For this story, mas matanda si Seulgi. Ahead sya ng isang taon Irene. Just want to try something.

------

“Oy! Seulgi! Bilisan mo dyan naghihintay na si coach sa ground.”

“Oo na magpapalit lang ako saglit! Mauna na kayo sa training.”

Sagot ko mula dito sa loob ng cubicle.

Narinig ko ng nagsara yung pinto ng cr.

Pagtapos kong mag palit ng pang training na damit e lumabas na ko ng cr, tinali ko yung buhok ko bago ako tulyang lumabas ng cr.

Sumilip muna ako mula dito sa 3rd floor para tignan kung nagsisimula na ba silang mag training, and to my relief hindi pa naman.

Hiwalay kami ng building kaming mga 4th year students, yung 1st to 3rd year e nasa kabilang building, hindi ko rin alam kung bakit ganon, pero whatever.

Naglakd na ulit ako, nung malapit na ko dun sa may open ground ng school nakita ko nanaman yung group of friends mo.

Sa totoo lang di kita feel e, parang ang arte mo kasi.

The walk you walk, the way you look halos lahat sayo screams .

I scoff bago ako umiwas ng tingin sainyo at patuloy ng naglakad kung nasan yung mga ka team ko.

Pag dating na pag dating ko palang sa ground e ang bungad agad ni coach is mag start na daw kaming takbuhin yung oval.

I sigh, hays ito nanaman kami.

Patayan nanaman to sa training, di naman sa nag rereklamo pero mabait si coach sa mabait.

Close namin sya, pero once na training gusto nya training talaga.

After namin libutin yung buong oval ng limang beses e nagpahinga na muna kami bago kami pinag stretching ni coach.

“So may mababago sa line up. Since graduate na yung catcher natin, kailangan syempre natin ng bago.”

Tumango tango lang kami, kasi we’re still catching are breaths pa e.

And alam ko namang hindi yun yung mapupuntang pwesto sakin since hindi ko naman forte yon, at meron naman samin ang marunong mag catcher e so no problem na dyan.

To be honest, alam ko ng first base ang pwesto ko.

Dahil simula elementary palang yun na yung position ko.

Krystal is the pitcher, Byul is the catcher and ako yung baseman sa first base.

So alam na naming tatlo na yun na yung magiging position namin.

Hindi naman sa nagyayabang, pero halos kami lang yung kumikilos sa team during elementary days.

So we decided to join the school’s varsity team nung nag highschool kami and to our luck nakapasa agad kami nung 1st year palang kami.

But then again after ng mga ilang weeks, Byul backed out sa pagiging catcher.

“Coach ayoko po mag catcher. Sa first base nalang po ako.”

Nag katinginan kami ni Krystal, nag tataka kaming parehas.

“Ang sakit po kasi nung pitch ni Krystal coach, masakit matamaan.”

Natawa nalang kami ni Krystal, naalala ko kasi nung elementary e natamaan si Byul sa mata during nung laban namin sa higher grade samin.

Intramurals non at magkakasection naman kaming tatlo so nasa isang team kami.

Naalala ko pa yung mukha ni Byul non, wala kasi syang mask non dahil nakakaharang daw sa view nya.

So nung pag pitch ni Krystal nung bola at di nya nasalo dumiretso sa mukha nya.

E ang totoo nyan, isa si Krystal sa mga hinahangaang players sa school kahit ba elementary palang kami non, e may potential na talaga sya.

“Eh sinong mag cacatcher? May mask ka namang isusuot Byul.”