“MOVE ON?” Nanlisik ang mga mata ni Joy at tiningnan si sa direksyon ni Wendy at ang isa naman ay halatang iniiwasan ang mga titig nito, “PA DIN?” 

Kanino nagmmove on itong beybzff nya at bakit hindi niya alam? May need mag usap mamayang pag uwi.

"May minomove on-an ka pala beybz" sabi ni Joy habang nakahawak ang kamay sa hita ni Wendy, "Bakit di ko alam?" may bitter tone sa boses niya. 

Kanina lang ay kinakabahan siya na magdrive lalo’t sakay niya si Wendy. Si Wendy na laging maingat sa mga bagay bagay, lalo na sa kanya. She wanted to reciprocate that, she wanted to take good care of Wendy, too. Ang maging dyan for her in good times and in bad times. 

Nagenroll siya sa driving class for this. Ngayon parang gusto niya nalang umuwi magisa. Sana pala medyo nilakasan niya yung preno kanina, char.

This hurted Joy. 

Bakit di niya alam. Nagsisikreto na ba saknya si Wendy? Kailan pa? She felt left out.

"Kala ko ba ako lang beybz mo?" pagpapacute ni, Joy, nagbibiro kahit may kumukurot sa kanyang puso 

"Kaya nga di makamove on sayo kasi para kang lintang nakadikit lagi sa kanya" sabi ni Byul 

"Pwede na akong di kumaen ng inorder mong crispy pata, kaw palang Byul, sakit mo na sa batok" sagot pabalik ni Wendy na nakikipagbiruan sa ugok nyang kaibigan, “feeling ko hinahighblood pati ako”

Pinagmasdan ni Joy ng maigi ang side profile ni We