Ako ay simpleng tao, 27 taong gulang, pero pabigat pa rin sa pamilya madami akong iniisip, kung paano mag-umpisa, kung paano ba ulit magkaron ng kasipagan humanap ng trabaho.

Nawalan na 'ko ng pangarap, simula nung nagkapamilya,  ang dalawa kong kapatid.
Nawalan ako ng gana sa lahat kasi wala na yung pangarap ko para sa amin tatlo, kasi ang priority na nila ay ang bawat pamilya nila.

Ako na walang trabaho at di alam kung san magsisimula, dahil inuna ko yung nararamdaman ko.

Wala na yung pangarap kong tulungan muna ang magulang namin,  maiparamdam man lang ang magaan na buhay sa kanila, pero nawala na lang bigla yung masigla kong mundo. Simula nagsi-asawa na sila, parang ako yung naiwan.

Natulong ako sa kapatid kong pangalawa. Inaalagaan ko ang mga anak niya, nakakahiya naman kung palamunin lang ako at hindi tutulong sa kanila.

Tatlo na ang pamangkin ko sa pangalawa kong kapatid, dalwang taon ang bawat pagitan sa mga edad nila.

Mas pinili kong tulungan si ate na alagaan ang mga anak niya, silang mag-asawa ang nagtratrabaho.

Simula ng pagkagraduate ko di na ko naghanap ng trabaho, kahit na may inapplyan ako, ready na sa interview mas pinili ko mag-alaga na lang ng bata hanggang ngayon.

Naalagaan ko rin ang anak ni kuya, ang panganay naming kapatid, tatlo rin ang anak, katulad ang agwat ng edad sa anak ni ate.

Ang saya anim na agad ang pamangkin ko, mabuti na lang naiiba ako sa kanila, babae kasi tipo ko, kaya panigurado walang magiging apo si mama at papa.

Nahilig ako sa mga Kpop, lalo na sa mga girl groups lahat sila lodicakes ko, kaya sa nalaman ko na baka magconcert daw dito ang mga sment artist, nagkaron ulit ako ng makulay na buhay.

Kailangan ko makahanap ng trabaho, ayan kaagad pumasok sa isip ko

lumingon ako kay mama 

"Ma!" tawag ko dito 

nilingon ako nito 

"Ano?" tanong nito sakin 

"Ma magcoconcert dito satin yung mga Idol ko" sagot ko sa kanya 

"panoodin mo na lang sa TV wala tayo pera at isa pa maliit ang bahay hindi sila kasya dito"

napasimangot ako

Tinignan ko si mama, di naman kalbo para magjoke ng ganon

"Pagbenta ko kaya kidney ko ma?" biro ko

nakatanggap naman ako ng matinding batok sa kanya 

"aray! nagbibiro lang eh" singhal ko 

"tigil-tigilan mo ko ha! kung gusto mo talaga ipagbenta, hatian mo ko para may pera rin ako" natatawang biro nya sakin

"isama mo mga pamangkin mo sa concert para may kasama ka, malayo ang manila Winter hindi ako papayag" dagdag pa nya

KJ talaga si mama kahit kailan

"Anlahuy! KJ" singhal ko ulit

umupo na lang ako para manood ng pambatang panuodin.

Madaling araw na, wala na kami kasama sa baba ng bahay, kami na lang ni mama, late na ang kain ko ng gabihan, kasi nagpatulog pa ko ng bata, kaya sana maintindihan ninyo. 

"Ma gusto ko na magtrabaho para naman mabili ko ang gusto ko, ang hirap kasi kapag naasa lang ako kay ate, di naman ako nabibigyan ni ate minsan, di naman ako nahingi kay ate talaga, hihingi lang naman ako para sa cbc at check up ko eh... Pati di sapat ang pera ni ate sa ating lahat" 

Lumingon sakin si mama, nagpapahiwatig na ituloy ko lang ang sasabihin ko,

napabuntong hininga ako

"biniro ko nga lang si ate na dapat pasahudin ako, kasi ako nag-aalaga sa kanyang mga anak tapos ako nagtuturo sa panganay nya. Ang sabi sakin piso o bente lang bibigay nya sakin"

Natawa ako 

kasi alam kong biro lang yun, kaso nakakahiya naman na humingi ako dahil lang sa gusto ko, kasi di naman pangangailangan ang pagbili ng ticket sa concert na gusto ko mapuntahan. Ayun nga lang sayang ang opportunity na makita silang kumpleto ang grupo nila, nakakapanghinayang.

Makalipas ang ilang araw nalaman kong  puro boygroup pala ang pupunta sa concert kaya nalungkot ako, napaisip ako na need ko na talaga magah