Halos magdadalawang oras na kaming nag bbyahe tanging yung kanta lang dito sa loob ng kotse yung nag sisilbing ingay.

Sinilip kita mula sa rear mirror naka focus ka sa daan habang tumatango tango ka kasabay dun sa kanta, napangiti ako.

Hindi ko alam kung anong nangyare pero and alam ko lang I was so stupid to do that to you during our highschool days.

I bit my lower lips and sigh.

Tumingin na ako ulit doon sa bintana then I heard you cleared your throat once.

“Stop muna tayo sa may 7/11, may gusto kayong ipabili?” Tanong mo samin bago ka pa tumingin doon sa salamin at sinilip kami ni Joy.

Our eyes met for a second bago mo ulit binalik yung tingin mo doon sa daan.

“Hay salamat naman, sakin kahit anong maiinom tapos ikaw na bahala sa pagkain Seulgi.” Agad namang sagot ni Joy sayo.

“Just the usual, bear.” Simpleng sagot naman niSoojung sayo.

Tumango ka bago ka sumagot sakanya.

Just the usual.

I sigh, am I too late now?

Di ko naramdaman na natulala pala ako hanggang sa tawagin mo yung pangalan ko.

“Bae?” Tawag mo sakin napasilip naman ako agad sa harap natin and doon ko lang napagtanto na nasa tapat na pala tayo ng 7/11.

“Huh?” Walang malay kong sagot sayo, hindi ko kasi narinig yung sinabi mo kanina e.

You chuckled bago ka umiling iling, I also saw Soojung smiling at the side.

Eh?

“Kako, anong gusto mong ipabili Miss?” Kamo and that hits me, yan nga pala yung usapan kanina.

Bago pa man ako makasagot e inunahan na ako ni Joy.

“Isama mo nalang yan Seul, magulo yan e. Hayaan mo na sya yung mamili sa loob.” I shot Joy a glare and I was ready to decline pero you just shrugged and agreed bago ka lumabas ng kotse.

Tinignan ko ulit si Joy ng masama and I swear I heard Soojung chuckles a bit.

Soojung cleared bago sya bumalik dun sa kakascroll nya sa phone.

I heard a knock dun sa side ko and nakita kita sa may bintana.

Bubuksan ko na sana kaso inunahan mo ko.

“Antagal Bae.” Sabi mo, I just rolled my eyes sayo at lumabas bago mo isara yung pinto.

Nakita kong palapit si Byul at Solar satin, I gave them a smile and a nod.

“Tara.” Aya nilang dalawa and nauna tayong maglakad sakanila.

I was surprised when you hold the door for me.

I mumbled a thank you bago ako pumasok and guess what, napatigil ako saglit when I heard the song playing sa loob nitong 7/11

‘Ikaw pa rin pala ang hanap hanap parap-pap

At kahit magpanggap, di matatago na ang iyong

Yakap ang hanap hanap parap-pap’

I look at you and you were also looking at me.

Pwede pa kaya? Sana

I heard a cough sa likod natin, sabay tayong napatingin and saw Byul and Solar giving us the t