"It's a shock to see you here." Puna ni Blanche. "Well like I told you, I basically live in the Philippines." Sagot ni Tate. "Well, by Philippines di ko naman alam na lugar pala namin ang sinasabi mo." Naupo si Blanche sa bleachers ng court. "Hindi mo din naman ako tinanong diba?" Tate said teasingly then laughed. Tumawa rin naman si Blanche.

"So.. How are you?" tanong ng binata sa hinihingal pang kasama. "Doing great.. Doing fine" sagot ni Blanche. "Physically maybe yes, but how bout emotionally?" napatigil naman ang dalaga at tinignan ang kausap. "Don't look at me like that... I'm just asking." The guy looked away and smiled. Umiwas ng tingin si Blanche "Going there" matipid niyang sagot. "Going there" ulit niya sa sarili. "Ice cream!" may nadaan kasing Ice cream cart. Agad namang tumakbo si Blanche patungo sa cart at namili.

"So why did you decided to come home?" tanong ni Blanche sabay abot ng ice cream kay Tate. "Oh. Thanks. I met someone who made me miss home" Sagot nito at binuksan ang Ice cream 'And see her again' bulong ni Tate sa sarili. "Oh arasso. I wonder what kind of person you've met. At napauwi ka talaga niya." Kumento ni Blanche. Masayang nag uusap ang dalawa ng isang pamilyar na boses ang nagsalita

"Andito ka lang pala!" nilingon naman nila yung nagsalita. "Yuu chan!" bigla namang may yumakap kay Blanche na batang lalake. "Anata ga inakute sabishidesu Yuu-chan!" (I miss you) dagdag pa nung bata. "Anou Dare desu ka?" tanong ni Blanche sa bata. Nagulat naman ang bata sa sinabi ni Blanche. Napabitaw ito sa pagkakayakap. "Akira! Akira kun!" tawag ng isang lalake at lumapit ito sa batang nakayakap kay Blanche. "Earon?"

"Sumimasen" humingi ito ng tawad at inilayo ang bata. "Yuu-chan watashi te imasenka? Yuu-chan watashi oboete inaino desuka?" (She doesnt know me? She doesn't remember me?) naguguluhan na tinignan ng bata si Blanche. "Kilala mo ba sila?" tanong ni Tate kay Blanche. "I know the guy, but the kid... Animnida" (no) sagot ni Blanche "Anou. Onamaewa hanandesuka?" tanong ni Blanche sa bata. "Jibun no namae? Sore wa watashi Akira-kundesu." (My name? It's me Akira) "Sorry Chi... I mean Blanche... Kamukha mo kasi yung ate niya." Napatingin si Earon kay Tate. Tinignan naman siya ni Tate at nginitian. Tate mouthed some words "Demo..." (but) magsasalita pa sana ang bata ng pinigilan ito ni Earon at lumuhod para kausapin ito.

"Ima Akira-kun o yamete! Kanojo wa Yuu-chan dewa arimasen. Karera wa nite imasu. Shikashi, sore wa kanojo dewa arimasen." (Stop it now Akira! She's not Yuu-chan. They look similar. But it's not her.) tumigil naman ang bata at tinignang muli si Blanche. "Hounto Onii san?" (Really Kuya?) pagkumpirma ng bata. Tinanguan naman siya ni Earon. Lumapit it okay Blanche "Gomenasai" (Sorry) nagbow ito at lumapit kay Earon. "Sige mauuna na kami.

"Choto! Kokoni iteiyo." (Wait! You can stay.) pagpigil ni Blanche sa dalawa. Nagtatakang tinignan ni Earon si Blanche na nakatingin lang sa bata. "Akira-kun Konnichiwa! Watashiwa Chiisa yo. You can call me Onee-chan Onozo minaraba." Nginitian ng dalaga ang bata. What she said lighten up the kid's expression. Niyakap siya ulit ni Akira. "Hontouni? Anata wa Yuu-chan inai baai, anata wa mada watashi no onee chan koto ga dekimasu ka?" (Really? If you're not Yuu-chan can you still be my Onee-chan?) tumango at ngumiti si Blanche. Natuwa naman ang bata. "So tell me about yourself Akira-kun" nagusap naman yung dalawa. Hindi mawari ni Blanche kung bakit siya natutuwa sa bata. Marahil hindi siya nabigyan ng pagkakataong magkaroon ng nakababatang kapatid.

Naiwan namang out of the cloud si Tate at Earon. Nagusap din yung dalawa. Tungkol saan? Hindi na importante.

