Chapter 5
Orpheline ( JENLISA )*LISA'S POV*
Nagising ako dahil sa lamig ng kwarto. Hindi ako sanay dahil wala kaming aircon. Pagkatingin ko sa paligid ay mag-isa lang ako sa kwarto, wala na si Jen. Nakita ko nalang sa table na katabi ng kama ay may naiwan na note, at may katabing baso ng tubig at pain relievers.
The note said:
Nauna na ko sa school. Thanks again.
P.S. This doesn't mean anything, okay?
- J.
----------
Pumasok ako sa class with all these cuts and bruises on my face and I was limping pero napag-isipan ko na pumasok pa rin dahil I can't afford to miss a class dahil nga scholars kami and I intend to have a perfect attendance din.
Lunch time came at nung nakita ako nina Jisoo at Seulgi, gulat na gulat sila.
"Sinong gumawa nito sayo, Lisa?" tanong sakin ni Seul. "May nangtrip lang sakin, wala to. Mas malala yung inabot nila." sabi ko naman. I chose not to tell them dahil baka maging issue pa.
"Look at this table, puro basura." Narinig namin na may nagsalita, it was no other than Irene.
"Ikaw ba gumawa nito?" tanong ni Seulgi kay Irene. "I wish. Pero ayoko kasi madumihan yung kamay ko." sabi pa ni Irene at nakita ko na ilalapit niya yung paa niya sa mga paa ko at akmang tatapakan when Jennie stopped her.
"Irene, stop." sabi ni Jennie at nagulat naman si Irene. "Why would I?" reply naman ni Irene. "Because I told you so. Or gusto mo ba sa ibang table umupo ngayong araw?" dadag pa ni Jennie. "Ugh, what's wrong with you today? Fine." sabi ni Irene sabay walk out.
I smiled at Jennie pero hindi pa rin niya ako pinansin.
-------
"Take it easy, Lis." sabi sakin ni Seul as she pat my shoulder. "Bench ka kaya muna?" dagdag pa niya with a worried look on her face.
"Baka makahabol sila, kaya ko pa naman Seul. Labas nalang ako pag di ko na talaga kaya." Pag-eexplain ko. Tumango naman siya at nag-agree naman din si Rosé na captain ng girls' soccer team.
"Pst." Narinig kong may sumipol sakin. I looked at the corner kung saan nandun ang school band at nakitang nasa gilid si Jennie at nagtatago kaya naman lumapit ako sakanya.
"Ako ba?" tanong ko sakanya. "Malamang." bawi naman niya at nangiti ako. "The are you doing?" tanong niya. "Ibubully mo nanaman ba ko? Kasi magsstart na yung game bilisan mo nalang." reply ko naman.
"What the hell do you think you're doing? You know you might get hurt!" sigaw niya. "Why do you care anyway?" tanong ko sakanya while I smirked.
"I don't. Forget this happened. ." sabi niya pa sabay alis. "You say that a lot these days." bawi ko naman at pagkatapos nun ay dumiretso na ko sa benches kung saan nandun ang soccer team.
Nandito kami sa field at kalaban namin yung JYP University. 2-1 na ang score kaya naman medyo malaki pa ang chance na makabawi sila dahil madami pang natitirang oras. Dito sa YGU Unive
Comments