CHAPTER 7

"He was too young then... nung namatay ang ate niya." kwento ni Earon. "They were very close. Walang nakakapaghiwalay sa kanila dati. Sila kasi yung laging magkasama. His parents was always out of town. May kuya siya and brothers. Pero si Yuu-chan lang ang close ni Akira. But then...." tinignan niya si Akira na nakatulog na.

"His sister was supposed to leave to Korea. But the plane crashed. Her body wasn't even found. Walang nagawa ang mga magulang niya kundi sabihin sa kanya ang nangyari. At his young age he was devastated by the fact that his most love sibling is already gone and will never return." pagtutuloy niya. Hindi ko napigilang umiyak habang tinitignan ko si Akira. "Hala sorry I didn't intend to make you cry" nag aalalang sabi ni Earon. "No its okay. Nakakaiyak lang talaga. Please continue" sagot ko. Tinuloy naman niya ang kwento. "Simula nun he will always have nightmare attacks. He always cries at night. As if the scene where he found out that his sister is dead replays in his mind. He is senile most of the time, he shuts everyone out. Doesn't even talk to even his parents."Ang bata niya pa para maranasan ang ganung kasakit na pangyayari. Hinaplos ko ang ulo ni Akira. He smiled. "Parang namatay na din siya kasama ng ate niya."

"Kawawa naman pala si Akira" malungkot na sabi ni bhext. Sumang ayon yung iba naming members. "Ang bata niya pa pero life is cruel na for him." dagdag pa ni Michiyo. "Sana may magawa tayo to atleast alleviate the pain" Ezra said. "Madaling lunasan ang physical pain but emotional? That's a different story" Inabutan ako ng tropicana ni Tate. "Thanks" I answered. Inabutan niya din yung iba. "Kasi hindi gaya ng physical pain, visible ang injury. Emotional pain are really hard to deal with. Especially if its from a long lost past" dagdag pa niya habang inabutan niya ng maiinom si Earon. "Arigatou" Earon answered. "Ang lalim naman ng hugot niyo kuya!" Dara said. "Ay teka... who you po pala?" dagdag pa niya

Napatawa naman ako sa reaksyon ng iba. Na parang 'Ay oo nga! Sino siya?' ngayon lang nila narealize na may stranger.

"Oh sorry for not introducing myself. Konnichiwa! Watashi no namae wa Shirakawa Tate Desu. Watashi wa kangokujinda" (Hi everyone. I'm Tate Shirakawa. I'm korean) bati niya sa iba. Napa ooohh naman yung mga kasama namin. "But I studied at japan before so marunong akong magjapanese. My step father is a japanese din kaya shirakawa ang surname ko" Ewan ko pero parang di na ako nagulat. Siguro kasi nasanay na ako sa mga pinsan kong multilingual. "Oh my god! Anak ka ng may ari ng Shirakawa Industries?" gulat na tanong ni Ezra. Tumango naman si Tate. "Step son to be exact" sagot niya. "So ikaw yung most sought out na stepson na parang hindi naman stepson. Nabasa kita sa net last time" dagdag pa ni Dara. Tumawa naman si Tate. Teka lang! Bakit wala akong idea sa pinagsasabi nila? Baka kasi di ako mahilig sa news. Well, bumalik na lang ako sa pag aalalaga kay Akira.

"But when he saw you last time at the park. He changed." napatingin ako kay Earon. "Huh?"

"It's like you brought back his dead self. Nagbago siya. He talks more. After that day, lagi kaming dumadaan sa park. Lagi ka niyang hinahanap. He saw his dead sister in you." napatakip ako ng bibig sa mga sinabi ni Earon. "Bakit kuya Earon, kamukha ba ni senpai yung ate ni Akira?" tanong ni Arvin. Tumango naman si Earon. "Pero diba wala namang kapatid si senpai? Diba senpai?" tanong sa akin ni Jb. tumango rin ako. "Earon, kaano-ano mo nga pala si Akira?" biglang tanong ni Tate.  Napaisip din ako dun. Kaano- ano nga kaya niya si Akira. Kasi nung una kaming nagkita ni Akira sila din magkasama. "I'm... I'm his..." tinignan niya muna si Akira at bumuntong hininga bago sumagot. "I'm his sister's bestfriend." sagot niya.

"Hala! So isa ka rin pala sa affected sa loss ni Akira. Kasi kaibigan mo din pala ang ate niya." puna ni Michiyo. Umiling naman si Earon bago sumagot. "Maybe noon oo. But now, I keep on seeing her." nagulat naman ang lahat sa sagot niya. "Ohmygas kuya earon! Wag kang manakot please!" bigla namang nagsisiksikan yung mga members. Natawa lang ako. "Nakakakita ka ng multo?" tanong pa ni Arvin. "Oh sorry. I didn't mean it that way. I always kept a picture of her." parang nabunutan naman ng tinik ang lahat sa sinabi ni Earon.

