The Confrontation

When Everything's Gone
Please Subscribe to read the full chapter

DARA'S POV

 

GALIT AKO!

 

OO SOBRANG GALIT ANG NARARAMDAMAN KO SA LALAKING KAHARAP KO NGAYON!

May karapatan sila? Tsk... kailan pa nabigyan ng basbas ang sinuman na manakit ng iba?

"Do you know the person in front of you now alien?"

Oo kilala na kita! Bwisit ka! Isa kang halimaw na nag anyong tao!

"My friend told me who you are but I already forget your name. Maybe because you're existence is not that important."

Narinig ko ang pagkagulat ng mga tao sa paligid namin. 

"She is really insane."

"Oh my gosh.. She's such a !"

"Crazy !"

"She's dead!"

Yan ang mga narinig ko sa mga estudyanteng saka lang narereact sa mga bagay na pwedeng pagtsismisan.

Nakita ang pagtiim ng bagang ng sisiw sa harap ko. Mas lalo siyang lumapit sa akin at ipinatong ang dalawang braso sa lamesang nasa likuran ko dahilan para makulong ako at magkalapit ang mukha namin.

Mas lalong nawala sa sarili ang mga babae sa canteen dahil sa ginawang yun ng lalaking 'to. Ganunman, di pa rin ako nagpatinag. Alam ko ang balak nito noh,, anong iniisip nito, isa ako sa mga babaeng nagkandarapa sa kanya na manghihina na lang ang tuhod dahil sa pagfefeeling na gwapo siya! pwe! hindi ko siya type!

Tinitigan niya akong mabuti na para bang pinaplano na kung paano ang masalimuot na kamatayan na ibibigay sa akin.

"Ms. Alien, should I tell you the importance of my existence here?"

I just smirk with his question.. You're existence is not my concern.

 He leaned closer to me and whisper...

"I exists in this world..." 

 

He stopped for a while and looked directly to my eyes.

 

 

"to make your life a living hell."

 

Ewan ko ba pero parang demonyo ang bumulong sa akin. Nanindig ang balahibo ko pero hindi ko yun ipinahalata.

 

Itinulak ko siya ng malakas dahilan para mapaatras siya. Pero sa halip na magalit, ngumiti pa siya ng nakakaasar.

 

Bwisit ka talagang lalaki ka!

 

"Don't come closer to me. You're disgusting!" naiirita ako, wala na akong pakialam kung anuman ang lumabas sa bibig ko.

 

"Look who's talking. Ako pa ngayon ang disguting? Tingnan mo nga yang hitsura mo? Pasalamat ka nga binigyan ko ng oras yang pagpapansin mo."

 

"Magpasalamat? Nice joke ha." 

Grabe natawa talaga ako sa sinabi niyang yun. Ako nagpapapansin? Ang gwapo ha!

 

"Unang una hindi ako nagpapapansin sayo. Kung atensyon mo lang din naman, no thanks na lang... Charitable ako, yung mga walang kwentang bagay ipinamimigay ko na lang sa iba. Kaya yang atensyon na ipinagmamalaki mo, ipamigay mo na lang sa iba, di ko kailangan."

 

Nakita ko ang pigil na pagtawa ng dalawang singkit sa upuan, si Taeyang at Dae ata yun sa pagkakaalala ko.

 

"Pangalawa, kung magpapapansin lang din naman ako, dun na ako sa mukhang artistahin."

 

Nakita ko ang pagdilim ng mukha ng lalaking nasa harapan ko. Pero bakit ba? hindi pa 'ko tapos. Naramdaman ko ang mahinang paghila ni Kevin sa braso ko.

 

"Dara please tama na yan."

 

Sa halip na makinig kay Kevin  ay ipinagpatuloy ko pa rin ang pagsasalita ko.

 

"Ikatlo, hindi ako ang papansin dito."

 

"Kung ganun sino?"  inis na tanong ni Seungrie. Tsk.. nandito pa pala 'to.

 

"Eh di ikaw, ikaw at sila." turo ko sa dalawang kaharap ko ngayon at pagkatapos ay sa tatlong nakaupo. Nakita ko ang pagsmirk ng pinakamatangkad sa kanila, yah Top ang name niya if I'm not mistaken.

 

"You really wanna die huh?" Kaba, oo kinakabahan ako sa mga titig niya. Dahil kung kanina maitim na aura lang nakikita ko sa kanya, ngayon naman parang hinihigop na niya kaluluwa ko.

 

Napalunok ako habang nakatingin pa rin dito kay sisiw. Lumapit na naman siya saken pero di na ganun katulad ng kanina. Napakaangas niya talaga.

 

"You dare to question everything that we are fond of. And now you're making fun of MY GROUP!"

 

Napakatahimik ng paligid. Pansin ko din ang takot sa mata ni Kevin ng biglang ibaling ng sisiw ang tingin nito dito. He smirks and the next thing that I know ay nakalupasay na si Kevin sa sahig at putok ang labi.

"KEVIN!!!!!!!!!"

Dali dali akong lumapit kay Kevin.

 

"BALIW KA BA TALAGA?!"

 

He just smirks.

 

"Matanong nga kita, alam mo ba ang pinapasok mo?"

 

"Anong ibig mong sabihin?"

 

"Masyado kang pakielamera. Let's see kung hanggang kailan ka tatagal alien..."

 

Magsasalita pa sana ako pero

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
No comments yet