“Wait lang pre ha, hihimayin natin yang mga sinabi mo,” sabi ni Seulgi habang ngumunguya.

Nagpapahinga sila sa terrace ng bahay ni Lisa at pinaghanda ng meryenda ng mama nito. Tatanungin pa sana kung anong nangyari sa kaibigan ng anak pero pilit na syang pinapasok sa loob ng bahay.

“Itong Joy na gumamot sa sugat mo ay kakasuhan ka kapag hindi mo binayaran yung mga nasira mo?” Pag uulit ni Moonbyul sa kwento.

“Oo nga. May cctv sila kaya may ebidensya. Mag-isa nya lang din daw kanina at isinaalangalang ko daw ang safety nya,” paguulit ni Wendy sa sinabi ni Joy.

‘Langya naman Lord aakusahan pa akong masamang loob ng the one ko sana?’

“Magkano ba babayaran mo? Yakang-yaka mo naman na yata e,” tukso sa kanya ni Lisa.

Yayamanin yang si Wendy. Anak ng doctor at businesswoman. May-ari ang pamilya nya ng beach resort sa province at dalawang malaking grocery store.

“May pinaglalaanan ako ng savings ko no! Hindi rin ako hihingi ng pambayad sa parents ko kasi hindi naman pera hinihingi nyang pambayad,” napakamot ulo si Wendy habang tinitignan ang mga kaibigan. Paano nya ba ito ibabalita sa kanila ng walang mabibilaukan?

“E, ano?” tinaasan sya ng kilay ni Seulgi.

“Gagawin nya daw akong bodyguard.”

Humagalpak sa tawa ang tatlo kaya uminom na lamang ng nakahandanh ice tea si Wendy. Expected na ‘to.

“Sa liit at lampa mong ‘yan gagawin kang bodyguard?!” Asar pa ni Lisa na parang bulateng inasinan katatawa.

Si Moonbyul inuubo habang si Seulgi naman ay malapit nang umiyak.

“Tangina nyo. Kayo nga may kasalanan kung bakit ako napunta sa ganitong sitwasyon! Lalo ka na Lisa! Kabobo mo pumalo.”

“E, kasi naman! Pre, sa inyong dalawa nung Joy, ikaw ang mas may kelangan ng bodyguard!” Sabi sa kanya ni Seulgi.

“Pero paanong bodyguard? May aso naman sila. Aano ka don? Magmumukha kang gnome display sa garden nila,” nagtawanan nanaman sila sa sinabi ni Moonbyul.

“Basta samahan ko daw sya sa bahay nila buong bakasyon. Mula seven-thirty ng umaga hanggang six ng gabi. Every ing day!” nagsimulang kumulo ang dugo ni Wendy ng maalala ang sinabi sa kanya ni Joy.

“Pre, ginawa akong aso? At hindi lang yon, aayusin ko pa yung mga nasira ko. Bodyguard slash hardenera! Sana pinabayaran nya nalang sakin, tangina.”

“Good luck, rich kid. Mag-aamoy lupa ka muna sa loob ng dalawang buwan!” Umaktong malungkot si Seulgi.

“No more ‘Wendy amoy baby’ for you,” tawa ni Lisa.

“Ichat mo na din yang mga chicks mo sa unib nyo. Nasa bartolina ka kamo,” gatong pa ni Moonbyul.

“Gago, di ko mga chicks yon! Sila lang ‘tong chat ng chat sakin,” dahilan nya sa tropa.

“Pa-fall ka kasing bwisit ka! Pati crush ko dati nahulog sayo,” sumbat ni Lisa sa kanya.

Yang si Wendy, habulin yan sa unib. Mapa-lalaki man o babae. Flirt kasi sya, unintentionally. Pero minsan ginagamit nya talaga ang pagiging flirt nya to her advantage. Kaya ayan, nabansagang ‘pa-fall’ ng mga nakakakilala sa kanya.

“Oo na, buset. Eto nga nalaglag akong literal sa puno,” reklamo ni Wendy saka pinakita ang mga galos.

“Malay mo pre ma-fall ka din sa may-ari nung puno. Yieeee!” Bigla syang inasar ni Seulgi tapos naghiyawan silang tatlo.

“Tanga hindi no,”kaila nya.

‘Nung una siguro akala ko talaga regalo ni Lord. Pero nevermind. May sungay naman ‘yon.’

“Sige ha? Ang ganda kaya ni Joy,” sabi ni Seulgi.

“Oo nga. Bakit ngayon lang natin nakita ‘yon?” Tanong ni Lisa. “E, lagi naman tayong naglalaro sa court na yun. Palaging yung maid lang nakikita ko tsaka yung isang lalaki na