"Alam ko na anong gagawin." napatingin naman kaming lahat kay Jb. "Paano kung tayong lahat na lang ang maging ate at kuya niya? To fill in para sa ate niya?" napaisip naman ako. "Not bad" puna ni Momo. "Hindi ba yung magiging shock sa kanya?" tanong ni Arvin "His sister is irreplaceable I bet" dagdag pa ni Tate. Siniko ka naman siya. "What?" tanong niya. "Wag kang nega!" tumawa lang siya. "Tsk" rinig kong singhal ni Momo. Haha galit pa rin ba siya kay Tate? "So it's decided?" tanong ni Momo. "Hai!" sagot ng lahat.

"W-water" napalingon naman kami kay Akira. Nagising ata namin siya. Inalalayan kong bumangon si Akira. Agad kong binuksan yung tropicanang bigay ni Tate at inabot ito sa kanya. "What happened?" tanong niya habang kinukusot yung mata niya "Betsuni. You just fell asleep" (Nothing special) sagot ko. Mukhang di niya na naalala yung nangyari. Mabuti na lang din yun. "Oh! Onee-chan!" sabay yakap niya sa akin. "Akira-kun... may sasabihin kami sayo." pagsisimula ko. "Nande?" tanong niya. Napatingin naman siya sa mga kasama ko na nakangiti sa kanya. "Karera wa darena no?" (Sino sila?) "I would like you to meet you Onee-chan and Onii-chan!" sabay sabay naman silang nagbow at bumati. "Konnichiwa Akira Kun we will be your Oneechan/Oniichan. Yoreshiko" napangiti naman si Akira. "Hontou? Hontou?" (Really? Really?) nagnod naman ako. At niyakap niya ako ulit. "Ureshiii" (I'm so happy) napangiti naman ako sa sinabi niya. "Demo... Onii-chan is already my Onii-chan. Neh Onii-chan?" napatingin naman kami sa kausap niya. Hindi si Earon yun.

"Moshikate, are you referring to...." hindi ko natapos ang sasabihin ko. "Hai. Watashi wa kare no kyoudaidesu. His real blood brother" (I'm his brother) sagot ni Ej. Napanganga naman ang lahat sa sinabi ni Ej. Tinignan ko si Akira at oo nga may hawig sila! Bakit di ko napansin yun?! "But Onee-chan is my favorite!" bigla naman akong niyakap ni Akira. "Pati ba naman si Akira favoritism?" joke ni Momo. "Naah! I love you all."

"We love you too" we greeted back and hugged him. The day went well naman. Bumaba na yung lagnat ni Akira after giving him meds and tepid sponge baths. Naweweirdohan lang ako kina Tate at Earon na kanina pa naguusap sa tabi kasama pa si Ej. Oh well...

"Senpai matagal na ba kayong magkakilala ng dalawang yun?" biglang tanong sa akin ni Ezra. "Not that I remember it aa. Pero kakakilala ko lang sa kanila. And now that you've mentioned it. I both met them sa korea. Lissanghande" (Weird) oo nga no. Kung natatandaan kong mabuti I met them sa korea in different places nga lang. And I think I met Tate first?

"Baka destiny na yun senpai!" kinikilig na reaksyon ni Vj. "Hala nabakla." kumento ni Ezra "Sayo lang" sagot naman ni Vj. "Hala sila, nagPBB teens sa harap ni senpai" tukso ni Arvin. Bigla namang nagblush si Ezra. Ang cute talaga ng mga ito. Reminds me of someone... teka... sinong someone nga ulit yun? Nevermind.

"Pero seryoso senpai, saan mo nga sila nakilala? They are the most sought out students sa University. With one being labeled as cold and the other as warm" pag iiba ng topic ng Jb. Napaisip naman ako. Have I met them before? "Huy tigilan niyo na nga si bhext! You know about her condition. Hindi siya pwedeng mastress. Okay?" pinagalitan tuloy sila ni bhext. "Okay lang yun bhext. It was an innocent question naman with no harm meant" sagot ko. Umiling naman si bhext. "Uhmmm. No. Bawal kang mastress as much as possible." pangaral ni bhext. Tumango na lang ako

THIRD PERSON POV

Naguusap sa isang tabi si Earon at si Tate kasama si Ej. "Hisashiburi!" bati ni Tate kay Earon. "We weren't able to talk much sa park. Gomen" dagdag pa niya. Tinignan lang siya ni Earon. His expression was blank. Blank as a paper, gaya nung nagkita sila sa park.

