထဲ ဟင္းလင္းျဖစ္ေနျပီ။ ခံစားခ်က္တုိ႕ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားသလိုခံစား လိုက္ရသည္။
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မွတ္မဲ့နွင့္ သူ႕ဆီ စာပို႕လိုက္သည္။ မခ်စ္ပါဘူး ဆုိလွ်င္လည္း ေသခ်ာခ်င္သည္။
“မင္း သူ႕ကို တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား။ က်ဳပ္ကို ျဖတ္ခ်င္လို႕ လိမ္တာလား။”
စာပို႕ျပီး ခ်စ္ေသာ ကေလးေလးကို အလြမ္းေျပလွမ္းႀကည့္လိုက္သည္။ ကေလးေလးက သူ႕ခ်စ္ေသာ အကိုကို ရယ္ေမာကာ စကားေျပာေနသည္။ ကြ်န္ေတာ္နွင့္ဆုိ ရွားပါးလွသည့္ အျပံဳး၊ အရယ္မ်ားသည္ သူတပါးအတြက္ အလြယ္တကူ ထြက္လာနိုင္သည္ကို ဘာရယ္မဟုတ္ ႀကည့္ရင္း ရင္ထဲက ဒဏ္ရာက တဆစ္ဆစ္ကိုက္လာခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္က သေဘာထားေသးသူပါ ကေလးေလး။ မင္း ဘာေႀကာင့္ ရယ္ေန၊ ျပံဳးေနပါေစ။ မင္းကို ခ်စ္သည့္ သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ မုဒိတာပြားသင့္ပါလ်က္ ကြ်န္ေတာ္ ဘာေႀကာင့္ မလုပ္နိုင္တာလဲ…
“ခင္ဗ်ား လူစကား နားမလည္ဘူးလားဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မခ်စ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရည္းစားေဟာင္းေတြ ေႀကာင့္ မဟုတ္လည္း ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို အေနွးနဲ႕ အျမန္ျဖတ္မိမွာပဲ။ ကဲ …ေက်နပ္ျပီလား။”
စာက ၀င္လာေနသည္။ ကေလးေလးက စာမရိုက္ပါ။ စကားေျပာေနသည္။ Noti တက္သံေႀကာင့္ သူဖုန္းကို ႀကည့္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ ကေေလးေလး မ်က္ေမွာင္ႀကဳတ္လိုက္သည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ ေႀကာင္ႀကည့္ေနမိသည္။ ဖုန္းကို ငံု႕ႀကည့္လုိက္ေတာ့ ကေလးေလးထံမွ စာ၀င္လာသည္။
သုိ႕ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ ေစာင့္ႀကည့္ေနေသာ ကေလးေလးကလည္း ဖုန္းကို ငံု႕ႀကည့္ေနသည္။ ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ ကေလးေလး အေကာင့္မွာစာပို႕ေနတာ ဘယ္သူလဲ……ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းကို တလွည့္၊ ကေလးေလးကို တလွည့္ ႀကည့္ေနမိသည္။
ဘယ္သူက ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ ဆရာ၀န္ေလး အစား စာပို႕လာခဲ့သလဲ…….
တတိယ လူကို ကြ်န္ေတာ့္ ကေလးေလး သိေနသလား………..
သိတယ္ဆိုလွ်င္ ဘာေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ သူေျပာေနသည့္ အေကာင့္ကို ထုိတစ္ေယာက္၀င္နိုင္တာလဲ………..
သူ႕အေကာင့္ pw ေပးထားျပီး၀င္ခုိင္းသည္ ဆိုလွ်င္ ထိုပတ္သတ္မႈက ဘာလဲ…………..
ဆက္ရန္
May King
Comments