A/N:

HappyNewYear!

Jisung'sPOV

This is so unfair! How can they do this to me?

Sabay na umabsent ang mga friendships ko.

Si Sungjee may family problem kaya hindi nakapasok. Si Taehyung naman ay...

...ano nga ba?

Napaisip ako dahil ni-text o tawag wala man lang akong na-receive. Si Tito Ganda hindi ko makontak.

Pa-VVIP ang best friend ko ha.
Pero seriously, nag-aalala ako. Kahit bully ako at praning si Taehyung, hindi maaalis sa'kin ang mag-alala lalo na't these past few days napakaweird niya. Correction, weirder pala.

Sala sa lamig, sala sa init.

Daig pa ako 'pag may period.

You know why?

Let me discuss it one by one.

Before ng dance tutorial napakaclingy niya tapos napakakulit kala mo may bulate sa puwet. Mang aasar tapos kapag nabara ko magpapacute sa harap ko.Tapos minsan napakaseryoso niya na parang may malalim na iniisip, 'yung tipong mapapanisan ka ng laway dahil tahimik ang mundo niyong dalawa.

Ang weird niya talaga.

Ang mas nakakapraning sa kanya ay bigla siyang naging protective at possessive. Alam ko naman na pinakiusapan siya, I mean sila ni Papa pero iba eh. Secret lang 'to ha, para siyang boyfriend kung umarte. Sweet pero hindi ako sanay na ganun siya. Parang ang awkward.
'Yung mga tingin at actions niya sa harap ni Jungkook parang hindi sila close.

Parang hindi na siya 'yung Kim Taehyung na kilala ko.

Pero 'yung nangyari kagabi, I realized that he really was a different Taehyung that I used to know.

He was never that cold to me.

He never ignored me like a stranger.

He never spoke to me like I am nobody to him.

Because I always feel that I am special to him.

But last night, he made me feel that I just barely met him.

Kung gaano siya kadrama nung gabing iyon, ganun din ang nararamdaman ko ngayon.

Marunong din akong mag drama no. Naninibago talaga ako. Hindi ko maiwasang malungkot dahil sa biglaang pagbabagong 'to.
Although it's normal but if it's Taehyung, it wasn't normal at all.

"Aray"

Napabalikwas ako nang tumama ang isang libro sa ulo ko.
Ganun ba kaliit ang ulo ko at hindi nakita?

Napalingon ako sa likod ko, sina Yunhee lang naman kasama ang mga loyal dogs niya - I mean 'yung mga boys na may gusto sa kanya.

"Mukhang mag-isa kang kumakain?" bungad ni Haneul habang nakangisi sa'kin - kala mo kinaganda niya.

Hinarap ko sila ng maayos. Ayoko namang masayang ang effort nila sa'kin kaya eeffort din ako sa kanila.

I wore my innocent angelic face and said, "Hindi mo ba nakikita ang kasama ko? Say hi Momo to my beautiful friend."

Kumunot ang noo ni Minah at ganun din ang mga alipores niya.

"Sinong Momo?" tanong ni Yunhee.

Jisung's acting level 1. Pang level 1 lang ang bagay sa kanya. Ako pa talaga pinagtripan mo ha.

Lumingon ako sa tabi ko at ngumiti. Ikinabig ko ang hindi nakikitang nilalang sa tabi ko.

"He's my friend. Matagal na siya rito sa cafeteria. Hindi pa ba siya nagpapakita sa'yo?"

Nakita ko ang pagbabago ng mga hitsura ng mukha nila.

"You're just kidding right?"

I slightly tilt my head and said, " Why would I? Kelan ba kita biniro?"

Nagbulungan na ang mga estudyante sa paligid namin.

"Yunhee, 'di mo ba natatandaan 'yung mga kwento ng seniors na may multo ng batang lalaking dito? Yung biglang nangangalabit sa ilalim ng mesa." bulong ni Haneul. Bumulong pa eh parang bulong ng dinosaur lang.

Natatawa na ako sa hitsura. Pero hindi pwedeng masayang acting ko. Tuloy ang drama.

"By the way, he's right in front of you. He wants a hug."

1

2

3

4

5....

"Aaaaaahhh!!!"

Sabay sabay na tumakbo palabas ng cafeteria ang grupo nila.
Tsk! bitin ako. Ambilis matakot.

Umayos ako ng pagkakaupo. Istorbo sa pagkain at pagdadrama.

"Totoo bang may multo kang kasama?"

Bigla akong napatindig ng maayos.

Walang anu-ano'y dumating ang mga kaibigan ni Taehyung.

"Nakakakita ka pala ng multo." sabi ni Namjoon oppa.

Biglang nagtago si JHope oppa sa likod nina Jimin at Jin oppa.

"Alis nga diyan. Mapupunit uniform ko." angil ni Jin oppa.

"Eeh ang sungit mo." Umalis si JHope oppa at tumabi sa'kin.

"Dito na lang ako. Wala na ba siya?"

So, pati sila naniwala? Nice acting Jisung.

"Actually he's hugging you now."

Dahang dahang ibinaba ni oppa ang tingin niya sa dibdib niya. Nataranta siyang alisin ang kung anong bagay sa katawan niya.

"Yah! Yaaahhh!!! Aliiisss!!! huhuhu~"

Tawang tawa kaming lahat sa hitsura niya. Para siyang si Taehyung na parang baliw. Namiss ko na naman siya. Bigla kong naisip, baka alam nila kung bakit wala si Taehyung.

Please Subscribe to read the full chapter