"I see you've met" Earon glanced at Blanche. "You got that right. I met her before you did tho. Nga pala hindi ka nagreply sa text ko that day. I thought you changed your number. Have you?" sagot ni Tate. Napakuyom ng kamao si Earon. He's keeping it inside, he's on the verge of punching him but... Ej held his hand and looked over Blanche. Smiling. Earon's hands relaxed. "No. I haven't" Napatingin naman si Tate sa kamay ni Earon then looked at his expression habang nakatingin ito kay Blanche.  'I see. He never changed' and glanced at Blanche too.

"But senpai, alam mo bang sikat si Tate sa school?" Tanong ni Jb. "Eh? Talaga?" tanong ni Blanche. "Wala ka talagang idea sinong kasama mo nay?" tanong ni Dara. "Hindi ka man lang ba nagtaka kung bakit ka pinagtitinginan on the way here nay?" dagdag pa ni Michiyo. Medyo naguguluhan naman ang expression ni Blanche. Tinignan naman niya si Tate. Ngumiti ito sa kanya. "Kyaaaaaaah~" tili ng mga babae. Napa 'Huh?' naman si Blanche sa ginawa ng babae. Naparoll lang ng eyes si Momo. Niyakap naman ni Akira si Blanche sa likod. Lumapit naman sina Earon kina Blanche. At naupo sila sa tabi nito. Tuwang tuwa nilalaro ni Akira ang buhok ni Blanche.

"Uhhh magkakaroon po pala ng music fest ang Nihon mga kuya. Pwede po ba kayong kumanta dun?" Tanong ni Ezra sa kakaupong sina Tate. Ngumiti naman si Tate at tinignan si Blanche bago sumagot. Tinignan naman siya ni Blanche na parang 'Ako ba nanay mo?' napatawa naman ng bahagya si Tate. "Im fine with it. As long as..." tinignan niya si Earon "Earon performs too" napatangin naman ang lahat kay Earon. Nagtatakang tinignan ni Blanche si Earon. "Earonii will sing? I like that!" biglang reaksyon ni Akira. Inilapit naman ni Blanche si Akira sa kanya at "SSsshhhh" hinalikan ito sa noo "Let them decide." napanod naman si Akira at naupo sa tabi ni Blanche. Bigla namang may naalala si Blanche sa ginawa niya

"But I want to go sa park" anang batang si Blanche

"Shhhh" may humalik sa kanyang noo at "Let them decide" hindi gaanong maaaninag ni blanche ang humalik sa kanya.

"Kawaiii~" tili ng mga members. "So are you up for it Earon?" hamon ni Tate. Nginitian naman ni Blanche si Earon. "Yeah" maiksing sagot nito. "YES!" sigaw ng lahat. "Our music fest will be a bomb!" sabi pa ni Jb. "Galingan natin guys!" dagdag ni Michi. "Basta yung special performances hah!" paalala ni Momo. "Hai!~ Senpai!" sigaw ng lahat.

"So paano ngang sikat si Tate tapos di mo alam senpai?" tanong ni Arvin. "Matagal na akong di affiliated sa school so madami na akong di alam" sagot ni Blanche. "Seryoso senpai? Hindi lang ata sa school sikat si Tate. I heard inimbita siya ng isang entertainment sa Korea para maging isa sa mga artist nila!" dagdag pa ni Jb. Napakamot naman sa ulo si Tate na para bang nahihiya siya dahil siya ang topic. "Well I really have no regards on that matter" Kinarga ni Blanche si Akira at pinaupo ito sa lap niya "Tsaka buhay niya yun and If it doesn't concern me I won't care much too" at binigyan niya ito ng lollipop galing sa bulsa niya. Nagulat naman sila sa sagot ni Blanche. "Oh bakit?" tanong niya "Pareho kayo ng sagot ng dating bandmate ni Tate sa school" gulat na sagot ni Michi. Napakibit balikat naman si Blanche at patuloy ang pag alaga kay Akira.

"Kung iisipin, sayang yung banda nila ano?" Dara said. "Sikat na sikat na sila nun. Yung vocals, the music and their lyrics. Ang ganda lang. Everything was perfect" dagdag pa ni Arvin. "Bakit nga ba sila nadisband?" tanong ni Blanche. "Biglang nawala yung song writer nila. That left them with no direction." Sagot ni Tate. Nalungkot naman si Blanche sa sinabi ni Tate "How heartless" sagot ni Blanche. "But some says may naiwan pa daw na songs yung song writer na di pa nila nirelease." dagdag pa ni Ej. "Yes that's true but the lyrics were incomplete." sagot pa ni Earon. "She brought the missing lyrics with her" dagdag pa niya. "That's sad. May pag asa pa bang bumalik siya?" tanong ni Dara. "Only fate will decide" sagot ni Tate.