"Nani? Anata no tonari awaseta hitoini koi womotte imasu ka?" (What? You have a crush on your seatmate?) gulat na sabi ni Blanche. "Hai neechan! She was really sugoi kawaiidea" (Yes! She was really cute.) tuwang tuwang pinisil ni Blanche ang pisngi ng bata.

"So Chi-chan you're Korean and Japanese and Filipino?" tanong ng bata, "Yes. That's why I can understand you." sagot ni Blanche. "Souka. Maybe that's why you look like Yuu-chan. Kasi youre Japanese din" pagiinternalize nung bata. "Akira-kun. Osoku natte kita yo. We need to go." (Its getting late.) tawag ni Earon kay Akira. "Already?" nakapout na tanong ni Akira. Tumango lang si Earon. "Alright" malungkot na sagot ni Akira. "Onee-chan, let's meet again next time. I need to go for now." Paalam niya kay Blanche. Tumango naman si Blanche. "Surely Akira-kun. See you next time."

"Akira kun kairi wa ikemashou?" (Let's go home) tumango naman ang bata at tinignang muli si Blanche... "Hai...Sayonara Chii-chan" at umalis na ang dalawa. Bigla namang nagvibrate ang phone ni Earon. Tinignan niya ito at....

Message from Shirakawa-san (白川さん)

お元気ですか？おひさしぶりですね！
それでは、いつか会いましょう。

Ogenkidesuka? Hisashiburi desune!
Soredewa, itsuka aimashou.

Trans: How are you? It's been a long time.
Let's meet sometime.

Hindi niya ito pinansin at naglakad ng muli kasama yung batang nililingon lingon si Blanche. "Akira kun! Yamete" (Stop it) nalungkot naman ang bata at napapout. "Hai" (Yes Sir)

Naiwan namang confused si Blanche. "Gwaenchanayo?" (Are you okay?) pambasag atmosphere na tanong ni Tate. "A-aahh. Iye. Gwaenchana" (Yes. I'm okay) pinanood niyang makaalis sina Earon at ang bata. 'Why does it feel great to be hugged by that kid?' tanong ni Blanche sa sarili habang tinitignan ang tumatawang si Akira na sumasakay ng kotse. 'Maybe I just wanted a little brother' sagot niya sa sarili. Kumaway ang bata sa kanya. Kinawayan niya din ito.

"Uhh.. Tate. I think kailangan ko nang umuwi"

"Thank you for walking me home. Kahit di naman kailangan." Pasasalamat ni Blanche kay Tate. "Walang anuman. Sa uulitin" Paalam ni Tate. Pumasok naman na sa loob ng bahay si Blanche. Sinalubong siya ng paaalis na si Yukino

"I have a meeting Princess. Will you be okay here?" tanong ni Yukino. "Ohh. Sou... Hai Onii-chan." pagsang ayon niya. ngunit bago pa man makaalis si Yukino "Demo.. Onii-chan ano kayang pakiramdam magkaroon ng nakababatang kapatid?" napatigil sa paglalakad si Yukino. "Why did you ask princess?" nilapitan niya si Blanche. "Betsuni.. It's just  that I feel like it would be nice to have an imouto..." pumasok na si Blanche sa bahay

"Could it be... Iyah. I must be over reacting..." tumuloy na si Yukino. Habang si Blanche naman pagkatapos kumuha ng pagkain sa kusina ay dumeretcho na sa kanyang kwarto. "I wonder how it would feel like to have a younger sibling." Di nito namalayang nakatulog na siya sa pag iisip

as she opened her eyes nasa isang gubat siya. Gubat na napakaganda. Puno ng bulaklak at mga magagandang puno. "Huh? Etou.. Nasaan ako?" inikot niya ang kanyang paningin. "Naneun gwageoui jung-yohan sageon-eul gieoghal su sowon" (I wish I can remember the important events of the past) aniya ng mapalingon siya sa isang bahay.

"Dokki boleo Kalkka?" (Want to go and see a rabbit?) agad niyang nilingon ang nagsalita. Isang lalake. Hindi niya makita ang mukha dahil sobrang liwanag ng araw sa likod nito.

"Deogoseyo?" (who are you?)  tanong niya sa lalake. sinubukan niyang aninagin ang mukha nito. Pero di niya makita ng mabuti.

"Naega nugunji  jeongmal molla" (You really don't know me?)  malungkot na tanong ng lalake. Nagulat naman si Blanche sa sinabi ng binata para bang kilala siya nito.

"Deoda Ala?" (Do you know me?)  pabalik tanong ni Blanche. Tumango lang ang lalake at sinagot siya ng

"Naega hansang jikyeobulke neol maeum gipi saranghanikka"  (I will protect you and I love you deeply)  tumalikod na ang binata at nagsimula itong maglakad paalis

"Teka! Wait! Chankaman" (Wait a Minute)

biglang nagising si Blanche naramdaman niyang may tumutulong luha mula sa kanyang mga mata. hinawakan niya ang kanyang pisngi.

