flight na nila pabalik sa maynila. excited nang umuwi si winter para ma-kwento sa pamilya at mga kaibigan niya ng tungkol kay karina. nakahawak pa ito sa kamay niya habang nakasakay sila sa eroplano dun niya naalala na ibigay ang binili niya para kay karina.

"pagpasensyahan mo na yan ah? binili ko lang para maalala mong malaki ang kinalaman ng five thousand sa pagkakakilala natin."
"wow! nice! 'i started to hate money when i met you'" binasa pa ni karina ang nakasulat. "nakakatawa pero totoo naman ang nakalagay dito wala na akong balak kunin yung pera pero i will still go with you sa bahay niyo para naman malaman ko kung saan ka nakatira para na din makadalaw man lang."
"galante ka pala karina? pero babayaranpa rin kita, five thousand din yun noh"
"no it's fine, maliit na halaga lang yun" pagkasabi nun ay inilabas nito ang maliit na box at iniabot kay winter. "akala ko ikaw lang ha? funny din yan katulad ng binigay mo"

excited na binuksan ni winter ang box. isang wooden figure ang laman, natawa nga siya dahil may isang tao ang nakaupo sa isang park at nakalinya sa may signboard na 'waiting area' at isa pang tao na nakaupo sa linya ng 'VIP'
"ang daya mo for sure ikaw yung vip dito" kunwari pa na nagtatampo si winter.
"para lang you'll get reminded of our times in batanes at malaki din ang kinalaman ng pagiging 'waiting list' mo.

nagtawanan na lang sila. nakalimutan na niya ang tungkol kay minju.

pero ang lahat ng ligaya at excitement sa puso ni winter ay nawala nang dumating sila sa aiport. isang magandang babae ang tumawag at patakbong lumapit kay karina. kitang-kita niya kung paanong hinalikan ng babae si karina sa mga labi at niyakap ito. kahit hindi hulaan, alam niya na ang babae ang girlfriend ni karina- na hindi na raw ngayon. pero bakit andito siya?

"i missed you babe! ang tagal mong dumating. I'm sorry i was really wrong na hindi sumama sayo and break this relationship so easily. gusto kitang sundan pero sabi ng family ko hintayin na lang kita and make a surprise. na-realize ko na hindi pala kayang mawala ka nang matagal. gusto ko nandiyan ka lang palagi. God knows how much i missed you! please don't leave and let's start over again" sabi ng babae.

natameme si winter sa mga narinig. tiningnan niya si karina kung ano ang gagawin nito. nadurog ang puso niya nang yakapin din ni karina ang girlfriend. sapat na iyon para magpasya si winter na humiwalay na at umuwi nang mag-isa. hindi na rin kasi siya napansin ni karina.

laglag ang mga balikat na bumaba ng taxi si winter. sinalubong naman siya ng mga ate niya para buhatin ang mga gamit niya kasama na dun ang mga pasalubong. pagkatapos ibigay ang mga pasalubong at maikling kwento at pumasok na siya sa kwarto.
hindi man magtanong ang lahat sa kanya, alam ng mga ito lalo na ng ate taeyeon niya na mabigat ang loob ni winter. hindi rin nakaligtas sa mga kaibigan ang pananahimik at pagiging malungkot niya pero hindi niya magawang umamin. hindi niya alam pero hindi niya kayang magsalita ng tungkol kay karina.

"basta friend alam mo naman kahit anong problema mo handa kaming makinig, kapag handa ka na magsabi ka lang kahit kanino sa amin ha? wag mong solohin yan, nakaka-haggard yan" sabi ni ningning.
napangiti si winter, pero hindi pa talaga siya handa.

kahit pa sa opisina ay pansin din ang pagiging tahimik at malungkot niya. kung minsan nga ay nagpaparinig pa ang officemate niya, "hay nako nakaka-miss na talaga si winter" sasabat naman ang isa "bakit nandito naman siya ah"
"wala pa kasi dito yung winter na masungit pero malakas tumawa, maraming kwento at excited sa mga love stories, yung masayang kasama kahit wala namang effort. malamang naiwan pa yun sa batanes"
hindi na lang nagsalita si winter tahimik lang siyang nagtatrabaho. papasok, magtatrabaho at maghihintay ng uwian.

kung minsan ay natukso siyang hanapin si karina sa facebook o kahit sa instagram at google pero bigo siya dahil hindi niya alam ang buong pangalan ni karina, contact numbe