FEW DAYS AFTER

"Princess saan punta?" tanong ni Yukino kay Blanche na nag aayos ng kanyang buhok. "Sa university lang po. Ininvite akong manood ng practice and magbigay ng insights tungkol sa music fest" sagot ni blanche. Tumango naman si Yukino at aalis na sana ng kwarto ng Blanche ng may maaalala siya. "Demo, princess... wala ka naman bang napapansin na weird?" he asked. Napatigil naman si Blanche sa ginagawa niya at nilingon si Yukino. "Wala naman po. Ganun pa rin naman. Short flashbacks na di ko maintindihan" Sagot niya at nagpatuloy sa pagaayos. "Ohh... Sou desu. Demo... Okay ka lang ba?" nag aalalang tanong ni Yukino. "Hai... nii-chan"

Dahil inimbitahan siyang manood ng practice para sa music festival ni Momo. Kanilang kanila ang music room for the moment. Pagdating niya ng music room naabutan nilang kakatapos lang ng set ni Earon kaya lumabas muna ito. Nginitian naman siya ni Blanche ng magkasalubong sila sa may pintuan. Ngumiti din naman ito pabalik at lumabas na ng music room, marahil may klase pa ito. Si Tate na naman ang susunod.

"OMG maririnig ko na rin ng harapan ang boses ng sikat na si Tate Shirakawa!" tili ni Dara. "Huy!" saway sa kanya ni Aldrin. Tumawa naman yung iba at naupo na sa harap ng mini stage sa loob ng music room. Nagtinginan naman sina Momo at Blanche. "Hi bhext! Sayang di mo naabutang ang perf ni Earon." bati ni Momo kay Blanche. "Ohh sorry natraffic kasi ako. Sayang naman." sagot naman ni Blanche.

"Anong kakantahin mo kuya Tate?" tanong ni Michi kay Tate na nag aayos at nagtutune ng gitara. "Hmmmn. A song written by our lost Song writer" sagot ni Tate. Napa "Kyaaaaah" naman yung members ng Nihon.

[SONG: My lovely Girl by G.Brown]

"eonjebuteo sijakdoen geolkka wonhage doen geolkka
nunbit hanaro malhal pillyo eobseo  neon biseutae cham biseutae" pagsisimula ni Tate habang nagigitara. Nagtiliian naman yung ibang girl members sa pagkanta ni Tate. "Bhext anong meaning nun?" Tanong ni Momo kay Blanche. "Its like asking yourself kung kailan ba nagsimula na magustuhan mo siya. Yung tipong di na kailangan ng words, titigan lang alam niyo nang may feelings"

[TRANS:  When did it start? When did I start wanting you?
We just need our eyes, there’s no need for word. You  are similar to me.]

"tturu ttururu tturururu
tturu tturururu deureobwa" (Listen) "Makikinig talaga kami Tate!" sigaw pa ni Ezra. Sinaway naman siya ni Vj. Tumawa lang sina Jb at Arvin sa ginawa ni Vj "Selos ang walang label!" anila. Napaismid naman si Vj sa sinabi ng dalawa.

"ni gyeote naneun sarangseureon yeonini dwae
niga nal bitnage hae
hime gyeowotdeon eojeui gieokdeuldo himi doeneun geol
neol saranghae" pagtutuloy ni Tate. Tinitignan lang siya ni Blanche habang nagpapractice. She's translating the song in her mind.

[TRANS: next to you, I become a lovable person
You make me shine,
even the bad memories of yesterday give me strength
I love you]

Napaisip naman si Blanche kung saan niya narinig ang kantang iyon. Marahil nung nasa korea siya. Ngunit may kakaiiba sa kanta na narinig niya noon. Parang may nagbago... Napapikit si Blanche sa pag iisip.

"I like being with you. It's like my safe haven" napadilat bigla si Blanche. She was brought to another dimension. Inikot niya ang kanyang paningin sa paligid. "This is familiar"  aniya sa sarili. She's standing infront of a glass cube. Sa tapat niya may lalakeng nakaheadphones na may mic sa harap.

"Recording studio?" aniya sa sarili. Bigla namang nagbago ang scene. Nasa parang garden siya may nakita siyang couple na nakaupo sa may bench. May sinusulat yung babae habang nag gigitara yung lalake.