"Tears?"

CHIISA'S POV

Nakatanggap ako ng text mula kay momo na kailangan ko daw pumunta ng school may something daw na nangyari sa org. Tamang tama dahil dadaan talaga ako ng school para kumuha ng TOR ko para pagkapasa ko ng board exam eh work agad.

Confident! hahaha

"Call me if something happens, okay?" bilin ni Yukino. Hinatid naman ako ni Onii-chan papuntang school. "Sayonara Onii-chan!" paalam ko as he drove away. Napatingin ako sa gate ng school namin.

Memories

Dito ako unang nangarap. Dito ako unang natuto. Dito din ako unang nagma...

"Bhext!" Tawag sa akin ni Momo. "Ohh, bakit mo pala ako tinext?" tanong ko. Hindi niya pa man ako sinagot eh agad niya na akong hinatak. "T-teka l-lang. Bhext!" pigil ko sa kanya. "Walang teka teka! Bilisan mo na! Kailangan ka namin sa club house!" patuloy pa rin ang paghatak niya sa akin. Wala na akong nagawa kundi sumunod. Sa field kami dumaan. Sa hindi ko pagmind sa paghatak ni Momo Dahil medyo maraming tao ngayon may nabangga tuloy kaming tao. "Ahh...aray" nabitawan ako ni Momo -.- dahilan para bumagsak ako. "Ano ba yan?! Halatang sinad...." singhal ni bhext hindi ko masyadong narinig yung huling sinabi niya "Sorry." Paghingi ng tawad nung nabangga namin. Inalalayan niya akong tumayo. Pinagpag ko yung damit ko. "Kami dapat magsorr... Tate?" sa lahat ba naman ng pwede kong mabangga siya pa? Wow. Daebak

"Ohh.. Ikaw pala yan Chi... Hindi kita nakilala.. Sorry ulit." Aniya ulit at nagbow pa. "Iyah.. No Chiggauno. Wala kang kasalanan" sagot ko. "Tsk! Bhext dali na may emergency pa tayo." Pagmamadali ni bhext. "A-aah oo pala. Sorry Tate. I need to go." Pagpapaalam ko. Pero bago pa man kami makaalis... "Wait... Let me go with you" alok niya.

"What? No!" sagot ni bhext. "Bakit naman?" tanong ko kay Momo. "Kasi di naman siya part ng club at isa pa baka nagiguilty lang siya kasi binangga niya tayo!" sagot ni Momo "Si bhext talaga kung magtanim ng galit. Wagas. Para nabangga lang eh. Its okay kahit wag ka na sumama. Don't feel guilty" sagot ko. "No. I insist. I'm sure your bestfriend won't mind." Tinignan ko naman si bhext na parang may sinasabi sa sarili at naglakad na ulit. Maybe she meant yes. Sumunod naman kami ni Tate.

May nakasalubong akong mga club members. "Konnichiwa Senpai!" bati nila. Bumati rin naman ako pabalik "I see you're famous here." Ani Tate. "Hindi aa" Nauuna pa ring naglalakad si Momo. Galit pa rin ata kay Tate. Pagdating naming ng clubhouse agad akong sinalubong nina Michi at Dara. "Nay! Buti dumating ka na!" bigla akong niyakap ni Michi. "B-bakit? Ano bang problema?" nag aalala na ako. Mukhang hindi maganda ang nangyari. "Nay kasi..." Malungkot ang boses ni Dara. "Ano ba kasing nangyari?" ulit ko.

"Pumasok na lang tayo." Suggestion ni bhext. Pumasok na nga kami sa loob ng clubhouse. "Ano ba kasing prob..." Lumapit sa akin si Ezra at si Vj "Senpai... Yung bata kasi..." Turo nila sa kumpol ng clubmates namin na parang may pinagkakaguluhan "Nawawala daw..." pagutuloy niya. "Akala ko naman ano na." Humawi naman ng daan yung ibang members namin. Lumapit ako para tignan yung bata. "Sino ba yan?" teka pamilyar yung...  "Chikaku ni konaide kudasai" (Don't come near me) Tumingin sa akin yung bata at biglang umiyak. "Onee-chan" tumutulo pa yung luha niya habang tinawag ako ako. Mukha siyang relieved na relieved nang Makita ako. Bigla naman siyang tumakbo papalapit sa akin.

