Chapter 22
Orpheline ( JENLISA )*LISA'S POV*
"W-What are you doing here?" tanong sakin ni Jennie. "I could ask you the same thing." reply ko naman sakanya. Nandito kami ngayon sa harap ng House of Lilacs dahil ngayong medyo may panggastos na ako eh napagdesisyunan kong bumisita kay Sister at kay Ella.
"Lisa! Nakarating ka! Gumaganda ka lalo ah!" sabi sakin ni Sister as she went toward me for a hug. "Jusko, ikaw na ba yan, Jennie? Halika nga dito! Thank you Lord! Sabay na araw mo sila pinapunta dito!" she exclaimed.
I hugged sister at hinug din niya si Jennie. "Jennie akala ko sa isang araw ka pa dadating?" tanong ni Sister. "Di po pwede yung driver nun, Sister." sambit niya kay Sister at tumango naman siya. "Tara na mga anak. Lisa, kanina ka pa iniintay ni Ella. Hirap na hirap ako patulugin siya kagabi dahil excited makita ka."
"Hay." sabi ko sabay buntong hininga. Seryoso? Pinaglalaruan ba kami ng tadhana neto ni Jennie? Sa lahat naman ng araw na pupunta ako sa orphanage ay nandito siya.
"Anong ginagawa mo dito?" I asked her while Sister wasn't looking. "I felt like it." simple niyang sagot. "Seryoso?" I asked dahil di ako naniniwala. "Soup Kitchen." she replied. I scoffed pero she chose to stay silent this time.
Maya-maya dumating na si Sister tapos lumabas mula sa likod niya si Ella, nung makita niya ko, natigil lang siya at di siya gumagalaw. Lumuhod ako and motioned her to come with me. And she did tapos she hugged me tightly. "Di ka naman mahiyain dati, ah." sabi ko as I pinched her cheeks. "Tumangkad ka!" sigaw niya as she tried to jump para maabot yung balikat ko.
I saw Jennie smile as she witnessed what happened pero inirapan ko siya. "Para kang bata." I heard her say. "Oh Talaga? Atleast hindi ako salbahe." I spat.
Sister look aat us weirdly dahil medyo malayo siya samin at hindi niya narinig yung asaran namin.
For the meantime, I played with Ella and Jennie helped her driver prepare the lunch dahil nga daw may pa "soup kitchen" yung company ng dad niya. Every year daw nila yun ginagawa sa iba't ibang orphanages. Pero this year lang sila nagsoup kitchen dito sa House of Lilacs, which I found very weird.
"Lisa, nagkita na pala kayo ni Jennie. Bakit hindi mo nabanggit sakin sa mga texts mo? Buti pala eh nagsabay kayo kundi eh hindi ko pa malalaman." sabi ni Sister. "Nako, Sister. Ang dami na ho kasing nagbago. Kaya din ho ako pumunta dito eh para ipaalam sainyo na nahanap ako ng totoo kong magulang Sister." I replied at hinug niya ako.
"Nako iha, araw-araw ko ipinagdadasal na sana mahanap na kayo ni Jennie ng tunay niyong mga magulang. I'm so happy for you." sabi niya. "Pero anong nangyari sainyo ni Jennie?" tanong niya with a worried
Comments