"I don’t know~ know~ know~ nan kkumeul noraehae
neo~ neo~ neo~ neowa nal wihae" (I don’t know know know, I sing my dreams
You, you, you, you and me) patuloy ang pagkanta ni Tate na para bang mayroon siyang gustong iparating. Patuloy naman ang pagkawala ni Blanche sa dimensyon ng kanyang ala-ala. Lumapit siya sa couple at nagulat siya sa kanyang nakita. "She's... Me" nakita niya ang sarili niyang nagsusulat. Nilingon niya agad yung lalakeng kumakanta. Hindi niya makita ang mukha nito. Kumakanta ito.

seuchyeogado meolligado dasi bumerangcheoreom tto
neon dasi nae ape oh oh nan ni ape isseo
ireoke tto ireoke ( even if you pass by or go far away Like a boomerang, you’re in front of me again
I’m in front of you like this) Napaupo naman sa sahig si Blanche she's still lost in her memories. Ngunit di ito napansin ng makasama niya. Patuloy niyang pinanood ang sarili niyang nagsusulat kasama ang lalakeng kumakanta. Nang biglang tumayo ang lalake at lumapit sa kanya.

tturu ttururu tturururu
honjail ttaeboda deo jayeonseureowo uriga (Being together feels more natural than being alone) napatingin ito kay Blanche habang kumakanta. Kahit di niya maaninag ang mukha ng lalake alam niyang tinitignan siya nito. "Can he see me?" tanong niya sa sarili. Itinayo siya ng lalake. "Gwaenchana?" tanong ng lalake sa kanya. Napahawak naman siya sa kanyang bibig sa tanong ng lalake. Agad niyang tinignan yung babaeng kamukha niya sa may bench.

Wala na ito doon.

"Ulujima! Deolinda" (Stop smiling. I'm falling) anang lalake kay Blanche at pinaupo ito sa may bench.

I don’t know~ know~ know~ nan kkumeul noraehae
neo~ neo~ neo~ neowa nal wihae (I don’t know know know, I sing my dreams
You, you, you, for you and me) pasway sway naman ang ibang nihon members sa rhythm ng kinakanta ni Tate. Nginitian siya ng lalake at pinagpatuloy ang pagkanta. Blanche looked at the surrounding and her self. Nagulat siya ng iba na ang kanyang suot. Gaya na ito nung babaeng kamukha niya kanina.

eojen beautiful day~oneureun special day~
naeil more happy day~
maeil seonmul gateun neo always my birthday~
deo baraji anha oh no! oh no!
nan ojik neoman isseumyeon dwae like today~~~

[TRANS: yesterday was a beautiful day, today is a special day
Tomorrow is a more happy day,
every day, you’re like a present, it’s always my birthday
I don’t want anything more, oh no oh no
I only want you like today]

"Is this an important piece of memory?" tanong ni Blanche sa lalake.

I don’t know~ know~ know~ nan meomchul su eobseo
neo~ neo~ neo~ neowa nae norae (I don’t know know know, I can’t stop
You you you and my song) kanta nung lalake. "Please tell me, sino ka? I need to talk to you in reality. Maybe you can help me unravel my past. Please" pagmamakaaawa niya sa lalake. "Jebal" Ng hinawakan niya ang lalake biglang itong nagfade. "T-teka! Sabihin mo muna sa akin kung sino ka." umiling lang ang lalake binitawan nito ang gitara at inilapit ang mukha ni Blanche sa dibdib nito at hinalikan ang kanyang noo. Napaiyak si Blanche sa ginawa ng lalake. Hindi niya alam kung bakit. "Saranghae" She closed her eyes at pagdilat niya nasa music room na siya ulit.

I don’t know~ know~ know~ nan kkumeul noraehae
neo~ neo~ neo~ neowa nal wihae (I don’t know know know I sing my dreams
You, you, you, for you and me) napatingin siya sa paligid. nagpalakpakan naman ang members sa pagtatapos ng kanta ni Tate. "Hul! Sa sobrang ganda ng kanta mo napaiyak si senpai Chiisa!" biglang puna ni Arvin. Napatingin naman ang lahat kay Blanche. Napahawak naman si Blanche sa pisngi niya and yes

TEARS tinignan niya ang kanyang kamay.

BLOOD napatayo siya sa kanyang nakita. Her hands, her arms her dress is full of blood. Bigla namang siyang nahilo and

fainted

------

Sushi's Note:

Thank you sa pagtatyaga niyong basahin ang story ko. Maraming salamat sa support guys. Kayo yung reason bakit patuloy ko pa ring sinusulat ito. I love you guys~ I wish I can remember and forget too~

Like.Comment.Share.SpreadtheLOVE<3