"Akira?" niyakap ako ng mahigpit ni Akira. "Yunee-chan... Tasukette! Kowaiyo" (Ate Yu, Help me. I'm scared) tinatawag niya na naman akong Yu. Somehow I felt pitiful kay Akira. "Kilala mo siya senpai?" tanong ni Ezra sa akin. Tumango naman ako. "Onee-chan...Oite ikanaide kudasai. Onegaishimasu." (Ate.. Don't leave me. Please) Nagulat naman ako sa sinabi ni Akira. Ang bata bata niya pa para masaktan ng ganito. Siguro namimiss niya talaga ang ate niya. Hinawakan ko naman siya at binuhat. "Ang init mo Akira. Daijoubou?" (are you okay?) tanong ko. Hindi naman siya sumagot tinignan niya muna ako at binaon lang ang ulo niya sa balikat ko. "A-akira-kun" I feel weird. I feel so sad... and worried. Niyakap ko ng mahigpit si Akira. It's like he's the little brother I long for. "Inakute sabishidesu" (I miss you) nakatulog na siya. "Kawaiiii!" hiyaw nung members namin. Umupo ako sa may sofa namin sa clubhouse.

"Soe, anata wa nani o keikaku e inai to nobemaa" (Then you said you weren't planning anything) napalingon ako sa narinig ko. 'Sino yun?' Hmmnn. Baka guni guni ko lang... Lumapit naman sa amin yung ibang club members. Napatingin ako kay Momo na mukhang naiiyak na. Si tate naman ngumiti lang at lumapit sa akin. "Keu aiin. Keuneun uliga gong-won-eseo mannan hana? I mean, siya yung bata diba? "(This Child... We met him at the park right?) tanong ni Tate. "Hai... Maja" (Right)

"Senpai? Kapatid mo ba siya?" tanong sa akin ni Arvin. "Ang cute niya naman senpai!" dagdag pa ni Jb. "Medyo magkamukha nga kayo." Puna ni Tate. "Ano ba kayo. Kuya meron si Nanay. Tsaka kung may kapatid siyang bata kami makakaalam nun" sagot ni Dara. Tinignan ko naman si Akira na nakayakap pa rin sa akin. "Sana nga may kapatid ako. Ne Akira-kun?" (right) "Daisukidayo Onee-chan" (I love you sister) mahinang sabi ni Akira. "Ang cuuuuuuute!" sabay na hiyaw ni Dara at Michi.

"Akira!" bigla namang bumukas yung pinto ng clubroom. Agad naman siyang lumapit sa akin at kinuha si Akira. "Chigauno! Iyadayo! Iyada! Hanate" (No! I don't like! Let go of me!) pagmamatigas ni Akira habang binuhat siya ni "Earon ano ba!" pagpigil ko sa kanya. "Yuneechan!" sinusubukang kumawala ni Akira kay Earon at inaabot ako.

"Earon tama na." pagpigil ni Ej kay Earon, magkakilala sila?. Patuloy ang pagiyak at paghiyaw ni Akira na para bang nasasaktan siya ng sobra. Hindi ko napigilang masaktan at umiyak. Papaalis na si Earon karga karga si Akira.

"Onee-chan" he keeps on reaching his arms towards me. "Itte kudasai onee-chan!" (Take me please ate.)

"Tama na please." Pagmamakaawa ko. Napatigil sa paglalakad si Earon. Dahil sa pagpupumiglas ni Akira ay nabitawan siya ni Earon. Tumakbo papalapit sa akin si Akira. Lumuhod naman ako at niyakap siya. Dumating naman sina Carl at ang mga kaibigan ni Earon yung mga kasama niya sa mall.

Lumapit naman sa akin si Earon at inilalayo si Akira sa akin.

"No! If I kept on consenting this. You'll hurt him more." Akira passed out. Dahil siguro sa fever. Binuhat ko siya

"I won't do such a thing." Hiniga ko siya sa sofa.

"Oneechan wo ubau shinaide kudasai. Onee-chan no senaka o ataemasu" (Don't leave me onee chan! Give me back my Onee chan)

"But you're doing it now. You kept on reminding him of ... his long dead sister." Napatigil naman ako sa sinabi ni Earon.

"Oneechan wa shinde inai nodesu! Oneechan wa watashi o nokoe inaidarou. Onee chan wa watashi o aieimasu. Onee chan wa watashi o yakusoku shimaa." (She's not dead! She wouldn't leave me. She loves me. She promised me.)

"Dead... Sister?" ulit ko. Tinignan ko si Akira na umiiyak pa rin kahit tulog na.

Sushi's Note:

Thank you for the support guys!

Like.Comment.Share.SpreadtheLOVE<3