'ဂိတ္ဆံုးေရာက္ပါျပီ' ဆုိေသာ ကားစပယ္ရာရဲ႕ စကားသံအဆံုးမွာ ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန ကြ်န္ေတာ္နိုးလာခဲ့သည္။ က်ိန္းစပ္ေနေသာမ်က္လံုးမ်ားကို လက္နွင့္ပြတ္လိုက္ျပီး ၾကည့္လုိက္ရာ အလုအယက္ဆင္းေနသည့္ ခရီးသည္မ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ သူတုိ႔ကုိ ဦးစားေပးသည့္ အေနနွင့္ေရာ၊ ခ်စ္တဲ့ကေလးေလးရွိရာေျမကို ေျခခ်ဖို႕ရာ အားေမြးသည့္အေနနွင့္ေရာ ကြ်န္ေတာ္ ထို္င္ခံုမွာ ဆက္ထုိင္ေနလိုက္သည္။