Catch Me(7)

Seulrene Tales
Please Subscribe to read the full chapter

Kai told me na yung section nyo at section namin ang magiging magkateam sa intramurals.

Sa totoo lang I have an idea na kung sino ka, because sino ba namang hindi diba?

You’re a varsity player ng school natin, defending champion and now the catcher of the team.

Ngayong third year ko lang laging naririnig yung name mo, though dati e naririnig ko na pero mas naging grabe ngayon.

Mas naging usap usapan kayo ng team nyo.

I’ve heard pa nga kay Joy na the past years na lumalaban kayo sa ibang school is maraming galit kasi sobrang bully nyo daw.

But then Joy said na ganon lang daw talaga kayo, pero mabait naman daw kayo.

Dun ako napaisip na siguro nga lahat ng players may ganyang side, yung medyo cocky, mayabang ang dating, maangas.

But it suits you naman.

Sabi pa nga ni Joy e kayo daw pasimuno sa pang aasar sa volleyball team, so may mga ibang players na inis sainyo.

But when it comes to supporting them naman daw sa game nila andyan kayo lagi, kahit pa nga daw minsan e nang aasar kayo pero ramdam naman daw nila yung support nyo.

Joy said na kayong tatlo daw nila ate Krystal at Moonbyul ang pasimuno sa lahat, sa pang aasar, sa pag iingay, sa lahat lahat.

Pero sabi din ni Joy na ngayong year e mas okay daw relationship nyo sa volleyball team dahil wala na daw yung mga naiinis sainyo, graduate na.

So nung malaman ko na kayo yung kateam namin I was kinda surprised nung di ka masyadong nag sasalita.

May pagkasungit ka pa nga nung tinanong mo kung gusto kong sumali.

Para ba kasing ayaw mo kong pasalihin, para bang ayaw mo kong kausapin.

And as if di ka naniniwala kay Kai, well aminado naman ako na wala sa mukha ko na may alam ako sa sport.

They said na I was too innocent looking na para daw ang hinhin ko kaya lagi silang nagugulat when I said I play some sports.

 

 

May practice ngayon and alam kong may training din kayo, pero di ko mapigilan na mag hope na baka pumunta ka sa practice na baka siputin mo kami.

But you didn’t come.

And that continues hanggang sa nasanay nalang kami.

Kai said na di mo daw talaga kayang makapunta dahil may training kayo.

 

 

First day ng intramurals, tinawag mo ko sa canteen kasama mo sila ate Krystal at Moonbyul.

Sinabi mo lang sakin na may laro tayo sa hapon, I was so shy and di ko rin alam kung bakit.

When our first game starts ramdam ko yung seriousness mo, and I find you kinda attractive.

Feeling ko nga kinikilig ako everytime na may laro tayo.

I can see how focus you are.

Then things happen, you started to shout sa field when our member didn’t pay attention sa game and nakalagpas sakanya yung bola.

I can see frustrations in your face, how you cursed underneath your breath.

Kung paano mo inis na inalis yung mask mo at inayos yung buhok mo.

Nag cheer yung crowd when our opponent manage to make a score.

After the last batter of our opponent team agad agad mong inalis yung gear mo and pumunta ka dun sa gilid ng field.

I can still see annoyance and frustration sa mukha mo then ate Krystal and Moonbyul walks towards you and you just glared at them while they laugh.

You place yourself as the 4th batter so in case na bases loaded, our team will surely have a score if you manage to hit the ball.

And just like what you predicted before bases loaded, the ball was thrown bumwelo ka then the ball came flying pabalik sa field.

I was looking at you as you run to first base, to second base then I heard you shout.

“Takbo”

Sabi mo habang patakbo ka sa third base and wala ng nagawa yung kateam natin na isa kundi tumakbo papuntang home base.

The crowd cheers and went wild, ate Moonbyul was already on your way while waiting dun sa bola na ipasa sakanya.

You make a run sa home base and the ball was pass on.

I was at the edge of my seat when ate Moonbyul got the ball and turn around to tag you.

The crowd went wild again and I find myself jumping in my seat.

“Save!”

Announce nung umpire and you were at the ground, at the last second you manage to slide and make a score for us.

Home run! And nakaramdam nanaman ako ng kilig, hindi ko rin alam kung bakit.

Tumayo ka bago mo pinagpagan yung sarili mo, tinulungan ka naman ni ate Moonbyul, tinignan ka nya mula ulo hanggang paa and I can see some worries sa mata nya.

She said something sayo bago mo sya tinulak palayo sayo ng konti and you smiled at her bago ka tuluyang umalis ng field at pumunta kung saan kami nakaupo ng buong team.

“Nice one Seulgi!”

“Lupet, iba talaga pag nagseryoso na.”

Kantyaw pa nung iba nating kateam na mga kaklase mo.

“Galing mo ate.”

Ngumiti ka lang dun s

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
Urnzone
Sorry sa mga typo kung meron man, nakaka enjoy isulat tong Catch Me promise hahahaha

Comments

You must be logged in to comment
potato_chips8
#1
Chapter 35: Ang cute ng stories huhu finished it all in one day
vanillacookiescream
#2
Chapter 35: Ang harot harot kahit may tampuhan ba't ganyan edi kayo na pinaka-nakakakilig na kupol. Natawa ako sa biglang pasok ng theme song nila. Salamat sa update!
vanillacookiescream
#3
Chapter 34: awts gege, thank you sa updateee
Luvieako #4
Chapter 12: Otor, wala na po bang karugtong yong LUCKY?
kmtyn309
#5
Yung lahat ng kwento dito ang gaganda
howdoyouknowmee
536 streak #6
Chapter 32: Ayyy ayan magreread ako
PineappleSeulgi
#7
Chapter 33: I slightly dont remember this anymore but I read the last chapter sooo... masakit
vanillacookiescream
#8
WELCOME BAAACKKK
kang_ddeul
#9
Chapter 8: uwuuuu iswak feels!! pinakinggan ko tuloy yung ost nilaaa huhu sobrang kyut ng story!!